منافق: تفاوت میان نسخه‌ها

منافق (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۱

۴٬۳۴۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۳ مارس ۲۰۲۱

←‏ویژگی‌های منافقان

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Mashg

@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 # .خودبزرگ‌بینی و کوچک‌شمردن دیگران.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۱۶۴.</ref>
 [[محمدتقی مصباح یزدی]] هم با اشاره به خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه، این ویژگی‌ها را برای منافقان شمرده است: به‌کارگیری روش پنهانی، آراستگی ظاهر و آلودگی درون، بدخواهی مؤمنان و منفعت‌طلبی در ارتباطشان با دیگران.<ref> مصباح یزدی، «اخلاق اسلامی»، ص۴.</ref>
+===تمثیل حال روحی منافق===
+قرآن کریم برای نشان وضعیت روحی منافق جند مثل آورده است. از جمله آن ها آیات ۱۷ و ۱۹ سوره مبارکه بقره است.
+مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ ناراً فَلَمَّا أَضاءَتْ ما حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فِي ظُلُماتٍ لا يُبْصِرُونَ (۱۷)
+صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَرْجِعُون‏(۱۸)
+مى‌‏فرمايد منافق مثل كسى است كه در ظلمتى كور قرار گرفته است، او خير را از شر، و راه را از چاه تشخيص نمي‌دهد. لذا براى رهایی از ظلمت، دنبال روشنى مى‏‌گردد تا اطراف خود را به بيند. او آتشى روشن می كند و پيرامونش روشن مي شود، اما خدا به وسيله‌‏اى چون باد يا باران آتشش را خاموش كند و او دوباره به همان ظلمت گرفتار می شود، و بلكه اين بار ميان دو ظلمت قرار می‌گيرد، يكى ظلمت تاريكى، دیگری ظلمت حيرت، و بى اثر شدن اسباب.
+أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ(۱۹)
+اين حال منافق است، كه به ظاهر دم از ايمان مى‏‌زند، و از بعضى فوائد دين برخوردار مي‌شود، چون خود را مؤمن قلمداد كرده از مؤمنين ارث مى‏‌برد، با آنان ازدواج مى‏‌كند، و ...، اما چون مرگ كه هنگام برخوردارى از آثار ايمان است٬ فرا مى‏‌رسد، خداى تعالى نور خود را از ايشان مى‏‌گيرد، و آنچه را به عنوان دين انجام داده باطل می نماید و در ميان دو ظلمت قرار مى‏‌گيرد، يكى ظلمت اصليش و دیگری ظلمتى كه اعمالش به بار آورده است.
+در اين آيه خداوند حال منافق را  به تصویر می کشد كه اظهار ايمان مي‌كند، ولى در دل كافر است. منافق به كسى مي مانند، كه دچار رگبار باران توأم با ظلمت شده است، رعد و صاعقه هول انگيز از هر سو او را دچار وحشت كرده، قرارگاهى نمى‏يابد. در آن ظلمت پيش پايش را نمى‏بيند و چيزی را تشخیص نمي دهد، شدت رگبار او را وادار به فرار مي كند، ولى تاريكى نمی گذارد قدم از قدم بردارد. از روشنایی رعد و برق آسمان استفاده می كند، اما همين كه يك قدم برداشت برق خاموش گشته، دو باره در تاريكى فرو مى‌‏رود.
+اين آیه شریفه نشان می دهد که منافق ايمان را دوست ندارد، اما از روى ناچارى بدان تظاهر مى‏كند،  چون اگر نكند به منافعش در خطر می افتد، ولى چون دلش با زبانش يكسان نيست، و دلش به نور ايمان روشن نگشته  راه زندگيش آن طور كه بايد روشن نمي باشد. چنین کسى همواره دچار خطا و لغزش مي شود، يك قدم با مسلمانان و به عنوان يك فرد مسلمان راه مى‌‏رود، اما خدا رسوايش نموده، دوباره مى‏‌ايستد.
+و اگر خدا بخواهد اين ايمان ظاهرى را هم از او مى‌‏گيرد، كه از همان روز اول رسوا شود، و مسلمانان فريبش را نخورند، (اما خدا چنين چيزى را نخواسته است). <ref>طباطبائی٬ ترجمه تفسير الميزان، ۱۳۷۴ش٬ ج‏۱، ص۸۹ (با تلخیص)</ref>
 ==نحوه برخورد پیامبر با منافقان==