پرش به محتوا

یوم الهدم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>M.r.seifi
.
imported>M.r.seifi
.
خط ۱۳: خط ۱۳:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* امینی، محمدامین، بقیع الغرقد فی دراسة شامله، تهران، مشعر
* امینی، محمدامین، بقیع الغرقد فی دراسة شامله، تهران، مشعر، ۱۴۲۸ق.
* جبرتی، عبدالرحمان، عجائب الآثار، بیروت،‌ دارالجیل.
* جعفریان، رسول، پنجاه سفرنامه حج قاجاری، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش.
* سِباعي، أحمد، تأریخ مکّة، مکة المكرمة، مطابع الصفا، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق.
* عبدالله بن عبدالرحمن بن صالح، خزانة التواریخ النجدیه، آل سبام، ۱۴۱۹ق.
{{پایان}}
{{بقیع}}
{{عربستان}}
{{مناسبت‌های شیعه}}
{{وهابیت}}
 
[[en:Yawm al-Hadm]]
[[tr:Yevmu'l-Hedm]]
[[ur:یوم انہدام جنت البقیع]]
[[id:Yaum al-Hadm]]


[[رده:قبرستان بقیع]]
[[رده:قبرستان بقیع]]

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۰۵

یَومُ الهَدم (روز تخریب) سالروز تخریب بقیع است. این واقعه که در هشتم شوال ۱۳۴۴ق توسط وهابیون صورت گرفت، باعث تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر بقعه‌های بقیع شد.

تاریخچه

تخریب نخست: در سال ۱۲۲۰ قمری وهابیان، مدینه را محاصره کردند. پس از تسلیم شدن شهر، به دستور سعود بن عبدالعزیز، بارگاه امامان چهارگانه و گنبد حضرت فاطمه(س) موسوم به بیت الاحزان تخریب شده یا خسارت جدی به آنها وارد شد.[۱] به گزارش عبدالرحمن جَبَرتی، نیروهای وهابی پس از یک سال و نیم محاصره و ایجاد قحطی در مدینه وارد شهر شدند و جز مرقد نبوی دیگر بارگاه‌ها را از میان بردند.[۲]

بازسازی: دولت عثمانی لشکری به فرماندهی پسر پادشاه، ابراهیم پاشا روانه نبرد با وهابیان کرد.[۳] آنان مدینه را محاصره کردند و بسیاری از وهابیان را کشتند و شماری را پس از پناه بردن به قلعه نزدیک باب الشامی، دستگیر کردند.[۴] برخی از بارگاه‌ها در سال ۱۲۳۴ق. به دستور سلطان محمود ثانی (حکومت: ۱۲۲۳-۱۲۵۵ق.) بازسازی شد.[۵]

تخریب دوم: بار دیگر وهابیان به سال ۱۳۴۴ق به مکه و مدینه حمله‌ور شدند و در ماه رمضان شیخ عبدالله بلیهد، قاضی القضاة سعودی، به بهانه شرک و بدعت بودنِ زیارت قبور فتوای انهدام آنها را صادر کرد و در هشتم شوال سال بعد بقیع ویران شد.[۶] از این روی هشتم شوال به یوم الهدم مشهور شد.

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • امینی، محمدامین، بقیع الغرقد فی دراسة شامله، تهران، مشعر، ۱۴۲۸ق.
  • جبرتی، عبدالرحمان، عجائب الآثار، بیروت،‌ دارالجیل.
  • جعفریان، رسول، پنجاه سفرنامه حج قاجاری، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش.
  • سِباعي، أحمد، تأریخ مکّة، مکة المكرمة، مطابع الصفا، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق.
  • عبدالله بن عبدالرحمن بن صالح، خزانة التواریخ النجدیه، آل سبام، ۱۴۱۹ق.
  1. جبرتی، عجائب الآثار، دارالجیل، ج۳، ص۹۱.
  2. جبرتی، عجائب الآثار، دارالجیل، ج۳، ص۹۱.
  3. سباعی، تاریخ مکه، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۵۱۳.
  4. عبدالله بن عبدالرحمن بن صالح، خزانة التواریخ النجدیه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۱۷۴.
  5. جعفریان، پنجاه سفرنامه، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۹۶.
  6. امینی، بقیع الغرقد، ۱۴۲۸ق، ص۴۹.