تقلید (حج)

با تقلید از مجتهد اشتباه نشود.

تقلید یکی از وظایف حج‌گزار در حجّ قِران است و شخص با این عمل، مُحرِم می‌شود. معنای تقلید آویختن ریسمان، کفش کهنه، یا کمربند بر گردن شتر، گاو یا گوسفندی است که بناست در اعمال حج قربانی شود.

تقلید بدین صورت است که حج‌گزار کفش کهنه‌ای را که [حداقل یک‌ بار] با آن نماز خوانده است، بر گردن قربانی می‌اندازد. البته نماز خواندن در هر کفشی جایز نیست؛ بلکه لازم است که کفش روی پا را نپوشاند. برخى دیگر از فقها کیفیت آن را انداختن نعل، نخ یا بند چرمی به گردن قربانی ذکر کرده‌اند به صورتی که نشانه قربانی بودن حیوان باشد.

این عمل به نظر اکثر فقها واجب تخییری است. بدین معنا که حاجی در حج قران می‌تواند برای مُحرِم‌شدن یکی از سه عمل تلبیه، اشعار یا تقلید را انجام دهد. و اگر تلبیه را برگزیند، انجام تقلید بعد از آن، مستحب است.

تقلید اختصاص به گاو و گوسفند قربانی دارد، ولی شتر را می‌توان هم تقلید کرد هم ‌إشعار (شکافتن کوهان شتر و خون‌آلود کردن آن به علامت اختصاص آن به قربانیِ حج).

منابع

• ابن ادریس حلی، محمد بن منصور، السرائر، مؤسسة النشر الاسلامی، قم، ۱۴۱۰ق.
• ابن زهره حلبی،‌ حمزه بن علی، غنیه النزوع، موسسه امام صادق، قم، ۱۴۱۷ق.
• علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکره الفقها،‌ قم، موسسه آل البیت،‌ ۱۴۱۴ق.
• ‌ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بيت عليهم السلام، زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى بر مذهب اهل‌بيت عليهم السلام، قم، ۱۴۲۶ق.
• نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام،‌ قم، موسسه دایرة المعارف اسلامی،‌ ۱۴۲۱ق.