پرش به محتوا

دعای نور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Shaker (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات دعا و زیارت | عنوان = دعای نور | تصویر = | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام‌های دیگر = حرز فاطمه زهرا(س) | موضوع = | مأثور/غیرمأثور = مأثور | صادره از = حضرت فاطمه زهرا(س) | راوی = سلمان فارسی | منابع شیعی...» ایجاد کرد
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۷

دعای نور
اطلاعات دعا و زیارت
نام‌های دیگرحرز فاطمه زهرا(س)
مأثور/غیرمأثورمأثور
صادره ازحضرت فاطمه زهرا(س)
راویسلمان فارسی
منابع شیعیدلائل الامامه • مکارم الاخلاق • الثاقب فی المناقب • الدعوات • مهج‌الدعوات • البلدالامین • المصباح
دعاها و زیارات مشهور
دعای توسلدعای کمیلدعای ندبهدعای سماتدعای فرجدعای ابوحمزه ثمالیزیارت عاشورازیارت جامعه کبیرهزیارت وارثزیارت امین‌اللهزیارت اربعین


دعای نور دعایی جهت در امان ماندن و برطرف شدن بیماری تب[۱] و محفوظ ماندن از وسوسه شیطان و کسب رضایت خدا.[۲] حضرت زهرا(س) این دعا را از پیامبر(ص) فراگرفته و به سلمان فارسی آموزش داد.[۳] سلمان می‌گوید این دعا را به بیش از هزار نفر از مردم مکه و مدینه یاد دادم و همه آنها از بیماری تب نجات پیدا کردند.[۴] کَفعَمی دعای نور را جزء تعقیبات نماز صبح ذکر کرده است. سید بن طاوس و دیگران از این دعا با عنوان حرز یاد کرده‌اند.[۵]

طبق روایات منقول، حضرت زهرا این دعا را در هر شب و روز می‌خواند. در نتیجه مداومت وی بر خواندن این دعا، خداوند درخت خرمایی در دارُالسلام (بهشت) برایش رویاند و مقداری از میوه‌های آن را به واسطه چند زن بهشتی برای وی هدیه فرستاد.[۶] سلمان چند روز پس از رحلت پیامبر(ص) به دیدار حضرت فاطمه رفت و وی چند عدد از آن خرماها که سفیدتر از برف و خوش‌بوتر از مِشک بود به سلمان داد تا روزه خود را با آن افطار کند.[۷]

دعای نور با سه سند متفاوت، در کتاب‌های مَهجُ الدَعَوات، دلائلُ الامامه و الثاقب فی المَناقب ذکر شده است.[۸] این دعا در برخی از نسخه‌ها با عبارت بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده است.[۹] کَفعَمی در دو کتاب بلدُالاَمین و مِصباح، بر گفتن بسم الله در ابتدای دعا تأکید کرده است.[۱۰] متن این دعا طابق با نقل سیدبن طاوس چنین است:[۱۱]

پانویس

  1. کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۱۶۱.
  2. ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.
  3. طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.
  4. ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.
  5. طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.
  6. طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.
  7. ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.
  8. انصاری زنجانی، الموسوعةالکبری، ۱۴۲۸ق، ج۹، ص۲۵۷.
  9. طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷؛ ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.
  10. کفعمی، البلدالامین، ۱۴۱۸ق، ص۵۱؛ کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۸۴.
  11. ابن‌طاوس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.

منابع

  • ابن‌حمزه طوسی، محمد بن علی، الثاقب فی المناقب، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۴۱۹ق.
  • ابن‌طاوس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، تحقیق ابوطالب کرمانی و محمدحسن محقق، قم، دارالذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
  • انصاری زنجانی خوئینی، اسماعیل، الموسوعة الکبری عن فاطمه الزهراء، قم، دلیل ما، ۱۴۲۸ق.
  • طبرسی، حسن بن فضل، مکارم‌الاخلاق، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق.
  • طبری آملی صغیر، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  • کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، البلد الامین و الدرع الحصین، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
  • کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، المصباح (جنة الامان الواقیه)، قم، دارالرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق.