|
|
خط ۷۶: |
خط ۷۶: |
| سوره جمعه یا بخشهایی از آن به صورت کتیبه و کاشیکاری در بناهایی مذهبی ـ تاریخی خطاطی شده است؛ برای مثال در [[حرم امام رضا(ع)]] کتیبهای وجود دارد که سوره جمعه به [[خط ثلث]] [[علیرضا عباسی]] بر آن نوشته شده است<ref>[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/27313 دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ذیل مدخل آستان قدرس رضوی، ص۳۴۲.]</ref> یا در [[حرم حضرت معصومه(س)]] این سوره بر کتیبهای در رواق و گنبد شاهعباس دوم نقش بسته است.<ref>[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/27311 دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ذیل مدخل آستانه حضرت معصومه، ص۳۶۱.]</ref> همچنین این سوره بر کاشیکاریهای [[مسجد جمکران]]،<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details/9920 دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل جمکران مسجد.]</ref> آرامگاه [[امامزاده اسحاق بن موسی بن جعفر (ساوه)|امامزاده اسحاق بن موسی]]<ref>فیض قمی، گنجینه آثار قم، ص۱۳۸.</ref> و [[بقعه پیغمبریه]]<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=13344&&searchText= دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل پیغمبریه.]</ref> دیده میشود. | | سوره جمعه یا بخشهایی از آن به صورت کتیبه و کاشیکاری در بناهایی مذهبی ـ تاریخی خطاطی شده است؛ برای مثال در [[حرم امام رضا(ع)]] کتیبهای وجود دارد که سوره جمعه به [[خط ثلث]] [[علیرضا عباسی]] بر آن نوشته شده است<ref>[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/27313 دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ذیل مدخل آستان قدرس رضوی، ص۳۴۲.]</ref> یا در [[حرم حضرت معصومه(س)]] این سوره بر کتیبهای در رواق و گنبد شاهعباس دوم نقش بسته است.<ref>[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/27311 دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ذیل مدخل آستانه حضرت معصومه، ص۳۶۱.]</ref> همچنین این سوره بر کاشیکاریهای [[مسجد جمکران]]،<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details/9920 دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل جمکران مسجد.]</ref> آرامگاه [[امامزاده اسحاق بن موسی بن جعفر (ساوه)|امامزاده اسحاق بن موسی]]<ref>فیض قمی، گنجینه آثار قم، ص۱۳۸.</ref> و [[بقعه پیغمبریه]]<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=13344&&searchText= دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل پیغمبریه.]</ref> دیده میشود. |
|
| |
|
| ==متن و ترجمه== | | ==متن و ترجمه== |
| {{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره جمعه|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ{{سخ}}يُسَبِّحُ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﴿١﴾ هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢﴾ وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٣﴾ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّـهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّـهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴿٤﴾ مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا ۚ بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ ۚ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿٥﴾ قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاءُ لِلَّـهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٦﴾ وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۚ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ ﴿٧﴾ قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ ۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٨﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّـهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٩﴾ فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِن فَضْلِ اللَّـهِ وَاذْكُرُوا اللَّـهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿١٠﴾ وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا ۚ قُلْ مَا عِندَ اللَّـهِ خَيْرٌ مِّنَ اللَّـهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ ۚ وَاللَّـهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ﴿١١﴾|به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، خدايى را كه پادشاه پاك ارجمند فرزانه است، تسبيح مىگويند. (۱) اوست آن كس كه در ميان بىسوادان فرستادهاى از خودشان برانگيخت، تا آيات او را بر آنان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت بديشان بياموزد، و [آنان] قطعاً پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند. (۲) و [نيز بر جماعتهايى] ديگر از ايشان كه هنوز به آنها نپيوستهاند. و اوست ارجمند سنجيدهكار. (۳) اين فضل خداست، آن را به هر كه بخواهد عطا مىكند و خدا داراى فضل بسيار است. (۴) مثل كسانى كه [عمل به] تورات بر آنان بار شد [و بدان مكلف گرديدند] آنگاه آن را به كار نبستند، همچون مَثَل خرى است كه كتابهايى را برپشت مىكشد. [وه] چه زشت است وصف آن قومى كه آيات خدا را به دروغ گرفتند. و خدا مردم ستمگر را راه نمىنمايد. (۵) بگو: «اى كسانى كه يهودى شدهايد، اگر پنداريد كه شما دوستان خداييد نه مردم ديگر، پس اگر راست مىگوييد درخواست مرگ كنيد.» (۶) و[لى] هرگز آن را به سبب آنچه از پيش به دست خويش كردهاند، آرزو نخواهند كرد، و خدا به [حال] ستمگران داناست. (۷) بگو: «آن مرگى كه از آن مىگريزيد، قطعاً به سر وقت شما مىآيد؛ آنگاه به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانيده خواهيد شد، و به آنچه [در روى زمين] مىكرديد، آگاهتان خواهد كرد.» (۸)اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چون براى نماز جمعه ندا درداده شد، به سوى ذكر خدا بشتابيد، و داد و ستد را واگذاريد. اگر بدانيد اين براى شما بهتر است. (۹) و چون نماز گزارده شد، در [روى] زمين پراكنده گرديد و فضل خدا را جويا شويد و خدا را بسيار ياد كنيد، باشد كه شما رستگار گرديد. (۱۰) و چون داد و ستد يا سرگرميى ببينند، به سوى آن روىآور مىشوند، و تو را در حالى كه ايستادهاى ترك مىكنند. بگو: «آنچه نزد خداست از سرگرمى و از داد و ستد بهتر است، و خدا بهترين روزى دهندگان است.» (۱۱)}} | | {{سوره ۰۶۲ با ترجمه|شماره=۶۲}} |
| | |
| {{سورههای قرآن|۶۲|[[سوره صف]]|[[سوره منافقون]]}} | | {{سورههای قرآن|۶۲|[[سوره صف]]|[[سوره منافقون]]}} |
|
| |
|