آیه صلوات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، مفسر شیعه [[قرن چهاردهم هجری]]، در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)| تفسیر المیزان]]، با اتکا به پاره‌ای روایات نقل شده توسط شیعه و [[اهل سنت]] گفته است روش صلوات آن است که [[مؤمنان]] از [[خداوند]] بخواهند بر پیامبر و آل وی [[صلوات]] بفرستد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۳۳۸.</ref> وی همچنین بر آن است که صلوات فرستادن مؤمنان، تبعیت از صلوات فرستادن خداوند و [[ملائکه]] بر پیامبر(ص) است و حاکی از تأکید بر نهی موجود{{یاد| شاید منظور این باشد که مومنان باید در برابر پیامبر(ص) تسلیم باشند و با اذیت و آزار او  خود را مشمول لعن و نفرین الهی نکنند.}} در آیه بعدی<ref>سوره احزاب، آیه ۵۷.</ref> است که آزاردهندگان خدا و رسولش را لعنت‌شدگان در دنیا و [[آخرت]] خوانده است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۳۳۸.</ref> در روایتی امام کاظم(ع) در پاسخ به سؤالی در باره معنای صلاة(درود) خدا و ملائکه و مؤمنان بر پیامبر(ص) فرموده که صلاة خدا رحمت اوست، و صلاة فرشتگانش ستایش و مدح آنها است براى پیامبر و صلاة مؤمنین دعا است براى او.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۵۶.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]] در [[پیام قرآن (کتاب)|کتاب پیام قرآن]]، صلوات فرستادن بر آل، یعنی خاندان و خویشاوندان پیامبر(ص) را نیز بر اساس روایات شیعه و سنی، بخشی از صلوات دانسته و در این زمینه روایاتی را ذکر کرده که در کتاب‌های حدیثی و تفسیری اهل سنت نقل شده است؛<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۱ش، ج۹، ص۳۹۹-۴۰۳.</ref> از جمله کتاب [[صحیح البخاری (کتاب)|صحیح بخاری]]،<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۱۹ق، ص۹۳۷، ح۴۷۹۷.</ref> [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم،]]<ref>مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰۵، ب۱۷، ح۶۵.</ref> تفسیر الدرّ المنثور<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۶۴۶-۶۴۷.</ref> و تفسیر طبری.<ref>طبری، تفسیر جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۱۷۶.</ref>