آیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیات آفاقی و انفسی
| خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
در روایات نیز به اهمیت معرفت آفاقی و به ویژه انفسی توجه و تأکید بیشتری شده است. پیامبر اکرم(ص) فرموده است: ''' «من عرف نفسه فقد عرف ربه''' ; هر کس خود را شناخت خدایش را شناخته است» <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۸ش، ج۲، ص۳۲; آمدی، غرر الحکم، ۱۴۱۰ق، ص۲۳۲.</ref> | در روایات نیز به اهمیت معرفت آفاقی و به ویژه انفسی توجه و تأکید بیشتری شده است. پیامبر اکرم(ص) فرموده است: ''' «من عرف نفسه فقد عرف ربه''' ; هر کس خود را شناخت خدایش را شناخته است» <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۸ش، ج۲، ص۳۲; آمدی، غرر الحکم، ۱۴۱۰ق، ص۲۳۲.</ref> | ||
امام علی(ع) در بیانی دیگر از طریق آیات آفاقی به وجود خدا، دلیل اقامه کرده است: «پس اندیشه کن در آفتاب و ماه، و درخت و گیاه، و آب و سنگ، و اختلاف شب و روز، و جوشش دریاها، و فراوانی کوه‌ها، و بلندای قلّه‌ها، و گوناگونی لغت‌ها، و تفاوت زبان‌ها، که نشانه‌های روشن پروردگارند.پس وای بر آن کس که تقدیر کننده را نپذیرد، و تدبیر کننده را انکار کند! گمان کردند که آنها چون گیاهانند و زارعی ندارند، و اختلاف | امام علی(ع) در بیانی دیگر از طریق آیات آفاقی به وجود خدا، دلیل اقامه کرده است: «پس اندیشه کن در آفتاب و ماه، و درخت و گیاه، و آب و سنگ، و اختلاف شب و روز، و جوشش دریاها، و فراوانی کوه‌ها، و بلندای قلّه‌ها، و گوناگونی لغت‌ها، و تفاوت زبان‌ها، که نشانه‌های روشن پروردگارند.پس وای بر آن کس که تقدیر کننده را نپذیرد، و تدبیر کننده را انکار کند! گمان کردند که آنها چون گیاهانند و زارعی ندارند، و اختلاف صورت‌هایشان را سازنده‌ای نیست، بر آنچه ادعا می‌کنند حجت و دلیلی ندارند، آیا ممکن است ساختمانی بدون سازنده باشد ».<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۸۵</ref> | ||
توجه و تمسک به آیات آفاقی و انفسی در [[فلسفه]] و [[عرفان]] نیز مورد بحث واقع شده است.<ref>صدرالدین شیرازی، الأسفار الأربعه، ۱۳۶۸ش، ج۷، | توجه و تمسک به آیات آفاقی و انفسی در [[فلسفه]] و [[عرفان]] نیز مورد بحث واقع شده است.<ref>صدرالدین شیرازی، الأسفار الأربعه، ۱۳۶۸ش، ج۷، ص۱۴؛ صدرالدین شیرازی، اسرار الآیات، ۱۴۲۸ق، ص۱۶.</ref>فیلسوفان مسلمان مانند [[ملاصدرا]] و [[ملا هادی سبزواری]] به تحلیل ارتباط میان آفاق و انفس پرداخته و مشترکات آن دو را تبیین کرده‌اند. [[ملا هادی سبزواری|حکیم سبزواری]] به پیروی از صدرالمتألهین برای هریک از آفاق و انفس دو عرش و دو کرسی معنوی و صوری برشمرده است. <ref>برای نمونه رجوع کنید به: ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۱۹۸۱م، ج۷، ص۱۵ و نیز پاورقی ص۱۵. | ||
</ref> | </ref> | ||