حج قران

حج قِران از اقسام سه گانه حج و مانند حج اِفراد، وظیفه کسانی است که محل سکونت آنان شهر مکه یا نزدیک به آن است. شرط این حج همراه داشتن قربانی هنگام مُحرِم شدن است و به فتوای مشهور فقها قربانی در آن واجب نیست مگر اینکه آن را اِشعار(گذاشتن نوعی نشانۀ قربانی بر حیوان) یا تقلید (گذاشتن نعلین یا توشه‌دان به گردن قربانی) کرده باشد.

اقسام سه‌گانه حج

حج بر سه قسم است: حج تَمَتُّع، حج اِفراد و حج قِران. قران به‌معنای همراه‌داشتن است و علت نام‌گذاری آن به قِران، همراه‌آوردن قربانی هنگام احرام بستن است.

حج قران، همچون حج اِفراد، وظیفه اهالی مکه و کسانی است که فاصله محلّ سکونتشان تا مکه کمتر از ۴۸ میل (حدود ۸۸ کیلومتر) است. برخی فقها این مسافت را ۱۲ میل (حدود ۲۱.۵ کیلومتر) می‌دانند.

در حج استحبابی، فرد در انتخاب هریک از انواع حج مخیر است.

همانندی با حج اِفراد

مطابق نظر مشهور فقیهان، مناسک و شرایط حج قران، تفاوتی با حج اِفراد ندارد، مگر در به همراه‌داشتن قربانی‌ای که آن را اِشعار (گذاشتن نوعی نشانه قربانی بر حیوان) یا تقلید (انداختن ریسمان یا گذاشتن نعلین به گردن قربانی) کرده باشد.

هَدْی

شرط حج قِران همراه داشتن قربانی هنگام مُحرِم شدن است هرچند بنا بر فتوای مشهور فقها قربانی کردن در منا بر چنین حج‌گزاری مستحب است مگر اینکه قربانی همراه آورده را اشعار یا تقلید کرده باشد که در این صورت قربانی واجب می‌گردد و نمی‌تواند آن حیوان را عوض کند.

احرام در حج قِران

بر اساس دیدگاه مشهور فقها، حج‌گزارِ قارن اختیار دارد احرام حج خود را با یکی از این امور انجام دهد:

• تلبیه
• اِشْعار (علامت نهادن بر شتر قربانی)
• تقلید (قلاده و یا نشانه‌ای به گردن قربانی بیندازند)

در صورت انتخاب تلبیه، اشعار یا تقلید مستحب است؛ چنان که در صورت احرام بستن با اشعار یا تقلید، تلبیه استحباب دارد.

منابع

• محمودی،‌ محمدرضا، مناسک حج مطابق فتاوای امام خمینی و مراجع معظم تقلید، مرکز تحقیقات حج بعثه مقام معظم رهبری، قم، نشر مشعر، چاپ چهارم، ۱۳۸۷ش.
• هاشمی شاهرودی، سیدمحمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، قم، مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت(ع)،‌ بی‌تا.
• نراقی، احمد بن محمد مهدی، مستند الشیعة، مشهد، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، ۱۴۱۵ق.
• نجفی،‌ محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۴۰۴ق.
• سبزواری،‌ سید عبدالاعلی، مهذب الاحکام، قم، مؤسسة المنار، بی‌تا.