Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۵
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== نقدها به دو شأن نزول == | == نقدها به دو شأن نزول == | ||
برای هر یک از دو شأننزولی که برای آیه ذکر شده، اشکالاتی بیان شده است. برای مثال، در خصوص ماجرای عایشه گفتهاند که پیامبر در جنگها همسران خود را با خود نمیبرد.<ref>طایی، سیرة السیدة العایشه، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> همچنین بر اساس گزارش اهلسنت، پیامبر به عایشه سوءظن پیدا کرد؛ ولی چنین مطلبی با مقام [[عصمت]] پیامبر ناسازگار است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۰۱؛ مکارم شیرازی، الامثل، ۱۴۲۱ق، ج۱۱، ص۴۰.</ref> سید جعفر | برای هر یک از دو شأننزولی که برای آیه ذکر شده، اشکالاتی بیان شده است. برای مثال، در خصوص ماجرای عایشه گفتهاند که پیامبر در جنگها همسران خود را با خود نمیبرد.<ref>طایی، سیرة السیدة العایشه، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> همچنین بر اساس گزارش اهلسنت، پیامبر به عایشه سوءظن پیدا کرد؛ ولی چنین مطلبی با مقام [[عصمت]] پیامبر ناسازگار است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۰۱؛ مکارم شیرازی، الامثل، ۱۴۲۱ق، ج۱۱، ص۴۰.</ref> [[سید جعفر مرتضی عاملی|سید جعفر مرتضی]]، این داستان را [[حدیث موضوع|جعلی]] و هدف سازندگان آن را فضیلتسازی برای عایشه دانسته است.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۱۲، ص۷۷-۷۸، ۸۱، ۹۷.</ref> | ||
به داستان مربوط به ماریه هم اشکال کردهاند که از [[آیات افک]] استفاده میشود که تهمتزنندگان یک گروه بودهاند؛ در حالی که در این روایت، تنها عایشه به عنوان فرد تهمتزننده معرفی شده است.<ref>مکارم شیرازی، الامثل، ۱۴۲۱ق، ج۱۱، ص۴۱.</ref> همچنین با توجه به اینکه در این روایت، پیامبر به قتل جَریح دستور میدهد، گفتهاند ممکن نیست پیامبر بدون بررسی درستی مسئله، به قتل متهم دستور دهد. گذشته از این، مجازات چنین گناهی کشتن شخص نیست.<ref>فضلالله، من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۶، ص۲۵۶.</ref> | به داستان مربوط به ماریه هم اشکال کردهاند که از [[آیات افک]] استفاده میشود که تهمتزنندگان یک گروه بودهاند؛ در حالی که در این روایت، تنها عایشه به عنوان فرد تهمتزننده معرفی شده است.<ref>مکارم شیرازی، الامثل، ۱۴۲۱ق، ج۱۱، ص۴۱.</ref> همچنین با توجه به اینکه در این روایت، پیامبر به قتل جَریح دستور میدهد، گفتهاند ممکن نیست پیامبر بدون بررسی درستی مسئله، به قتل متهم دستور دهد. گذشته از این، مجازات چنین گناهی کشتن شخص نیست.<ref>فضلالله، من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۶، ص۲۵۶.</ref> |