ابراهیم پسر رسول خدا: تفاوت میان نسخهها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز − رده:فرزندان پیامبران (هاتکت) |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
===اندوه پیامبر=== | ===اندوه پیامبر=== | ||
پیامبر از مرگ ابراهیم سخت اندوهگین شد و گریست و در پاسخ به اعتراض برخی فرمود: | پیامبر از مرگ ابراهیم سخت اندوهگین شد و گریست و در پاسخ به اعتراض برخی فرمود: | ||
{{گفتاورد تزیینی| | {{گفتاورد تزیینی|من نیز انسانم؛ چشم میگرید و قلب اندوهگین میشود ولی سخنی که خداوند را به خشم آورد نمیگوییم. ای ابراهیم! به خدا سوگند ما بخاطر (مرگ) تو ناراحتیم.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ج۷۹، ص۹۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۴</ref>}} | ||
من نیز انسانم؛ چشم میگرید و قلب اندوهگین میشود ولی سخنی که خداوند را به خشم آورد نمیگوییم. ای ابراهیم! به خدا سوگند ما بخاطر (مرگ) تو ناراحتیم.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ج۷۹، ص۹۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۴</ref>}} | |||
نیز نقل شده که پیامبر رو به کوه ایستاد و گفت: | نیز نقل شده که پیامبر رو به کوه ایستاد و گفت: |
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۰
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | ابراهیم بن محمد بن عبدالله(ص) |
محل زندگی | مدینه |
نسب/قبیله | قریش |
خویشاوندان | حضرت محمد(ص) - ماریه قبطیه |
مدفن | بقیع |
مشخصات دینی | |
دلیل شهرت | فرزند پیامبر |
ابراهیم (۸-۱۰ق) پسر رسول خدا(ص) و ماریه قبطیه که پیش از دو سالگی از دنیا رفت و در روز وفات او، کسوف رخ داد. پیامبر(ص) برای جلوگیری از ارتباط دادن کسوف با مرگ او فرمود: «خورشید و ماه بخاطر مرگ کسی نمیگیرند.»
ابراهیم در بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون دفن شد.
نسب و تولد
نام | درگذشت |
---|---|
قاسم | قبل از بعثت |
عبدالله | قبل از هجرت |
رقیه | قبل از هجرت - ۲ هجری |
زینب | سال ۳۰عام الفیل - ۸ هجری |
ام کلثوم | قبل از هجرت - ۹ هجری |
ابراهیم | ۸ هجری - ۱۰ هجری |
فاطمة الزهرا(س) | بعثت-۱۱ هجری |
ابراهیم بن محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب فرزند پیامبر اسلام است. مادرش ماریه قبطیه از دختران ملوک مصر بود که مقوقس حاکم مصر و اسکندریه او را به پیامبر بخشید.[۱]
ابراهیم در ذی الحجه سال ۸ هجری متولد شد. پیامبر به اصحابش فرمود: برای من پسری متولد شده و من نام پدرم ابراهیم را بر او گذاردم.[۲] پیامبر روز هفتم تولدش برای او عقیقه کرد و سر او را تراشید و هموزن آن به مساکین، نقره داد.[۳]
پس از تولد ابراهیم، جبرئیل نازل شد و حضرت را با عنوان "اباابراهیم" سلام داد.[۴] نقل است که بعد از تولد ابراهیم، پیامبر شاد شد و او را به عایشه نشان داد و فرمود: «ببین چقدر این بچه شبیه من است!»[۵]
قابله و دایه
بنابر گزارشهای تاریخی، قابله او سلمی خادمه پیامبر بود. سلمی پس از تولد ابراهیم، شوهرش ابو رافع را باخبر کرد و او نزد پیامبر رفت و خبر تولد را به او داد. پیامبر شاد شد و بندهای به او بخشید.[۶]
پس از تولد ابراهیم، زنان انصار برای شیر دادن او بر یکدیگر پیشی میگرفتند. پیامبر ابراهیم را به ام بردة دختر منذر بن زید سپرد.[۷]
درگذشت
ابراهیم بنابر نقلی در دهم یا آخر ربیع الاول سال ۱۰ هجری در ۱۶ ماهگی[۸] و بنابر نقلی در ۱۸ ماهگی[۹] و به نقل ابن شهرآشوب پس از یک سال و ده ماه و هشت روز، از دنیا رفت و در بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون (درگذشته ۲ق) دفن شد.[۱۰] پیامبر سنگی بر سر مزار او قرار داد و بر قبر او آب پاشید.[۱۱]
نقل ابن شهرآشوب
ابن شهرآشوب در کتاب المناقب از ابن عباس نقل کرده است که روزی پیامبر، فرزندش ابراهیم و نوهاش حسین را در دامن خود نشانده بود. پس جبرئیل نازل شد و گفت خدا به تو سلام میرساند و میگوید: «بین این دو جمع نمیکنم؛ یکی را فدای دیگری کن.» پس پیامبر امام حسین را برگزید و پس از سه روز ابراهیم از دنیا رفت.[۱۲]
اندوه پیامبر
پیامبر از مرگ ابراهیم سخت اندوهگین شد و گریست و در پاسخ به اعتراض برخی فرمود:
« | من نیز انسانم؛ چشم میگرید و قلب اندوهگین میشود ولی سخنی که خداوند را به خشم آورد نمیگوییم. ای ابراهیم! به خدا سوگند ما بخاطر (مرگ) تو ناراحتیم.[۱۳] | » |
نیز نقل شده که پیامبر رو به کوه ایستاد و گفت:
« | ای کوه! اگر آنچه بر من وارد شده بر تو وارد میشد، تو را درهم میکوبید، ولی ما همانگونه که خدا فرمان داده، میگوییم: إنّا لِلهِ وَ إنّا اِلَیْهِ راجِعونَ وَ الْحَمدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمینَ.[۱۴] | » |
خورشیدگرفتگی
روزی که ابراهیم درگذشت، کسوف (خورشید گرفتگی) رخ داد. برخی گفتند: خورشید بخاطر مرگ ابراهیم گرفته است. پیامبر وقتی این سخن را شنید، بیرون آمد و پس از حمد الهی فرمود:
- «خورشید و ماه دو نشانه از نشانههای الهی هستند و بخاطر مرگ یا زندگی هیچ کس نمیگیرند.»[۱۵]
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- ابن سعد، الطبقات الکبری، دوم، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۸ق.
- ابن شهر آشوب، المناقب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
- بلاذری، أنساب الأشراف،اول، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۷ق.
- مجلسی، بحارالأنوار، دوم، تهران، اسلامیة، ۱۳۶۳ش.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۰
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۰۸
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۰۷
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۵۰
- ↑ انساب الاشراف، ج۱، ص۴۵۰
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۰۷
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۰۸
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۵؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ج۱، ص۴۵۱
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۴؛ أنساب الأشراف، ج۱، ص۴۵۰
- ↑ الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۵؛ أنساب الأشراف، ج۱، ص۴۵۱
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۵؛ أنساب الأشراف، ج۱، ص۴۵۱
- ↑ ابن شهرآشوب، المناقب، ج۴، ص۸۱
- ↑ مجلسی، بحار الأنوار، ج۷۹، ص۹۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۴
- ↑ بلاذری، أنساب الأشراف، ج۱، ص۴۵۲
- ↑ بلاذری، أنساب الأشراف، ج۱، ص۴۵۲؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج۷۹، ص۹۱