الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب (کتاب) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۲

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'

Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin

۹٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۵۰: / خط ۵۰: @@
 نویسنده  مطالب کتاب را با عناوینی مانند: «غُصن» (شاخه،شاخه قدیمی)، «فرع»(شاخه‌ی کوچک درخت)،  «ثمره»(میوه)، بشارت، زهره(شکوفه) و فاکهه(میوه) تقسیم‌بندی  کرده است. غصن اول کتاب دارای یک فرع و پنج ثمره است. در نخستین ثمره کتاب برای خالی نبودن زمین از حجت خدا به فراز پایانی آیه۷  [[سوره رعد]] استشهاد شده است.
 إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ [اى پيامبر،] «تو فقط هشداردهنده‌اى، و براى هر قومى رهبرى است». در همین بخش روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که اگر روی زمین تنها دو نفر بیشتر نباشند یکی از آن دو نفر باید [[امامت|امام]] باشند. وهم چنین از او روایت شده است که امام آخرین نفری است که می‌میرد تا این که کسی علیه خداوند احتجاج نکند که بدون حجت رها شده است. <ref>الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب عجل الله تعالی فرجه، یزدی حائری،۱۴۲۲ق،  ج۱، ص۱۲.</ref>
-بخش پایانی کتب بیان القاب امام زمان(ع) است. نویسنده ۱۸۶ لقب را از منابع مختلف دینی و غیر آن استخراج کرده است.  وی دو لقب «مُجَدِّد» و «مُشَیِّد» را به عنوان دو لقب پایانی از [[دعای عهد]] نقل کرده است {{یادداشت|وَمُجَدِّداً لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْكامِ كِتابِكَ، وَمُشَيِّداً لِمَا وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِينِكَ وَسُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وآلِهِ،و تجدیدکننده آنچه از احکام[[قرآن| کتابت]] تعطیل شده و محکم‌کننده آنچه از نشانه‌های دینت و روش‌های پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) رسیده است.}}  که منظور تجدید کننده [[احکام شرعی|احکام]] تعطیل شده از [[قرآن]] و محکم کننده نشانه‌های دین و سنت‌های نبوی است.<ref>الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب عجل الله تعالی فرجه، یزدی حائری،۱۴۲۲ق،  ج۱، ص۴۳۵.</ref>
+بخش پایانی کتب بیان القاب امام زمان(ع) است. نویسنده ۱۸۶ لقب را از منابع مختلف دینی و غیر آن استخراج کرده است.  وی دو لقب «مُجَدِّد» و «مُشَیِّد» را به عنوان دو لقب پایانی از [[دعای عهد]] نقل کرده است {{یاد|وَمُجَدِّداً لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْكامِ كِتابِكَ، وَمُشَيِّداً لِمَا وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِينِكَ وَسُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وآلِهِ،و تجدیدکننده آنچه از احکام[[قرآن| کتابت]] تعطیل شده و محکم‌کننده آنچه از نشانه‌های دینت و روش‌های پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) رسیده است.}}  که منظور تجدید کننده [[احکام شرعی|احکام]] تعطیل شده از [[قرآن]] و محکم کننده نشانه‌های دین و سنت‌های نبوی است.<ref>الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب عجل الله تعالی فرجه، یزدی حائری،۱۴۲۲ق،  ج۱، ص۴۳۵.</ref>
 == آرا و دیدگاه‌های مؤلف ==