پرش به محتوا

ضیاء القلوب (کتاب)

مقاله نامزد خوبیدگی
شناسه ارزیابی نشده
از ویکی شیعه
ضیاءُ القلوب
اطلاعات کتاب
نویسندهمحمد بن عبدالفتاح تنکابنی
موضوعکلام
زبانفارسی
اطلاعات نشر
ناشرمجمع ذخائر اسلامی
تاریخ نشر۱۳۸۲ش


ضیاءُ القُلوب (نور دل‌ها)، کتابی کلامی به زبان فارسی از محمد بن عبدالفتاح تنکابنی (متوفای ۱۱۲۴ق) که ترجمه فارسی «سفینة النجاة» نوشته خود اوست. این اثر حاوی مباحثی پیرامون کلام امامیه است که در چهار مقصد نگاشته و بیشتر به موضوع امامت پرداخته و با نقل شبهات مخالفان، به پاسخ و رد آنان می‌پردازد.

درباره مؤلف

مُحَمَّد بن عبدالفَتّاح تُنِکابُنی(۱۰۴۰-۱۱۲۴ق)، معروف به فاضل سراب، از حکیمان، فقیهان و محدّثان شیعه در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم قمری. تنکابنی، فقه و فلسفه را به ترتیب نزد محمدباقر سبزواری و رجبعلی تبریزی آموخت. وی همچنین نزد محمدتقی مجلسی، آقا حسین خوانساری و... شاگردی کرد. بسیاری از جمله میر محمدحسین خاتون‌آبادی از او اجازه روایت گرفته‌اند. از وی آثار بسیاری در فلسفه و فقه بر جای مانده است.

علت ترجمه به فارسی

نویسنده در مقدمه ضیاء القلوب درباره علت ترجمه کتاب سفینة النجاة به فارسی چنین گفته که از آنجا که منابع اصلی دینی به زبان عربی است و بسیاری از مردم با این زبان آشنایی ندارند، تصمیم گرفتم پس از استخاره، کتابی مختصر به فارسی بنویسم تا هموطنان بتوانند با مطالعه آن، از تقلید کورکورانه رها شده و با استدلال و برهان به یقین برسند. به گفته او، این اثر راهی برای رسیدن به آرامش روحی و فکری از طریق شناخت اصول دین است.[۱]

روش مؤلف

سبک نگارش کتاب مانند دیگر کتب عهد صفوی، خالی از مشکل‌گویی نیست و در برخی موارد به لحاظ متنی دارای ضعف و اشکال است.[۲][۳]

مؤلف پس از مقدمه، کتاب را در چهار مقصد نگاشته که هر مقصد مشتمل بر چند فصل است:

مهمترین مباحث کتاب

غرض اصلی از نگارش کتاب، مباحث امامت بوده و در موضوع امامت، بیشتر در سه موضوع خلاصه می‌شود:

نسخه‌ها و چاپ

چاپ این کتاب، بر اساس دو نسخه خطی، در سال ۱۳۸۲ش با تحقیق سید صادق حسینی اشکوری در قم توسط انتشارات مجمع ذخائر اسلامی صورت پذیرفت.

پانویس

  1. تنکابنی، ضیاء القلوب، ۱۳۸۲ش، ج ۱، ص۴۰.
  2. تنکابنی، ضیاء القلوب، ۱۳۸۲ش، ج ۱، ص۴۴.
  3. زادهوش، ضیا‌ء القلوب، ۱۳۸۲ش.
  4. تنکابنی، ضیاء القلوب، ۱۳۸۲ش، فهرست کتاب.
  5. تنکابنی، ضیاء القلوب، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۳.
  6. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۵، ص۱۲۷.
  7. زادهوش، ضیا‌ء القلوب، ۱۳۸۲ش.

یادداشت

منابع

  • آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، بیروت، دار الاضواء.
  • تنکابنی، محمد بن عبدالفتاح، ضیاء القلوب، قم، مجمع ذخائر اسلامی، ۱۳۸۲ش.
  • زادهوش، محمدرضا، ضیا‌ء القلوب، کتاب ماه دین، شماره ۷۶ و ۷۷، بهمن و اسفند ۱۳۸۲ش.