آیه حرث: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مجتهد|فقیهان]]، از این آیه در باب [[ازدواج|نکاح]] کتاب‌های فقهی سخن گفته‌اند. همچنین این آیه از شواهد «اَمْر عَقیب حَظْر» (به‌فارسی: فرمان پس از ممنوعیت) از مباحث [[اصول فقه|علم اصول]] است.  

آیه ۲۲۳ از [[سوره بقره]] را آیه حرث خوانده‌اند که به [[آمیزش|رابطه زناشویی]] و [[فرزندآوری]] اشاره کرده است.<ref>خراسانی، «آیات نامدار»، ص۳۸۱.</ref> در این آیه خداوند با تشبیه زنان به «حَرثْ» یعنی مزرعه یا کشتزار از نقش ویژه آنان در تولید و تکثیرِ نسل سخن گفته‌ است.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۰۵.</ref> کنایی و استعاری بودن تعابیر [[قرآن]] در حوزهٔ مسائلِ زناشویی همچون این آیه را بیانگر رعایت اخلاق، عفّتِ کلام و ادب خداوند در قرآن می‌دانند.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۰۶.</ref> عده‌ای تشبیه زنان به کشتزار در آیه حرث را یکی از بهترین و شیواترین تعابیر قرآنی برای بیان این معنا دانسته‌اند.<ref>شیبانی، نهج‌ البیان عن کشف معانی القرآن، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۹۵؛ سبزورای، الجدید فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۶۹.</ref> بعضی نیز گفته‌اند تشبیه زنان به کشتزار به‌سبب این است که نطفهٔ مَرد به منزلهٔ بذری است که در رَحِم زن، کشت می‌شود.<ref>فخرالدین رازی، مفتاح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۴۲۱.</ref> برخی، تعبیر زن به کشتزار در این آیه را تشبیه و عده‌ای آن را مجاز، و دیگرانی کنایه یا استعاره تمثیلیه می‌دانند.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۱۵ـ۱۱۷.</ref>