پرش به محتوا

احتلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>M.r.seifi
منابع: اصلاح منابع
Rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اسفند]]|روز=[[۲۶]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Rezapour  }}
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
خط ۱۶: خط ۱۷:
* محتلم شدن در حال [[احرام]] در حج باعث ابطال احرام نیست. ولی به گفته برخی [[فقیهان]] اگر کسی در [[مسجد الحرام]] یا [[مسجد النبی]] محتلم شود باید برای خروج از مسجد نیز [[تیمم]] کند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۱۰.</ref> و در هر صورت شخص محتلم باید [[غسل جنابت]] انجام دهد.
* محتلم شدن در حال [[احرام]] در حج باعث ابطال احرام نیست. ولی به گفته برخی [[فقیهان]] اگر کسی در [[مسجد الحرام]] یا [[مسجد النبی]] محتلم شود باید برای خروج از مسجد نیز [[تیمم]] کند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۱۰.</ref> و در هر صورت شخص محتلم باید [[غسل جنابت]] انجام دهد.
*برای محتلم [[آمیزش|آمیزش جنسی]] کراهت دارد؛ ولی اگر [[وضو]] بگیرد این [[مکروه|کراهت]] برطرف می‌شود.<ref>فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۹۴.</ref>
*برای محتلم [[آمیزش|آمیزش جنسی]] کراهت دارد؛ ولی اگر [[وضو]] بگیرد این [[مکروه|کراهت]] برطرف می‌شود.<ref>فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۹۴.</ref>
== احتلام امامان==
براساس برخی احادیث، [[امامان شیعه]] محتلم نمی‌شده‌اند.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۹؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، دفتر نشر اسلامی، ج۴، ص۴۱۸.</ref> علامه مجلسی در ذیل این نوع روایات چنین آورده که امامان محتلم نمی‌شوند ولی این به معنای جنب نشدن آن‌ها نیست و روایاتی را در تأیید این مطلب آورده است.<ref>مجلسی،‌ مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۶۹.</ref>
شهید ثانی نیز این احتمال را مطرح کرده است.
[[محمد باقر کمره‌ای|محمدباقر کمره‌ای]] نیز احتمال می‌دهد منظور این باشد که امامان حکم [[جنابت]] نداشته‌اند نه این که واقعاً محتلم نشوند. او برای این مدعا به حدیثی تکیه می‌کند که در آن از تعبیر [[جنابت]] استفاده شده و گفته شده امامان جُنُب نمی‌شوند و تعبیر محتلم نمی‌شوند به کار نرفته است.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۷۵ش، ج۳، ص۶۹۲.</ref>


=== احتلام زنان===
=== احتلام زنان===
احتلام اختصاصی به مردان ندارد و برای زنان نیز پیش می‌آید.<ref>فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۹۴.</ref> به نوشته فرهنگ فقه، برخی از [[فقیهان]] معتقد بوده‌اند بر زنی که محتلم شده غسل واجب نیست.<ref>فرهنگ فقه، ج۱، ۱۳۹۰ش، ص۲۹۴.</ref> نویسندگان این فرهنگ این نظر را به مقنع [[شیخ صدوق]] نسبت داده‌اند<ref>صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲.</ref> فقیهان دیگری نیز [[فتوا]] داده‌اند که اگر زن نیز محتلم شده و از او [[منی]] خارج شود باید غسل کند. صدوق برای این فتوا نیز روایتی نقل کرده است.<ref>صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲.</ref>
احتلام اختصاصی به مردان ندارد و برای زنان نیز پیش می‌آید.<ref>فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۹۴.</ref> به نوشته فرهنگ فقه، برخی از [[فقیهان]] معتقد بوده‌اند بر زنی که محتلم شده غسل واجب نیست.<ref>فرهنگ فقه، ج۱، ۱۳۹۰ش، ص۲۹۴.</ref> نویسندگان این فرهنگ این نظر را به مقنع [[شیخ صدوق]] نسبت داده‌اند<ref>صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲.</ref> فقیهان دیگری نیز [[فتوا]] داده‌اند که اگر زن نیز محتلم شده و از او [[منی]] خارج شود باید غسل کند. صدوق برای این فتوا نیز روایتی نقل کرده است.<ref>صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲.</ref>
== احتلام امامان==
بر اساس برخی احادیث، [[امامان شیعه]] محتلم نمی‌شده‌اند.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۹؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، دفتر نشر اسلامی، ج۴، ص۴۱۸.</ref> [[محمد باقر کمره‌ای|محمدباقر کمره‌ای]] احتمال می‌دهد منظور این باشد که امامان حکم [[جنابت]] نداشته‌اند نه این که واقعاً محتلم نشوند. او برای این مدعا به حدیثی تکیه می‌کند که در آن از تعبیر [[جنابت]] استفاده شده و گفته شده امامان جُنُب نمی‌شوند و تعبیر محتلم نمی‌شوند به کار نرفته است.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۷۵ش، ج۳، ص۶۹۲.</ref>


== دعا برای جلوگیری از احتلام ==
== دعا برای جلوگیری از احتلام ==

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۱۰

اِحْتِلام یا مُحتَلِم شدن، خروج منی از انسان در هنگام خواب است. احتلام در احکام اسلامی یکی از نشانه‌های بلوغ در مردان شمرده می‌شود. احتلام باعث جنابت است و فرد محتلم باید برای نماز و روزه و برخی دیگر از امور عبادی، غسل جنابت کند. احتلامِ فردِ روزه‌دار، روزه را باطل نمی‌کند. احتلام غالباً برای مردان اتفاق می‌افتد.

تعریف

احتلام از ماده حلم (=رؤیا) و به معنای نزدیکی و مانند آن در خواب است.[۱] فرهنگ سخن احتلام را به معنی خروج غیرارادی منی دانسته است که اغلب در خواب اتفاق می‌افتد،[۲] و در اصطلاح فقیهان به دو معنای خروج منی و خروج منی در خواب به کار رفته است.[۳] به شخصی که دچار احتلام شده مُحْتَلِم گفته می‌شود.

در آیات ۵۸ و ۵۹ سوره نور به احتلام اشاره شده است.

<div class="reflist reflist-columns references-column-width " style="column-width: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِّن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظَّهِيرَةِ وَمِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاءِ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ ۚ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ ۚطَوَّافُونَ عَلَيْكُم بَعْضُكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمُ الْآيَاتِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿58﴾ وَإِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمْ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ﴿59﴾ (ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بردگان شما، و همچنین کودکانتان که به حدّ بلوغ نرسیده‌اند، در سه وقت باید از شما اجازه بگیرند: پیش از نماز صبح، و نیمروز هنگامی که لباسهای (معمولی) خود را بیرون می‌آورید، و بعد از نماز عشا؛ این سه وقت خصوصی برای شماست؛ امّا بعد از این سه وقت، گناهی بر شما و بر آنان نیست (که بدون اذن وارد شوند) و بر گرد یکدیگر بگردید (و با صفا و صمیمیّت به یکدیگر خدمت نمایید). این گونه خداوند آیات را برای شما بیان می‌کند، و خداوند دانا و حکیم است. (58) و هنگامی که اطفال شما به سنّ بلوغ رسند باید اجازه بگیرند، همان گونه که اشخاصی که پیش از آنان بودند اجازه می‌گرفتند؛ اینچنین خداوند آیاتش را برای شما بیان می‌کند، و خدا دانا و حکیم است! (59)); ">

و نیز کلینی در کتاب حدیثی الکافی بابی با عنوان «باب احتلام الرجل و المرأة» ایجاد کرده و در آن هفت حدیث ذکر کرده است.[۴]

احکام فقهی

در رساله‌های توضیح المسائل بخش خاصی برای احکام احتلام وجود ندارد. و احکام کسی که محتلم شده در بخش‌هایی مثل احکام روزه و حج ذکر شده است.

  • احتلام از نظر فقیهان شیعه یکی از نشانه‌های بلوغ در مردان است.[۵] فتوای فقیهان شیعه مستند به چند حدیث است که یوسف بحرانی آن‌ها را متکاثر (فراوان) توصیف می‌کند.[۶]
  • احتلام باعث جنابت است و شخص جنب باید برای نماز، روزه، حضور در مسجد، خواندن سوره‌های سجده‌دار و برخی دیگر از امور عبادی غسل کند. [۷]
  • در مواردی که شک دارد رطوبت خارج شده در خواب منی است یا خیر، چنانچه نشانه‌های منی مانند خروج با شهوت را نداشته باشد حکم به جنابت نشده و غسل جنابت نیز واجب نخواهد بود.[۸]
  • در احکام روزه اگر کسی قبل از اذان صبح محتلم شود باید تا قبل از اذان غسل جنابت کند، ولی اگر روزه‌دار در طول روز بخوابد و محتلم شود، روزه‌اش صحیح است. [۹]
  • محتلم شدن در حال احرام در حج باعث ابطال احرام نیست. ولی به گفته برخی فقیهان اگر کسی در مسجد الحرام یا مسجد النبی محتلم شود باید برای خروج از مسجد نیز تیمم کند.[۱۰] و در هر صورت شخص محتلم باید غسل جنابت انجام دهد.
  • برای محتلم آمیزش جنسی کراهت دارد؛ ولی اگر وضو بگیرد این کراهت برطرف می‌شود.[۱۱]

احتلام امامان

براساس برخی احادیث، امامان شیعه محتلم نمی‌شده‌اند.[۱۲] علامه مجلسی در ذیل این نوع روایات چنین آورده که امامان محتلم نمی‌شوند ولی این به معنای جنب نشدن آن‌ها نیست و روایاتی را در تأیید این مطلب آورده است.[۱۳]

شهید ثانی نیز این احتمال را مطرح کرده است.

محمدباقر کمره‌ای نیز احتمال می‌دهد منظور این باشد که امامان حکم جنابت نداشته‌اند نه این که واقعاً محتلم نشوند. او برای این مدعا به حدیثی تکیه می‌کند که در آن از تعبیر جنابت استفاده شده و گفته شده امامان جُنُب نمی‌شوند و تعبیر محتلم نمی‌شوند به کار نرفته است.[۱۴]

احتلام زنان

احتلام اختصاصی به مردان ندارد و برای زنان نیز پیش می‌آید.[۱۵] به نوشته فرهنگ فقه، برخی از فقیهان معتقد بوده‌اند بر زنی که محتلم شده غسل واجب نیست.[۱۶] نویسندگان این فرهنگ این نظر را به مقنع شیخ صدوق نسبت داده‌اند[۱۷] فقیهان دیگری نیز فتوا داده‌اند که اگر زن نیز محتلم شده و از او منی خارج شود باید غسل کند. صدوق برای این فتوا نیز روایتی نقل کرده است.[۱۸]

دعا برای جلوگیری از احتلام

از امام صادق(ع) دعایی نقل شده که اگر کسی نگران محتلم شدن بود قبل از خواب دعا را بخواند: اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنَ الِاحْتِلَامِ وَ مِنْ سُوءِ الْأَحْلَامِ وَ مِنْ أَنْ یتَلَاعَبَ بی‌الشَّیطَانُ فِی الْیقَظَةِ وَ الْمَنَامِ. خدایا من از احتلام و خواب‌های بد به تو پناه می‌برم و نیز از این که شیطان در بیداری یا خواب مرا بازیچه سازد.[۱۹]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، انتشارات سخن، ۱۳۹۰ش.
  • بحرانی، یوسف بن احمد، الحدایق الناظرة فی احکام العترة الطاهرة، قم، دفتر نشر اسلامی، ۱۴۰۵ق.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، المقنع، قم، مؤسسه امام هادی، ۱۴۱۵ق.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، تصحیح علی اکبر غفاری، قم، دفتر نشر اسلامی، بی‌تا (بر اساس نرم افزار جامع الاحادیث نور نسخه ۳/۵).
  • فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، زیر نظر سید محمود هاشمی شاهردوی، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۹۰ش.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه محمدباقر کمره‌‌ای، قم، انتشارات اسوه، ۱۳۷۵ش.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،‌ تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
  • یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی، بیروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۹ق.


  1. ابن منظور، لسان العرب، ذیل ماده حلم؛ فیروزآبادی، القاموس المحیط، ذیل ماده حلم.
  2. انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل ماده احتلام.
  3. فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۹۴.
  4. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸.
  5. فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۹۴.
  6. بحرانی، الحدائق الناظرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۰، ص۳۴۵.
  7. یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۸۵-۲۸۷.
  8. یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۹۷.
  9. یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۵۴۷.
  10. یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۱۰.
  11. فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۹۴.
  12. کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۹؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، دفتر نشر اسلامی، ج۴، ص۴۱۸.
  13. مجلسی،‌ مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۶۹.
  14. کلینی، اصول کافی، ۱۳۷۵ش، ج۳، ص۶۹۲.
  15. فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۲۹۴.
  16. فرهنگ فقه، ج۱، ۱۳۹۰ش، ص۲۹۴.
  17. صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲.
  18. صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲.
  19. شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، دفتر نشر اسلامی، ج۱، ص۴۷۱.