سال ۱۰ هجری قمری
(تغییرمسیر از سال ۱۰ قمری)
سال ۱۱ هجری قمری سال ۹ هجری قمری | |
۶۳۱و ۶۳۲م | |
---|---|
امامت | |
نبوت حضرت محمد(ص) | |
حکومتهای سرزمینهای اسلامی | |
محمد بن عبدالله(ص) در مدینه | (حکومت: ۱ ـ ۱۱ق) |
وقایع مهم | |
آخرین حج پیامبر(ص) | |
تعیین جانشین پیامبر(ص) | |
نزول آیه تبلیغ | |
نزول آیه اکمال | |
خاتمبخشی امام علی(ع) | |
تولدها | |
محمد بن ابیبکر | |
وفاتها / شهادتها | |
ابراهیم پسر رسول خدا |
سال ۱۰ هجری قمری دهمین سال از سالشمار هجری قمری است. روز نخست این سال یعنی ۱ محرم مصادف است با سه شنبه ۲۲ فروردین سال ۱۰ شمسی و ۱۲ آوریل سال ۶۳۱ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۳۰ ذیالحجه، مصادف است با شنبه ۱۱ فروردین سال ۱۱ شمسی و ۳۱ مارس سال ۶۳۲ میلادی.[۱]
حَجّّةُ الوِداع، واقعه غدیر و تصریح پیامبر اسلام(ص) بر جانشینی امام علی(ع)، مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران و سَرِّیه امام علی(ع) در یمن و مسلمان شدن مردم آن منطقه از جمله رخدادهای این سال است.
رویدادها
- ۲۵ شوال. خورشیدگرفتگی، همزمان با درگذشت ابراهیم پسر رسول خدا (۲۷ ژانویه سال ۶۳۲م)[۲]
- انجام حجة الوداع توسط پیامبر(ص) در ذیالحجه.[۳]
- واقعه غدیر و تعیین جانشینی پیامبر(ص).[۴]
- نزول آیه تبلیغ در حجة الوداع (۱۸ ذیالحجه)[۵]
- نزول آیه اکمال در حجة الوداع (۱۸ ذیالحجه).[۶]
- اسلام آوردن جارود بن مُعَلّی[۷]
- مباهله پیامبر با مسیحیان نجران[۸] بنا بر نظر مشهور تاریخنگاران. بنا بر نظر غیرمشهور در سال ۹ق[۹]
- اعزام خالد بن ولید با چهارصد نفر به سوی بنیحارث/ بَلْحارث بن کعب در نجران و یمن برای دعوت آنان به اسلام از سوی پیامبر(ص).[۱۰]
- سریه امام علی در یمن و مسلمان شدن قبایل هَمْدان[۱۱] و مَذْحِج.[۱۲]
- انتصاب خالد بن سعید توسط پیامبر(ص) برای حکومت منطقه مابین نجران و زُبید.[۱۳]
- اَسْوَد عَنْسی در یمن ادعای پیامبری کرد و شورش نمود.[۱۴]
- خاتمبخشی امام علی(ع) در رکوع نماز در ۲۴ ذیالحجه به قولی.[۱۵]
- حضور چندین نماینده از قبایل مختلف در مدینه و پذیرش اسلام.[۱۶]
ولادتها
- محمد بن ابیبکر از نزدیکترین یاران امام علی(ع).[۱۷]
درگذشتها
- ابراهیم پسر رسول خدا(ص) در (۱۸ رجب).[۱۸]
- عبدعمرو بن صیفی پدر حَنْظلة بن ابیعامر و مؤسس مسجد ضِرار.[۱۹]
پانویس
- ↑ سایت تبدیل تاریخ هجری.
- ↑ «Solar Eclipses of Historical Interest»، سایت ناسا.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۹۶۶م، ج۳، ص۱۰۸۸ـ۱۰۸۹؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص ۱۴۸؛ ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص ۱۳۱.
- ↑ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۱۲؛ طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۵۶.
- ↑ قمی، تفسیر القمی، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۷۹؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۳۲.
- ↑ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴۴۷ تا ۴۵۶؛ حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۲۳ق، ج۸، ص۲۶۱.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۳۶.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۱۳۹.
- ↑ نگاه کنید به محمدی ریشهری، فرهنگنامه مباهله، ۱۳۹۵ش، ص۸۳-۸۷.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۹۶۶م، ج۳، ص۸۸۳ ـ ۸۸۴؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۲۶ـ ۱۲۸.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۳۱-۱۳۲؛ مسعودی، التنبیه و الاشراف، قاهره، ص۲۳۸.
- ↑ ابنجوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۵.
- ↑ ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۳۳۶.
- ↑ رجوع کنید به ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۳۳۷.
- ↑ شیخ مفید، مسار الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۴۱.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۳۰-۱۴۵.
- ↑ ابناثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۳۲۶.
- ↑ ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۱.
- ↑ ابنهشام، السیرة النبویة، ۱۳۸۳ق، ج۲، ص۴۲۴.
منابع
- ابناثیر، علی بن ابیالکرم، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر- دار بیروت، ۱۳۸۵ق.
- ابناثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق.
- ابنجوزی، عبد الرحمن بن علی بن محمد، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۲ق.
- ابنسعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق.
- ابنهشام، السیرة النبویة، تحقیق محمد محیالدین عبدالحمید، قاهره، ۱۳۸۳ق.
- ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، تحقیق ابوالحسن شعرانی و علی اکبر غفاری، تهران، ۱۳۸۲-۱۳۸۷ش.
- امینی، عبدالحسین، الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب، تهران، بینا، ۱۳۶۶ش.
- بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق.
- حسینی میلانی، علی، نفحات الازهار فی خلاصة عبقات الانوار، قم، مرکز تحقیق و ترجمه و نشر آلاء، ۱۴۲۳ق.
- ذهبی، محمدبن احمد، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، بیروت، چاپ عمر عبدالسلام تدمری، ۱۴۱۷ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، مسار الشیعه، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق.
- طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، مشهد، نشر المرتضی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ش.
- عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، به کوشش هشام رسولی محلاتی، تهران، المکتبة العلمیة الاسلامیة، ۱۳۸۰ق.
- قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۲ق.
- کلینی، محمدبن یعقوب، الکافی، به کوشش علی اکبر غفاری، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۱ق.
- مسعودی، علی بن الحسین، التنبیه و الإشراف، تصحیح عبد الله اسماعیل الصاوی، قاهرة، دارالصاوی، بیتا.
- واقدی، محمدبن عمر، کتاب المغازی، چاپ مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶م.