کوه رَضْویٰ، کوهی است در نزدیکی مدینه که در برخی روایات شیعه محل زندگی امام زمان(عج) در دوران غیبت معرفی شده است.[۱] در فرازی از دعای ندبه نیز به آن اشاره شده است:
کوه رضوی از کوه‌های تهامه است[۳] که بین مکه و مدینه[۴] و در شمال شرقی شهر ینبع البحر واقع شده است. این کوه به رنگ سرخ و مشرف به ساحل است. میان آن و دریا هیچ آبادی نیست.[۵] گفته شده است رضوی کوهی بلند است که آب و درختان زیادی دارد.[۶]
معتقدین به مهدویت محمد بن حنفیه معتقدند او در این کوه زندگی می‌کند.[۷] محمد بن عبدالله بن حسن ملقب به نفس زکیه نیز در عهد منصور عباسی مدتی در کوه رضوی مخفی شده بود.[۸]
در روایات
در روایات اشاره‌هایی به کوه رضوی شده است مثل این که رسول خدا فرمود: «من اقرض اخاه المسلم کان له بکل درهم اقرضه وزن جبل احد من جبال رضوی و طور سیناء حسنات، و ان رفق به فی طلبه، تعدی به علی الصراط کالبرق الخاطف اللامع بغیر حساب و لا عذاب» »کسی که به برادر مسلمانش قرض بدهد، به اندازه هر درهمی که به او می‌دهد به بزرگی کوه احد از کوه‌های رضوی و طور سینا، برای او پاداش‌هایی هست و اگر با او در گرفتن طلب خود، مدارا و رفاقت کند، همانند برق خیره کننده و درخشان، بدون حساب از روی پل صراط بگذرد» [۹]در روایت دیگر پیامبر درباره رضوی فرمود که خداوند از آن راضی است. [۱۰] و کوهی از کوه‌های بهشت است. در برخی از روایات تعبیر جِنان رضوی(بوستان های رضوی) آمده است که مربوط به عوالم پس از برزخ و حضور مؤمنان در آنجا و دیدار با آل محمد(ع) است که برخی آن را با جبال رضوی اشتباه گرفته و خلط کرده‌اند. [۱۱]
پانویس
- ↑ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۳.
- ↑ ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۸۱.
- ↑ حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م، ص۲۶۹.
- ↑ بغدادی، مراصد الاطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۲۰.
- ↑ شراب، المعالم الاثیره، ۱۴۱۱ق، ص۱۲۹.
- ↑ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۵۱.
- ↑ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۵۱؛ بغدادی، مراصد الاطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۲۰؛ حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م، ص۲۶۹.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۵۳۵.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۷۲، ص۳۶۹؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، الناشر مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ قم، ج۱۸، ص۳۳۳.
- ↑ منقری، وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، الناشر : مكتبة آية الله المرعشي النجفي،ج۴، ص۸۱.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۳، ص۹۷.
منابع
- ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، مصحح: قیومی اصفهانی، جواد، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق.
- بغدادی، عبدالمؤمن بن عبدالحق، مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنة و البقاع، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق.
- حر عاملی، محمدحسن، وسائل الشیعه، الناشر مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ قم، بی تا.
- حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، دارصادر، ۱۹۹۵م.
- حمیری، محمد بن عبدالمنعم، الروض المعطار فی خبر الاقطار، بیروت، مکتبه لبنان، ۱۹۸۴م.
- شراب، محمد محمدحسن، المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، دمشق، دارالقلم، ۱۴۱۱ق.
- طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، مصحح: تهرانی، عبادالله و ناصح، علی احمد، قم، دارالمعارف الإسلامیة، ۱۴۱۱ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، دارالتراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تحقيق: السيد إبراهيم الميانجي ، محمد الباقر البهبودي، ۱۴۰۳ق، بی جا.
- منقری، نصر بن مزاحم، وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، الناشر : مكتبة آية الله المرعشي النجفي، بی تا، بی جا.