نماز لیلة الدفن: تفاوت میان نسخه‌ها

نام‌های این نماز، نماز هدیه (صلاة الهدیه)<ref> وسائل الشیعه، ج۷، ص۱۶۸ </ref> و نماز شب دفن (صلاة لیلة الدفن)<ref> العروه الوثقی (المحشی)، ج۳، ص۴۰۱ </ref> و نماز وحشت (صلاة الوحشة) است.<ref> تحریر الوسیلة (ترجمه فارسی)، ج۱، ص: ۱۰۸ </ref> به این سبب نماز وحشت نامیده شده که فردی که از دنیا رفته هنوز با عالم قبر انس ندارد و در خود احساس ترس و وحشت دارد و این نماز با فضل الهی وحشت را از او دور می‌کند. پس در واقع نماز رفع وحشت است نه نماز وحشت.<ref>[http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa3624 اسلام کوئست]</ref>

* '''صورت دوم''': در رکعت اول بعد از حمد، یک مرتبه [[آیة الکرسی]]<ref group="یادداشت">از دیدگاه امام خمینی احتیاط آن است که آیة الکرسی تا «''هم فیها خالدون''» خوانده شود. تحریر الوسیلة (ترجمه فارسی)، ج۱، ص: ۱۰۹. ولی از دیدگاه آیت الله گلپایگانی تا «''و هو العلی العظیم''» کفایت می‌کند مجمع المسائل، ج۱، ص۱۹۰. </ref> و در رکعت دوم بعد از حمد، ده مرتبه [[سوره قدر]] بخواند، و بعداز سلام نماز بگوید: «{{عربی|اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمدٍ وَ آلِ مُحمدٍ وَ ابْعَثْ ثَوابَها اِلی قَبرِ فلان بن فلان}}». (به جای فلان بن فلان، نام میت و پدرش را ببرد)<ref> تحریر الوسیلة (ترجمه فارسی)، ج۱، ص: ۱۰۸ </ref>

* اگر نماز لیلة الدفن را به هر دو کیفیت بخواند، بهتر است.<ref> تحریر الوسیلة (ترجمه فارسی)، ج۱، ص: ۱۰۹ـ۱۰۸ </ref>

* نماز وحشت را در هر موقع از شب اول قبر (از اول شب تا صبح) می‌شود خواند، ولی بهتر است در اول شب بعداز [[نماز|نماز عشا]] خوانده شود.<ref> توضیح المسائل (امام خمینی)، ص۱۰۰، مسئله ۶۳۹. </ref>

* اگر بخواهند میت را به شهر دوری ببرند، یا به جهت دیگر دفن او تأخیر بیفتد، باید نماز وحشت را تا شب اول قبر او تأخیر بیندازند.<ref> توضیح المسائل (امام خمینی)، ص۱۰۰، مسئله ۶۴۰ </ref>

* می‌شود یک نفر چند مرتبه این نماز را به قصد اهداء [[ثواب]] به جا آورد.<ref> قمی، شیخ عباس، الغایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی، ج‌۱، ص۲۶۲ </ref>

* هر‌گاه شخص نماز وحشت را سهواً به غیر کیفیتی که ذکر شد به جا آورد باید اعاده کند؛ اگر چه یک آیه از سوره قدر یا یک آیه از آیةالکرسی را فراموش کرده بود بخواند.<ref> قمّی، شیخ عباس، الغایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی، ج‌۱، ص۲۶۲ </ref>

* اجیر کردن و اجرت گرفتن برای خواندن نماز وحشت جایز است و احتیاط آن است که به عنوان بخشش و احسان به نمازگزار بذل نمایند و او هم نمازش را بدون در نظر گرفتن وجه مالی بخواند.<ref> تحریر الوسیلة (ترجمه فارسی)، ج۱، ص: ۱۰۹ </ref>

::«بر میت ساعتی سخت‌تر از شب اول قبر نمی‌گذرد. پس بر مردگان خود رحم کنید و برایشان [[صدقه]] دهید و اگر نتوانستید، دو رکعت [[نماز]] برای شخص درگذشته بخوانید. پس همان لحظه حق تعالی هزار فرشته به سوی قبر او می‌فرستد که با هر فرشته جامه‌ای و حلّه‌ای است، و تنگی قبر او را تا روز [[نفخ صور]] وسعت می‌دهد و به نمازگزار به عدد آنچه آفتاب بر آن طلوع می‌کند، حسنه عطا می‌کند و او را چهل درجه بالا می‌برد.»<ref group="یادداشت">قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: لایأْتِی عَلَی الْمَیتِ سَاعَةٌ أَشَدُّ مِنْ أَوَّلِ لَیلَةٍ فَارْحَمُوا مَوْتَاكُمْ بِالصَّدَقَةِ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَلْیصَلِّ أَحَدُكُمْ رَکْعَتَینِ یقْرَأُ فِی الْأُولَی بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ مَرَّتَینِ وَ فِی الثَّانِیةِ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ مَرَّةً وَ أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ یسَلِّمُ وَ یقُولُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْ ثَوَابَهَا إِلَی قَبْرِ ذَلِكَ الْمَیتِ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فَیبْعَثُ اللَّهُ مِنْ سَاعَتِهِ أَلْفَ مَلَکٍ إِلَی قَبْرِهِ مَعَ كُلِّ مَلَکٍ ثَوْبٌ وَ حُلَّةٌ وَ یوَسَّعُ قَبْرُهُ مِنَ الضِّیقِ إِلَی یوْمِ ینْفَخُ فِی الصُّورِ وَ یعْطَی الْمُصَلِّی بِعَدَدِ مَا طَلَعَتْ عَلَیهِ الشَّمْسُ حَسَنَاتٍ وَ تُرْفَعُ لَهُ أَرْبَعُونَ دَرَجَةً. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۲، ص: ۱۱۳. </ref>

:: «''استاد ما، ملا فتحعلی سلطان آبادی گفت: عادت من این بود که هرگاه فردی از دوستان خاندان رسالت از دنیا می‌رفت و خبر آن به من می‌رسید، دو رکعت نماز شب دفن (نماز وحشت) برای او می‌خواندم؛ خواه او را می‌شناختم یا نمی‌شناختم. و هیچکس از این عادت من آگاه نبود، تا روزی یکی از دوستان، در راهی من را ملاقات کرد و گفت: دیشب فلان شخص که به تازگی از دنیا رفته بود، را در عالم خواب دیدم و از چگونگی حال او بعد از مرگش پرسیدم، او گفت من بعد از مرگ در تنگنای سختی قرار گرفتم و هنگام حسابرسی، مرا به سوی عذاب بردند؛ تا اینکه فلانی (نام شما را برد) دو رکعت نماز برای من خواند؛ همان دو رکعت، مرا از عذاب نجات داد. خدا پدرش را رحمت کند که به من چنین احسانی نمود. آنگاه آن شخص، از من پرسید، آن دو رکعت نماز، چه نمازی بود. من طریقه خود را در مورد خواندن نماز شب دفن (نماز وحشت) برای او بیان کردم.''»<ref> دارالسلام فی ما یتعلق بالرویا و المنام، ج۲، ص۳۴۸</ref>

{{پانویس2}}

* امام خمینی، تحریر الوسیلة (ترجمه فارسی)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، ۱۳۸۶ش.

* امام خمینی، توضیح المسائل حضرت امام خمینی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، ۱۳۸۷ش.

* گلپایگانی، سید محمد رضا، مجمع المسائل،‌دار القرآن الکریم، قم، ۱۴۰۹ق.

* نوری، حسین بن محمد تقی، دارالسلام فی ما یتعلق بالرویا و المنام، دارالبلاغه، بیروت، ۱۴۱۲ق.

  | کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->از منبع مردود