یوم الهدم: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز افزایش منبع |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''یَومُ الهَدم''' (روز تخریب) سالروز [[تخریب بقیع]] است. در [[هشتم شوال]] [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]]، [[وهابیان|وهابیون]] به مدینه حمله کردند و برخی از اماکن اسلامی از جمله [[بقعه‌های بقیع]] را تخریب کردند. | '''یَومُ الهَدم''' (روز تخریب) سالروز [[تخریب بقیع]] است. در [[هشتم شوال]] [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]]، [[وهابیان|وهابیون]] به مدینه حمله کردند و برخی از اماکن اسلامی از جمله [[بقعه‌های بقیع]] را تخریب کردند. | ||
[[شیعیان]]، در سال‌گشت این واقعه مجالسی برگزار می‌کنند و به مرثیه‌خوانی و یادآوری حادثه تخریب بقیع می‌پردازند. | [[شیعیان]]، در سال‌گشت این واقعه مجالسی برگزار می‌کنند و به مرثیه‌خوانی و یادآوری حادثه تخریب بقیع می‌پردازند.<ref>[http://shabestan.ir/detail/News/639127 خبرگزاری شبستان، «آیین بزرگداشت یوم الهدم در مسجد زیارت قدمگاه برگزار می شود»]</ref> | ||
وهابیان در [[صفر]] [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ قمری]] به مدینه حمله کردند.<ref>ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.</ref> در این حمله، خسارت‌هایی به حرم نبوی و اماکن مذهبی وارد شد.<ref>ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.</ref> هفت ماه بعد، در [[رمضان]] ۱۳۴۴ق، شیخ عبدالله بن بُلَیهد (۱۲۸۴-۱۳۵۹ق) که از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۵ق، قاضی القضات مکه بود،<ref>زرکلی، الأعلام، ج۴، ص۹۱.</ref> وارد مدینه شد و با استفتائی از مفتیان مدینه، حکم تخریب قبور را دریافت کرد.<ref>البلاغی، الردَ علی الوهابیة، ۱۴۱۹ق، ص۳۹-۴۱؛ ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.</ref> بدین ترتیب در [[۸ شوال]] ۱۳۴۴ق، [[بقعه‌های بقیع]] تخریب شد.<ref>نجمی، تاریخ حرم ائمه، ۱۳۸۶ش، ص۵۱.</ref> بر اساس اسناد موجود، پس از تخریب، ملک عبدالعزیز، پادشاه عربستان، در نامه‌ای به تاریخ ۱۲ شوال ۱۳۴۴ق خطاب به عبدالله بن بلیهد، اقدامات وی در این باره را تحسین کرد.<ref>[http://www.alriyadh.com/965193 العساف، «عبدالله بن سلیمان البلیهد.. القاضی والمستشار فی زمن التأسیس».]</ref> | وهابیان در [[صفر]] [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ قمری]] به مدینه حمله کردند.<ref>ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.</ref> در این حمله، خسارت‌هایی به حرم نبوی و اماکن مذهبی وارد شد.<ref>ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.</ref> هفت ماه بعد، در [[رمضان]] ۱۳۴۴ق، شیخ عبدالله بن بُلَیهد (۱۲۸۴-۱۳۵۹ق) که از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۵ق، قاضی القضات مکه بود،<ref>زرکلی، الأعلام، ۲۰۰۲م، ج۴، ص۹۱.</ref> وارد مدینه شد و با [[استفتاء|استفتائی]] از مفتیان مدینه، حکم تخریب قبور را دریافت کرد.<ref>البلاغی، الردَ علی الوهابیة، ۱۴۱۹ق، ص۳۹-۴۱؛ ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.</ref> بدین ترتیب در [[۸ شوال]] ۱۳۴۴ق، [[بقعه‌های بقیع]] تخریب شد.<ref>نجمی، تاریخ حرم ائمه، ۱۳۸۶ش، ص۵۱.</ref> بر اساس اسناد موجود، پس از تخریب، ملک عبدالعزیز، پادشاه عربستان، در نامه‌ای به تاریخ ۱۲ شوال ۱۳۴۴ق خطاب به عبدالله بن بلیهد، اقدامات وی در این باره را تحسین کرد.<ref>[http://www.alriyadh.com/965193 العساف، «عبدالله بن سلیمان البلیهد.. القاضی والمستشار فی زمن التأسیس».]</ref> | ||
البته وهابیان در [[سال ۱۲۲۰ قمری]]، [[مدینه]] را محاصره کرده بودند. در این حمله به دستور [[سعود بن عبدالعزیز]]، [[بقعه‌های بقیع|بارگاه امامان چهارگانه]] و گنبد [[حضرت فاطمه(س)]] موسوم به [[بیت الاحزان]] تخریب شده یا خسارت جدی به آنها وارد شد.<ref>جبرتی، عجائب الآثار، دارالجیل، ج۳، ص۹۱.</ref> به گزارش عبدالرحمن جَبَرتی، نیروهای وهابی جز [[مسجد نبوی|مرقد نبوی]] دیگر بارگاه‌ها را از میان بردند.<ref>جبرتی، عجائب الآثار، دارالجیل، ج۳، ص۹۱.</ref> برخی از بارگاه‌ها در سال ۱۲۳۴ق. به دستور سلطان محمود ثانی (حکومت: ۱۲۲۳-۱۲۵۵ق.) بازسازی شده بود.<ref>جعفریان، پنجاه سفرنامه، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۹۶.</ref> | البته وهابیان در [[سال ۱۲۲۰ قمری]]، [[مدینه]] را محاصره کرده بودند. در این حمله به دستور [[سعود بن عبدالعزیز]]، [[بقعه‌های بقیع|بارگاه امامان چهارگانه]] و گنبد [[حضرت فاطمه(س)]] موسوم به [[بیت الاحزان]] تخریب شده یا خسارت جدی به آنها وارد شد.<ref>جبرتی، عجائب الآثار، دارالجیل، ج۳، ص۹۱.</ref> به گزارش عبدالرحمن جَبَرتی، نیروهای وهابی جز [[مسجد نبوی|مرقد نبوی]] دیگر بارگاه‌ها را از میان بردند.<ref>جبرتی، عجائب الآثار، دارالجیل، ج۳، ص۹۱.</ref> برخی از بارگاه‌ها در سال ۱۲۳۴ق. به دستور سلطان محمود ثانی (حکومت: ۱۲۲۳-۱۲۵۵ق.) بازسازی شده بود.<ref>جعفریان، پنجاه سفرنامه، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۹۶.</ref> | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
* ماجری، یوسف، البقیع قصة التدمیر، بیروت، مؤسسة بقیع لاحیاء التراث، ۱۴۱۱ق. | * ماجری، یوسف، البقیع قصة التدمیر، بیروت، مؤسسة بقیع لاحیاء التراث، ۱۴۱۱ق. | ||
* نجمی، محمدصادق، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، نشر مشعر، تهران، ۱۳۸۶ش. | * نجمی، محمدصادق، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، نشر مشعر، تهران، ۱۳۸۶ش. | ||
* [http://shabestan.ir/detail/News/639127 خبرگزاری شبستان، «آیین بزرگداشت یوم الهدم در مسجد زیارت قدمگاه برگزار می شود»]، انتشار: ۱۱ تیر ۱۳۹۶، مشاهده ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{بقیع}} | {{بقیع}} | ||
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۴۱
یَومُ الهَدم (روز تخریب) سالروز تخریب بقیع است. در هشتم شوال ۱۳۴۴ق، وهابیون به مدینه حمله کردند و برخی از اماکن اسلامی از جمله بقعه‌های بقیع را تخریب کردند. شیعیان، در سال‌گشت این واقعه مجالسی برگزار می‌کنند و به مرثیه‌خوانی و یادآوری حادثه تخریب بقیع می‌پردازند.[۱]
وهابیان در صفر ۱۳۴۴ قمری به مدینه حمله کردند.[۲] در این حمله، خسارت‌هایی به حرم نبوی و اماکن مذهبی وارد شد.[۳] هفت ماه بعد، در رمضان ۱۳۴۴ق، شیخ عبدالله بن بُلَیهد (۱۲۸۴-۱۳۵۹ق) که از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۵ق، قاضی القضات مکه بود،[۴] وارد مدینه شد و با استفتائی از مفتیان مدینه، حکم تخریب قبور را دریافت کرد.[۵] بدین ترتیب در ۸ شوال ۱۳۴۴ق، بقعه‌های بقیع تخریب شد.[۶] بر اساس اسناد موجود، پس از تخریب، ملک عبدالعزیز، پادشاه عربستان، در نامه‌ای به تاریخ ۱۲ شوال ۱۳۴۴ق خطاب به عبدالله بن بلیهد، اقدامات وی در این باره را تحسین کرد.[۷]
البته وهابیان در سال ۱۲۲۰ قمری، مدینه را محاصره کرده بودند. در این حمله به دستور سعود بن عبدالعزیز، بارگاه امامان چهارگانه و گنبد حضرت فاطمه(س) موسوم به بیت الاحزان تخریب شده یا خسارت جدی به آنها وارد شد.[۸] به گزارش عبدالرحمن جَبَرتی، نیروهای وهابی جز مرقد نبوی دیگر بارگاه‌ها را از میان بردند.[۹] برخی از بارگاه‌ها در سال ۱۲۳۴ق. به دستور سلطان محمود ثانی (حکومت: ۱۲۲۳-۱۲۵۵ق.) بازسازی شده بود.[۱۰]
پانویس
- ↑ خبرگزاری شبستان، «آیین بزرگداشت یوم الهدم در مسجد زیارت قدمگاه برگزار می شود»
- ↑ ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.
- ↑ ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.
- ↑ زرکلی، الأعلام، ۲۰۰۲م، ج۴، ص۹۱.
- ↑ البلاغی، الردَ علی الوهابیة، ۱۴۱۹ق، ص۳۹-۴۱؛ ماجری، البقیع قصة التدمیر، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳-۱۳۹؛ امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.
- ↑ نجمی، تاریخ حرم ائمه، ۱۳۸۶ش، ص۵۱.
- ↑ العساف، «عبدالله بن سلیمان البلیهد.. القاضی والمستشار فی زمن التأسیس».
- ↑ جبرتی، عجائب الآثار، دارالجیل، ج۳، ص۹۱.
- ↑ جبرتی، عجائب الآثار، دارالجیل، ج۳، ص۹۱.
- ↑ جعفریان، پنجاه سفرنامه، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۹۶.
منابع
- امینی، محمدامین، بقیع الغرقد فی دراسة شامله، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
- البلاغی، محمدجواد، الردّ علی الوهابیة، تحقیق سید محمد علی الحکیم، بیروت، مؤسسة اهل البیت لإحیاء التراث، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۸م.
- جبرتی، عبدالرحمان، عجائب الآثار، بیروت، دارالجیل.
- جعفریان، رسول، پنجاه سفرنامه حج قاجاری، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش.
- زرکلی، خیر الدین، الأعلام، بیروت، دار العلم للملایین، ۲۰۰۲م.
- سِباعي، أحمد، تأریخ مکّة، مکة المكرمة، مطابع الصفا، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق.
- عبدالله بن عبدالرحمن بن صالح، خزانة التواریخ النجدیه، آل سبام، ۱۴۱۹ق.
- العساف، منصور، «عبدالله بن سلیمان البلیهد.. القاضی والمستشار فی زمن التأسیس»، در سایت الریاض، تاریخ درج مطلب: ۳ ذی القعده ۱۴۳۵ق، تاریخ بازدید: ۶ مرداد ۱۳۹۷ش.
- ماجری، یوسف، البقیع قصة التدمیر، بیروت، مؤسسة بقیع لاحیاء التراث، ۱۴۱۱ق.
- نجمی، محمدصادق، تاریخ حرم ائمه بقیع و آثار دیگر در مدینه منوره، نشر مشعر، تهران، ۱۳۸۶ش.
- خبرگزاری شبستان، «آیین بزرگداشت یوم الهدم در مسجد زیارت قدمگاه برگزار می شود»، انتشار: ۱۱ تیر ۱۳۹۶، مشاهده ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ش.