پرش به محتوا

اصحاب کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۴: خط ۲۴:
در آیه ۹ سوره کهف با عطف «الرقیم» بر «الکهف» آمده ‌است: «اَم ‌حَسِبتَ اَنَّ اَصحبَ الکهفِ والرَّقیمِ...» و ‌این بحث میان [[تفسیر قرآن|مفسران]] به پیروی از برخی روایات، مطرح شده که آیا اصحاب کهف و رقیم یک گروه هستند یا دو گروه جدا تا برای اصحاب رقیم نیز تفسیر و [[اسباب نزول|شأن نزول]] جداگانه‌ای ذکر کنند. در مورد کلمه رقیم برخی از مفسران آن را نام روستای نزدیک غار می‌دانند.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۱.</ref>
در آیه ۹ سوره کهف با عطف «الرقیم» بر «الکهف» آمده ‌است: «اَم ‌حَسِبتَ اَنَّ اَصحبَ الکهفِ والرَّقیمِ...» و ‌این بحث میان [[تفسیر قرآن|مفسران]] به پیروی از برخی روایات، مطرح شده که آیا اصحاب کهف و رقیم یک گروه هستند یا دو گروه جدا تا برای اصحاب رقیم نیز تفسیر و [[اسباب نزول|شأن نزول]] جداگانه‌ای ذکر کنند. در مورد کلمه رقیم برخی از مفسران آن را نام روستای نزدیک غار می‌دانند.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۱.</ref>


===روایت===
===در روایات===
در روایات، اصحاب کهف جوانانی اشراف‌زاده معرفی شدند که در روز عید بزرگی به بیرون شهر رفتند. خداوند در دل‌هایشان نور ایمان برافروخت و آنان به خداوند ایمان آوردند، هر چند در آغاز ایمان خود را از یکدیگر پوشیده می‌داشتند، امّا به تدریج ایمان خود را به یکدیگر اظهار کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۶.</ref> بر پایه برخی روایات دقیانوس به اصحاب کهف مدتی مهلت داد تا از ایمان خود بازگردند. آنان از این فرصت استفاده کرده و به غار پناه بردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۳.</ref> برخی دیگر از روایات، آنان را امین و رازدار پادشاه عصر خود قلمداد کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۳.</ref>
در روایات، اصحاب کهف جوانانی اشراف‌زاده معرفی شدند که در روز عید بزرگی به بیرون شهر رفتند. خداوند در دل‌هایشان نور ایمان برافروخت و آنان به خداوند ایمان آوردند، هر چند در آغاز ایمان خود را از یکدیگر پوشیده می‌داشتند، امّا به تدریج ایمان خود را به یکدیگر اظهار کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۶.</ref> بر پایه برخی روایات دقیانوس به اصحاب کهف مدتی مهلت داد تا از ایمان خود بازگردند. آنان از این فرصت استفاده کرده و به غار پناه بردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۳.</ref> برخی دیگر از روایات، آنان را امین و رازدار پادشاه عصر خود قلمداد کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۵، ص۲۵۳.</ref>


۱۷٬۴۹۳

ویرایش