قیام متصل به رکوع

قیام متصل به رکوع از ارکان نماز است و نمازگزار باید پیش از رفتن به رکوع در نماز در حالت قیام باشد. حذف سهوی و عمدی این عمل، باعث باطل شدن نماز می‌شود.

موضوع شناسی

قیام یا حالت ایستادن در نماز، زمانی که پیش از رکوع باشد، از ارکان نماز به شمار می‌آید و انجام (اتیان) آن بر نمازگزار، واجب است یعنی باید پیش از رفتن به رکوع، در حالت ایستاده (قیام) باشد.

احکام قیام متصل به رکوع

• کسی که تکلیف او خواندن نماز به صورت ایستاده است یعنی عذری برای نشسته یا خوابیده خواندن نماز ندارد باید پیش از رکوع، در حالت قیام باشد.

• چنان‌چه کسی پس از خواندن حمد و سوره، رکوع را فراموش کند و بنشیند پس از آن به یاد آورد که رکوع را به جا نیاورده باید دوباره قیام کند سپس به رکوع برود و نمی‌تواند به حالت خمیده و نیم‌خیز درآمده و رکوع به جا آورد.

• در قیام متصل به رکوع، اگر از روی فراموشی، بدن را حرکت دهد یا به جایی تکیه کند، بنا بر احتیاط واجب،‌ باید نماز را تمام کند و دوباره بخواند.

• کسی که خوابیده یا نشسته نماز می‌خواند، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بایستد باید قیام کند و به رکوع برود.

• مستحب است در حال ایستادن، بدن را راست نگه‌دارد و سنگینی بدن را به طور مساوی روی دوپا بیاندازد، شانه‌ها را پایین بیاندازد و دست‌ها را روی ران پا قرار داده انگشت‌ها را به هم بچسباند و جای سجده را نگاه کند. اگر مرد است پاها را از سه انگشت تا یک وجب از هم باز بگذارد و اگر زن است پاها را به هم بچسباند.

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

• امام خمینی، رساله توضیح المسائل