پرش به محتوا

دعای نور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Shaker (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
R.pouresmaeil (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
  | مکان          =  
  | مکان          =  
}}
}}
'''دعای نور''' دعایی جهت در امان ماندن و برطرف شدن بیماری تب<ref>کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۱۶۱.</ref> و محفوظ ماندن از [[وسوسه|وسوسه شیطان]] و کسب رضایت [[خدا]].<ref>ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.</ref> [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] این دعا را از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] فراگرفته و به [[سلمان فارسی]] آموزش داد.<ref>طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.</ref> سلمان می‌گوید این دعا را به بیش از هزار نفر از مردم [[مکه]] و [[مدینه]] یاد دادم و همه آنها از بیماری تب نجات پیدا کردند.<ref>ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.</ref> کَفعَمی دعای نور را جزء [[تعقیبات|تعقیبات نماز صبح]] ذکر کرده است. سید بن طاوس و دیگران از این دعا با عنوان [[حرز]] یاد کرده‌اند.<ref>طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.</ref>  
'''دعای نور''' دعایی جهت در امان ماندن و برطرف شدن بیماری تب<ref>کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۱۶۱.</ref> و محفوظ ماندن از [[وسوسه|وسوسه شیطان]] و کسب رضایت [[خدا]]<ref>ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.</ref> است که [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] فراگرفته و به [[سلمان فارسی]] آموزش داد.<ref>طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.</ref> سلمان می‌گوید این دعا را به بیش از هزار نفر از مردم [[مکه]] و [[مدینه]] یاد دادم و همه آنها از بیماری تب نجات پیدا کردند.<ref>ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.</ref> کَفعَمی دعای نور را جزء [[تعقیبات|تعقیبات نماز صبح]] ذکر کرده است. سید بن طاوس و دیگران از این دعا با عنوان [[حرز]] یاد کرده‌اند.<ref>طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.</ref>  


طبق [[حدیث|روایات]] منقول، حضرت زهرا این دعا را در هر شب و  روز می‌خواند. در نتیجه مداومت وی بر خواندن این دعا، خداوند درخت خرمایی در دارُالسلام ([[بهشت]]) برایش رویاند و مقداری از میوه‌های آن را به واسطه چند زن بهشتی برای وی هدیه فرستاد.<ref>طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.</ref> سلمان چند روز پس از رحلت پیامبر(ص) به دیدار حضرت فاطمه رفت و وی چند عدد از آن خرماها که سفیدتر از برف و خوش‌بوتر از مِشک بود به سلمان داد تا روزه خود را با آن افطار کند.<ref>ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.</ref>
طبق [[حدیث|روایات]] منقول، حضرت زهرا این دعا را در هر شب و  روز می‌خواند. در نتیجه مداومت وی بر خواندن این دعا، خداوند درخت خرمایی در دارُالسلام ([[بهشت]]) برایش رویاند و مقداری از میوه‌های آن را به واسطه چند زن بهشتی برای وی هدیه فرستاد.<ref>طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.</ref> براساس گزارشی حضرت زهرا(س)‌ در دیداری که چند روز پس از رحلت پیامبر(ص) با سلمان داشت، چند عدد از آن خرماها که سفیدتر از برف و خوش‌بوتر از مِشک بود به او داد تا روزه خود را با آن افطار کند.<ref>ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.</ref>


دعای نور با سه سند متفاوت، در کتاب‌های [[مهج الدعوات و منهج العبادات (کتاب)|مَهجُ الدَعَوات]]، [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائلُ الامامه]] و [[الثاقب فی المناقب (کتاب)|الثاقب فی المَناقب]] ذکر شده است.<ref>انصاری زنجانی، الموسوعةالکبری، ۱۴۲۸ق، ج۹، ص۲۵۷.</ref> این دعا در برخی از نسخه‌ها با عبارت بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده است.<ref>طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷؛ ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.</ref> [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|کَفعَمی]] در دو کتاب [[البلد الامین و الدرع الحصین (کتاب)|بلدُالاَمین]] و [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|مِصباح]]، بر گفتن بسم الله در ابتدای دعا تأکید کرده است.<ref>کفعمی، البلدالامین، ۱۴۱۸ق، ص۵۱؛ کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۸۴.</ref> متن این دعا طابق با نقل سیدبن طاوس چنین است:<ref>ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.</ref>{{جعبه دعا/شروع}}
دعای نور با سه سند متفاوت، در کتاب‌های [[مهج الدعوات و منهج العبادات (کتاب)|مَهجُ الدَعَوات]]، [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائلُ الامامه]] و [[الثاقب فی المناقب (کتاب)|الثاقب فی المَناقب]] ذکر شده است.<ref>انصاری زنجانی، الموسوعةالکبری، ۱۴۲۸ق، ج۹، ص۲۵۷.</ref> این دعا در برخی از نسخه‌ها با عبارت بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده است.<ref>طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷؛ ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.</ref> [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|کَفعَمی]] در دو کتاب [[البلد الامین و الدرع الحصین (کتاب)|بلدُالاَمین]] و [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|مِصباح]]، بر گفتن بسم الله در ابتدای دعا تأکید کرده است.<ref>کفعمی، البلدالامین، ۱۴۱۸ق، ص۵۱؛ کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۸۴.</ref> متن این دعا طابق با نقل سیدبن طاوس چنین است:<ref>ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.</ref>{{جعبه دعا/شروع}}

نسخهٔ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۲

دعای نور
اطلاعات دعا و زیارت
نام‌های دیگرحرز فاطمه زهرا(س)
مأثور/غیرمأثورمأثور
صادره ازحضرت فاطمه زهرا(س)
راویسلمان فارسی
منابع شیعیدلائل‌الامامهمکارم‌الاخلاقالثاقب فی المناقبالدعواتمهج‌الدعواتالبلدالامینالمصباح
دعاها و زیارات مشهور
دعای توسلدعای کمیلدعای ندبهدعای سماتدعای فرجدعای ابوحمزه ثمالیزیارت عاشورازیارت جامعه کبیرهزیارت وارثزیارت امین‌اللهزیارت اربعین


دعای نور دعایی جهت در امان ماندن و برطرف شدن بیماری تب[۱] و محفوظ ماندن از وسوسه شیطان و کسب رضایت خدا[۲] است که حضرت زهرا(س) از پیامبر(ص) فراگرفته و به سلمان فارسی آموزش داد.[۳] سلمان می‌گوید این دعا را به بیش از هزار نفر از مردم مکه و مدینه یاد دادم و همه آنها از بیماری تب نجات پیدا کردند.[۴] کَفعَمی دعای نور را جزء تعقیبات نماز صبح ذکر کرده است. سید بن طاوس و دیگران از این دعا با عنوان حرز یاد کرده‌اند.[۵]

طبق روایات منقول، حضرت زهرا این دعا را در هر شب و روز می‌خواند. در نتیجه مداومت وی بر خواندن این دعا، خداوند درخت خرمایی در دارُالسلام (بهشت) برایش رویاند و مقداری از میوه‌های آن را به واسطه چند زن بهشتی برای وی هدیه فرستاد.[۶] براساس گزارشی حضرت زهرا(س)‌ در دیداری که چند روز پس از رحلت پیامبر(ص) با سلمان داشت، چند عدد از آن خرماها که سفیدتر از برف و خوش‌بوتر از مِشک بود به او داد تا روزه خود را با آن افطار کند.[۷]

دعای نور با سه سند متفاوت، در کتاب‌های مَهجُ الدَعَوات، دلائلُ الامامه و الثاقب فی المَناقب ذکر شده است.[۸] این دعا در برخی از نسخه‌ها با عبارت بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده است.[۹] کَفعَمی در دو کتاب بلدُالاَمین و مِصباح، بر گفتن بسم الله در ابتدای دعا تأکید کرده است.[۱۰] متن این دعا طابق با نقل سیدبن طاوس چنین است:[۱۱]

پانویس

  1. کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۱۶۱.
  2. ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.
  3. طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.
  4. ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.
  5. طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.
  6. طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.
  7. ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.
  8. انصاری زنجانی، الموسوعةالکبری، ۱۴۲۸ق، ج۹، ص۲۵۷.
  9. طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷؛ ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.
  10. کفعمی، البلدالامین، ۱۴۱۸ق، ص۵۱؛ کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۸۴.
  11. ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.

منابع

  • ابن‌حمزه طوسی، محمد بن علی، الثاقب فی المناقب، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۴۱۹ق.
  • ابن‌طاوس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، تحقیق ابوطالب کرمانی و محمدحسن محقق، قم، دارالذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
  • انصاری زنجانی خوئینی، اسماعیل، الموسوعة الکبری عن فاطمه الزهراء، قم، دلیل ما، ۱۴۲۸ق.
  • طبرسی، حسن بن فضل، مکارم‌الاخلاق، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق.
  • طبری آملی صغیر، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  • کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، البلد الامین و الدرع الحصین، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
  • کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، المصباح (جنة الامان الواقیه)، قم، دارالرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق.