۱۷٬۰۶۴
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (جابه جایی جزیی) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==وظایف زن و شوهر در برابر نشوز دیگری == | ==وظایف زن و شوهر در برابر نشوز دیگری == | ||
فقها بر این باورند که در صورت ناشزه بودن زن، شوهر ابتدا باید او را نصیحت کند و اگر سودمند واقع نشد، در بستر به او پشت کند و یا بسترش را از او جدا کند و اگر همچنان فایدهای نداشت او را تنبیه کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق اردبیلی، زبدةالبیان، المكتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، ص۵۳۷.</ref> مستند آنان آیه «وَاللاّتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ، فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً؛ زنانی که از نافرمانی آنان بیم دارید پندشان دهید و در بستر از آنان دوری کنید و آنان را تنبیه کنید پس اگر از شما اطاعت کردند برای آزار آنان هیچ راهی مجویید.»<ref>سوره نساء، آیه ۳۴.</ref> است.<ref> محقق اردبیلی، زبدةالبیان، المكتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، ص۵۳۷.</ref> البته طبق نظر برخی فقها در صورت بروز نشانههای نشوز در زن، شوهر باید او را نصیحت کند و در صورت تحقق نشوز، بسترش را جدا کند و اگر زن بر نشوز خود پافشاری کند در این مرحله مرد میتواند او را [[تنبیه بدنی زن|تنبیه بدنی]] کند.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۳ | فقها بر این باورند که در صورت ناشزه بودن زن، شوهر ابتدا باید او را نصیحت کند و اگر سودمند واقع نشد، در بستر به او پشت کند و یا بسترش را از او جدا کند و اگر همچنان فایدهای نداشت او را تنبیه کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق اردبیلی، زبدةالبیان، المكتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، ص۵۳۷.</ref> مستند آنان آیه «وَاللاّتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ، فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً؛ زنانی که از نافرمانی آنان بیم دارید پندشان دهید و در بستر از آنان دوری کنید و آنان را تنبیه کنید پس اگر از شما اطاعت کردند برای آزار آنان هیچ راهی مجویید.»<ref>سوره نساء، آیه ۳۴.</ref> است.<ref> محقق اردبیلی، زبدةالبیان، المكتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، ص۵۳۷.</ref> البته طبق نظر برخی فقها در صورت بروز نشانههای نشوز در زن، شوهر باید او را نصیحت کند و در صورت تحقق نشوز، بسترش را جدا کند و اگر زن بر نشوز خود پافشاری کند در این مرحله مرد میتواند او را [[تنبیه بدنی زن|تنبیه بدنی]] کند.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۳.</ref> | ||
همچنین اگر نشوز از طرف مرد باشد، زن بایستی شوهرش را موعظه کرده و حقوق خود را مطالبه نماید و در صورتی که اثر نداشته باشد به [[حاکم شرع]] رجوع میکند.<ref> شهید ثانی، روضة البهیة، ۱۳۸۶ق، ج۵، ص۴۲۹.</ref> حاکم شرع مرد را به انجام وظایفش ملزم میکند و اگر سودمند واقع نشود او را [[تعزیر]] کرده و یا نفقه زن را از اموال او پرداخت میکند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> در صورت نشوز مرد، زن حق ندارد بسترش را از شوهر جدا کرده، او را تنبیه بدنی کند<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> و وظایف زناشوییاش را نسبت به او ترک کند.<ref>خوانساری، جامعالمدارک، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۴۳۳.</ref> البته [[سید احمد خوانساری]] بر این باور است که این مورد اختصاص به مرد ندارد و در صورتی که نشوز یکی از زن و مرد باشد، بر دیگری واجب است که به وظایف زناشویی خود عمل کند.<ref>خوانساری، جامعالمدارک، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۴۳۳. </ref> | همچنین اگر نشوز از طرف مرد باشد، زن بایستی شوهرش را موعظه کرده و حقوق خود را مطالبه نماید و در صورتی که اثر نداشته باشد به [[حاکم شرع]] رجوع میکند.<ref> شهید ثانی، روضة البهیة، ۱۳۸۶ق، ج۵، ص۴۲۹.</ref> حاکم شرع مرد را به انجام وظایفش ملزم میکند و اگر سودمند واقع نشود او را [[تعزیر]] کرده و یا نفقه زن را از اموال او پرداخت میکند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> در صورت نشوز مرد، زن حق ندارد بسترش را از شوهر جدا کرده، او را تنبیه بدنی کند<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> و وظایف زناشوییاش را نسبت به او ترک کند.<ref>خوانساری، جامعالمدارک، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۴۳۳.</ref> البته [[سید احمد خوانساری]] بر این باور است که این مورد اختصاص به مرد ندارد و در صورتی که نشوز یکی از زن و مرد باشد، بر دیگری واجب است که به وظایف زناشویی خود عمل کند.<ref>خوانساری، جامعالمدارک، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۴۳۳. </ref> | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
*در صورتی که مرد ناشز قصد طلاق همسرش را داشته باشد؛ چنانچه زن از طلاق کراهت داشته و میل به ادامه زندگی با او را دارد؛ میتواند از برخی حقوق خود صرفنظر کند تا مصالحه برقرار شود و پذیرش آن بر مرد جایز است.<ref>بحرانی، حدائقالناضره، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲۴، ص۶۱۴.</ref> | *در صورتی که مرد ناشز قصد طلاق همسرش را داشته باشد؛ چنانچه زن از طلاق کراهت داشته و میل به ادامه زندگی با او را دارد؛ میتواند از برخی حقوق خود صرفنظر کند تا مصالحه برقرار شود و پذیرش آن بر مرد جایز است.<ref>بحرانی، حدائقالناضره، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲۴، ص۶۱۴.</ref> | ||
*نصیحت زن ناشزه به این است که شوهرش او را به رعایت [[تقوا]] توصیه کند، احکام و حقوقی که خدا بر عهده او گذاشته را برایش یادآوری کند و او را از عذاب الهی بترساند.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۶.</ref> | *نصیحت زن ناشزه به این است که شوهرش او را به رعایت [[تقوا]] توصیه کند، احکام و حقوقی که خدا بر عهده او گذاشته را برایش یادآوری کند و او را از عذاب الهی بترساند.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۶.</ref> | ||
* فقها بر این نظرند که تنبیه بدنی زن باید خفیف باشد و موجب شكستگی، جراحت و كبودی بدن نشود.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۹.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
{{ستون|3}} | {{ستون|3}} |
ویرایش