وادی عقیق
وادی عَقیق از میقاتهای حج و عمره. این سرزمین سه بخش دارد: مسلخ، غمره و ذات عرق.وادی به معنی مسیل و سرزمین گود میان کوه یا تپه است و عقیق به مسیل وسیع و گسترده گفته میشود.[۱]این وادی معروف ترین وادی مدینه است که گاه آب آن در برخی از فصول، بسیار فراوان بوده و مزارع غرب مدینه به سمت جنوب را تأمین می کند. این وادی را وادی مبارک نیز مینامند؛ چرا که رسول خدا(ص) نسبت به آن، عنایت ویژه داشته است. نقل شده است که فرمود: شبی از خداوند برای من پیام آمد که در این وادی مبارک نماز بگزار و بگوی: عمرهای در حج است.[۲] وادی عقیق در فاصله ۱۰۰ کیلومتری شمال شرقی مکه به سمت نجد و تهامه قرار دارد.[۳] فقیهان شیعه وادی عقیق را میقات عراقیان و اهل شرق میدانند. وادی عقیق شامل مسلخ، غمره و ذات عرق است. بیشتر آنان احرام از هر یک از این مکانها را جایز میدانند.[۴] شماری از آنان احرام از ذات عرق را منوط به حال اضطرار کردهاند.[۵][۶] وادی عقیق یکی از منازلی است که امام حسین(ع) پس از خارج شدن از مکه در مسیر رفتن به کربلا از آنجا رد شدو پس ازآن به وادی ذات عرق حرکت کرد. [۷]
پانویس
- ↑ محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۴۵۹.
- ↑ حمیدالله، المعالم الأثيرة في السنة و السيرة، الناشر : دار النفائس، ص۱۹۵
- ↑ برکترضایی، «عقیق، میقاتی ناشناخته»، فصلنامه میقات حج، شماره ۹۷، ص۳۳.
- ↑ ابن براج، المهذب، ج۱، ص۲۱۴؛ ابن حمزه طوسی، الوسیله، ص۱۶۰
- ↑ شیخ طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۲۱۰؛ ج۱، ص۳۱۲؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۳ش، ج۱۸، ص۱۰۶
- ↑ میقاتهای احرام: سایت دفتر آیت الله سیستانی
- ↑ محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۴۵۹.
منابع
- ابن براج، قاضی، المهذب، تصحیح جمعی از محققین و مصححین تحت إشراف شیخ جعفر سبحانی، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۶ق.
- ابن حمزه طوسی، محمد بن علی، الوسیلة إلی نیل الفضیلة، محقق/ مصحح: محمد حسون، انتشارات کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی، ۱۴۰۸ق.
- برکت رضایی، روزبه، «عقیق، میقاتی ناشناخته»، در فصلنامه میقات حج، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، ۱۳۹۵ش.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۰ق.
- نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، محقق/ مصحح: عباس قوچانی-علی آخوندی، دارإحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۴ق.