طلاق بائن: تفاوت میان نسخهها
imported>Alikhosravi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Alikhosravi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''طلاق بائن'''، [[طلاق|طلاقی]] است که در آن، مرد نمیتواند به زن رجوع کند؛ یعنی بدون عقد او را دوباره همسر خود قرار دهد. این نوع از طلاق در مقابل [[طلاق رجعی|طلاق رِجعی]] است که در آن مرد در زمان [[عده|عِدّه]] ازدواج میتواند به زن رجوع کند. طلاق بائن شش قسم دارد؛ طلاق زنی که بعد از عقد با او آمیزش نشده است، طلاق زن [[یائسه]] | '''طلاق بائن'''، [[طلاق|طلاقی]] است که در آن، مرد نمیتواند به زن رجوع کند؛ یعنی بدون عقد او را دوباره همسر خود قرار دهد. این نوع از طلاق در مقابل [[طلاق رجعی|طلاق رِجعی]] است که در آن مرد در زمان [[عده|عِدّه]] ازدواج میتواند به زن رجوع کند. طلاق بائن شش قسم دارد؛ طلاق زنی که بعد از عقد با او آمیزش نشده است، طلاق زن [[یائسه]] و طلاقهای [[طلاق خلع|خُلع]] و [[طلاق مبارات|مُبارات]] از آن جملهاند. در طلاق بائن، زن در زمان عده به مرد، [[محارم|مَحرم]] نیست. | ||
==تعریف== | ==تعریف== |
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۰۵
بخشی از احکام عملی و فقهی |
---|
![]() |
طلاق بائن، طلاقی است که در آن، مرد نمیتواند به زن رجوع کند؛ یعنی بدون عقد او را دوباره همسر خود قرار دهد. این نوع از طلاق در مقابل طلاق رِجعی است که در آن مرد در زمان عِدّه ازدواج میتواند به زن رجوع کند. طلاق بائن شش قسم دارد؛ طلاق زنی که بعد از عقد با او آمیزش نشده است، طلاق زن یائسه و طلاقهای خُلع و مُبارات از آن جملهاند. در طلاق بائن، زن در زمان عده به مرد، مَحرم نیست.
تعریف
طلاق بائن در مقابل طلاق رجعی است و به طلاقی گفته میشود که در آن مرد حق رجوع به زن، بدون عقد را ندارد. در طلاق بائن چه زن عده داشته باشد و چه نداشته باشد، رجوع مرد به او بدون عقد، ممکن نیست.[۱]
اقسام طلاق بائن
طلاقهای زیر بائن محسوب میشوند:
- طلاق زنی که بعد از ازدواج با او آمیزش نشده است؛
- طلاق دختری که نُه سالش تمام نشده است؛
- طلاق زن یائسه؛
- طلاق خُلع؛
- طلاق مُبارات؛
- طلاق سوم(سه طلاقه).[۲]
احکام
در طلاق بائن، زن در زمان عده، به مرد مَحرم نیست. احکام زوجیت همچون وجوب اطلاعت از شوهر، ارثبردن زوجین از یکدیگر، حرمت خروج از منزل بدون اجازه مرد و وجوب نفقه مرد به او هم جاری نمیشود؛ البه اگر زن حامله باشد، بر مرد واجب است که تا زمان وضع حمل، نفقه او را بپردازد.[۳]
پانویس
منابع
- مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، بیروت منشورات الرضا، چاپ اول، ۱۴۳۱ق.
- موسوى خمينى، سيد روح الله، تحقیق سيدمحمدحسين بنى هاشمى خمينى، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ هشتم، ۱۴۲۴ق.
- مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه مطابق با مذهب اهل بیت علیهم السلام، چاپ اول، ۱۳۹۲ش.