سخن‌چینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←حکم فقهی
جز (←حکم فقهی) |
جز (←حکم فقهی) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''استثناء''' | '''استثناء''' | ||
در برخی موارد سخن‌چینی جایز است؛ از جمله سخن‌چینی میان نیروهای دشمن به منظور ایجاد اختلاف بین آنان.<ref>نجفی، جواهرالکلام، داراحیاء التراث العربی، ج۲۲، ص۷۳.</ref>[[شهید ثانی]] | در برخی موارد سخن‌چینی جایز است؛ از جمله سخن‌چینی میان نیروهای دشمن به منظور ایجاد اختلاف بین آنان.<ref>نجفی، جواهرالکلام، داراحیاء التراث العربی، ج۲۲، ص۷۳.</ref>[[شهید ثانی]] در [[کشف الریبة عن احکام الغیبة (کتاب)]] تصریح دارد که هر چه انسان از مردمان مشاهده می کند نباید در باره اش سخنی بگوید مگر این که در نقل آن فایده ای برای مسلمانی ویا دور ساختن او از معصیتی باشد.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۲۶۹. | ||
</ref>{{یادداشت|بل كل ما رآه الانسان من أحوال الناس فينبغي أن يسكت عنه الا ما في حكايته فائدة لمسلم أو دفع لمعصيته}} | </ref>{{یادداشت|بل كل ما رآه الانسان من أحوال الناس فينبغي أن يسكت عنه الا ما في حكايته فائدة لمسلم أو دفع لمعصيته}} | ||