غزوه: تفاوت میان نسخه‌ها
←تعداد غزوات: اصلاح ارقام |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|۶||[[غزوه قرقرة الکدر|غزوه بنی‌سُلَیم]]|| ۲۰۰ نفر<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.</ref>|| قبیله بنی‌سُلَیم و غَطَفان<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.</ref>|| منطقه کُدْر با فاصله هشت منزل (حدود ۱۷۰ کیلومتر) از [[مدینه]]<ref>حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۴، ص۴۴۱.</ref>|| شوّال سال دوّم.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویة، دار المعرفه، ج۲، ص۴۳–۴۴.</ref> || فرار بنی‌سلیم و ترک اموال خود در جنگ<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.</ref> | |۶||[[غزوه قرقرة الکدر|غزوه بنی‌سُلَیم]]|| ۲۰۰ نفر<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.</ref>|| قبیله بنی‌سُلَیم و غَطَفان<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.</ref>|| منطقه کُدْر با فاصله هشت منزل (حدود ۱۷۰ کیلومتر) از [[مدینه]]<ref>حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۴، ص۴۴۱.</ref>|| شوّال سال دوّم.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویة، دار المعرفه، ج۲، ص۴۳–۴۴.</ref> || فرار بنی‌سلیم و ترک اموال خود در جنگ<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.</ref> | ||
|- | |- | ||
|۷||[[غزوه بنی‌قینقاع|غزوه بنی‌قَینُقاع]]|| مسلمانان مدینه|| | |۷||[[غزوه بنی‌قینقاع|غزوه بنی‌قَینُقاع]]|| مسلمانان مدینه|| [[بنی‌قینقاع|یهودیان بنی‌قَینُقاع]]<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۷.</ref>|| [[مدینه]] || ۱۵ شوال سال دوم هجری<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۶؛ مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۰۶.</ref>|| پاکسازی محیط مدینه از یهود<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۱۶.</ref> | ||
|- | |- | ||
|۸||[[غزوه سویق|غزوه سَویق]]|| | |۸||[[غزوه سویق|غزوه سَویق]]|| ۲۰۰ نفر از [[مهاجرین]] و [[انصار]]<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۴.</ref>|| ۲۰۰ نفر از مشرکان مکه به فرماندهی [[ابوسفیان]]<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۳-۴۸۴.</ref>|| قَرقَرة الکُدْر<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۴.</ref>|| ذی‌الحجه سال دوم هجریref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۸۱.</ref> || فرار مشرکان مکه<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۴.</ref> | ||
|- | |- | ||
|۹||[[غزوه ذی‌امر|ذی اَمَرّ]]|| ۴۵۰ نفر|| فبیله و محارب|| ذو امر نجد|| محرم سال سوم هجرت<ref>السیرة النبویة، ج۲، ص۴۶.</ref>|| فرار بنی‌ثعلبه{{سخ}} یک ماه اقامت مسلمانان در دیار آنان | |۹||[[غزوه ذی‌امر|ذی اَمَرّ]]|| ۴۵۰ نفر|| فبیله و محارب|| ذو امر نجد|| محرم سال سوم هجرت<ref>السیرة النبویة، ج۲، ص۴۶.</ref>|| فرار بنی‌ثعلبه{{سخ}} یک ماه اقامت مسلمانان در دیار آنان | ||
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۰
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۱۵ آبان ۱۴۰۲ توسط کاربر:Alikhani برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
| شخصیت‌ها | |
|---|---|
| پیامبر اسلام(ص) • ابوطالب • حضرت خدیجه(س) • حضرت علی (ع) • حضرت فاطمه(س) • حمزة بن عبدالمطلب • سلمان فارسی • ابوذر غفاری • مقداد بن عمرو • جعفر بن ابی‌طالب • بلال حبشی • ابوبکر • عمر بن خطاب • عثمان بن عفان • صحابه | |
| جنگ‌ها غزوه‌ها و سریه‌ها | |
| جنگ بدر • جنگ احد• غزوه بنی‌نضیر • غزوه خندق • غزوه بنی‌قریظه • صلح حدیبیه • غزوه خیبر • فتح مکه • غزوه تبوک • سایر غزوه‌ها • سریه‌ها | |
| شهرها و مکان‌ها | |
| مکه• شعب ابی‌طالب • مدینه• طائف • مسجد قبا • مسجدالنبی • سقیفه بنی‌ساعده • خیبر • قبرستان بقیع | |
| حوادث | |
| بعثت • هجرت به حبشه • لیلة المبیت • هجرت به مدینه • صلح حدیبیه • حجة الوداع • واقعه غدیر • سقیفه • سپاه اسامه | |
| مفاهیم مرتبط | |
| اسلام• انصار • مهاجرین • تشیع • حج • قریش • بنی‌هاشم • بنی امیه • جاهلیت | |
غَزوَه به جنگی گفته می‌شود که پیامبر(ص) در آن حضور داشته است. غزوه بدر، غزوه اُحُد و غزوه خندق از غزوه‌های مشهور پیامبر(ص) است. درباره شمار غزوات میان تاریخ‌نگاران اختلاف است؛ برخی ۲۶ و برخی دیگر ۲۷ غزوه ذکر کرده‌اند.
معنای غزوه
در کتاب‌های با موضوع تاریخ اسلام، جنگ‌های پیامبر(ص) به دو دسته غَزْوه و سَرِیّه تقسیم می‌شود.[۱] به جنگ‌هایی که پیامبر(ص) در آن شرکت می‌کرد و فرماندهی آنها را به صورت مستقیم بر عهده داشت، غَزْوه و به جنگ‌هایی که پیامبر(ص) در آنها شرکت نداشت، بلکه دسته‌ای را با تعیین فرمانده به منطقه‌ای اعزام می‌کرد، سَرِیّه می‌گویند.[۲] با این حال برخی محققان بر این باورند تعریف ذکر شده برای غزوه و سریّه دقیق نیست؛ بلکه غزوه به آن دسته از جنگ‌های پیامبر گفته می‌شود که به صورت آشکار، با جنگجویان زیاد و با سازماندهی انجام شده است، ولی به جنگ‌های پیامبر که به صورت مخفیانه، با جنگجویان کم و بدون سازماندهی انجام شده باشد، سریّه می‌گویند.[۳] این دو تعریف، در مصداق غزوه‌ها و سریه‌ها اختلاف ندارند، زیرا طبق تعریف اخیر، پیامبر در عملیات‌هایی که با تعداد نفرات اندک انجام می‌شد و هدف از آنها، ایذائی یا شناسایی بود، شرکت نمی‌کرد.[۴]
همه غزوه‌های، به غیر از غزوه احد، با پیروزی سپاه اسلام به پایان رسید.[۵] به گفته برخی محققان، سازماندهی کارآمد برای نیروهای نظامی، از مهم‌ترین دلایل پیروزی در این جنگ‌ها بوده است.[۶] گفته شده سازماندهی جنگ در غزوه‌ها به صورت بی‌سابقه انجام گرفته و چهار مرحله داشته است:
- سازماندهی قبل از حرکت؛
- سازماندهی پس از حرکت؛
- سازماندهی در معرکه قبل از آغاز جنگ؛
- سازماندهی در هنگام جنگ.[۷]
امروزه به دو مرحله اول، استراتژی و به دو مرحله بعد تاکتیک جنگ گفته می‌شود.[۸]
غزوه‌هایی که به جنگ انجامید
به گزارش ابن‌هشام، پیامبر(ص) از ۱۲ ربیع‌الاول سال اول قمری که وارد مدینه شده تا صَفَر سال دوم، در هیچ جنگی شرکت نکرد.[۹] به گزارش ابن‌هشام در کتاب السیرة النبویه[۱۰] و طبرسی در اعلام الوری از میان غزوه‌های پیامبر، تنها در غزوه‌های بدر، احد، خندق، قریظه، مصطلق، خیبر، فتح، حنین و طائف، جنگ به وقوع پیوست.[۱۱] لازم به ذکر است مسعودی به جای «مصطلق»، «تبوک» را نوشته است.[۱۲] همچنین در جنگ‌هایی که به درگیری نظامی منجر شد، تنها پنج جنگ مهم بود و درگیری شدیدی در آن رخ داد.[۱۳]
تعداد غزوات
علی بن حسین مسعودی تعداد غزوات رسول خدا(ص) را ۲۶ غزوه می‌داند.[۱۴] مطابق نقل مسعودی، برخی تعداد غزوات را ۲۷ غزوه دانسته‌اند.[۱۵] مسعودی علت این اختلاف را چنین بیان کرده است که دسته اول بازگشت رسول خدا از خیبر به وادی‌القری را با غزوه خیبر یکی دانسته‌اند، اما دسته دوم، غزوه خیبر و غزوه وادی‌القری را دو غزوه شمرده‌اند.[۱۶] با این حال ابن‌اسحاق که نامی از وادی‌القری پس از خیبر نمی‌برد نیز غزوه‌های رسول خدا را ۲۷ غزوه ذکر می‌کند، چرا که او عمرة القضاء را جزو غزوات می‌شمارد.[۱۷] لازم به ذکر است با آنکه پیامبر(ص) در نبرد موته شرکت نداشته، اما برخی آن را غزوه نامیده‌اند.[۱۸] بنابراین مجموع ۲۹ غزوه پیامبر (با ذکر موارد اختلافی) چنین است:
| نام جنگ | نیروهای اسلام | نیروهای دشمن | مکان جنگ | زمان جنگ | مختصری از نتایج جنگ | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱ | غزوه ابواء(وَدّان) | ۲۰۰ نفر[۱۹] | کاروانی از قریش[۲۰] | ابواء (روستای بزرگی در نزدیک ودّان میان راه مکه و مدینه[۲۱]) | صفر سال دوم هجری[۲۲] | در این غزوه، درگیری نظامی صورت نگرفت و تنها با قبیله بنی‌ضمره پیمانی بسته شد تا علیه مسلمانان اقدامی نکنند.[۲۳] |
| ۲ | غزوه بُواط | ۲۰۰ نفر[۲۴] | ۱۰۰ نفر به فرماندهی اُمَیّة بن خَلَف[۲۵] | بواط | ربیع‌الاول[۲۶] یا ربیع الاخر سال دوم هجری[۲۷] | در این غزوه، درگیری نظامی صورت نگرفت.[۲۸] |
| ۳ | غزوه عُشَیره یا ذی‌العُشَیره | ۱۵۰ یا ۲۰۰ نفر[۲۹] | کاروان‌هایی از قریش[۳۰] | ذی‌العُشَیره (مکانی بین مکه و مدینه[۳۱]) | جُمادی‌الاول سال دوم هجری[۳۲] | درگیری صورت نگرفت و با قبیله مُدلِج و هم‌پیمانان آنان، پیمان دوستی بسته شد.[۳۳] |
| ۴ | غزوه بدر اول | تعدادی از مهاجرین[۳۴] | تعدادی از سارقان به فرماندهی کُرْز بن جابر[۳۵] | منطقه بدر[۳۶] | جمادی‌الاخر سال دوم هجری[۳۷] یا ربیع‌الاول سال سوم.[۳۸] | فرار سارقان[۳۹] |
| ۵ | غزوه بدر کبری | ۳۱۳ نفر[۴۰] | ۹۵۰ نفر[۴۱] | منطقه بدر | ۱۷ رمضان سال دوّم[۴۲] | پیروزی مسلمانان بر قریش، کشته شدن ۷۰ نفر از مشرکان و اسیر شدن ۷۰ نفر از آنان[۴۳] |
| ۶ | غزوه بنی‌سُلَیم | ۲۰۰ نفر[۴۴] | قبیله بنی‌سُلَیم و غَطَفان[۴۵] | منطقه کُدْر با فاصله هشت منزل (حدود ۱۷۰ کیلومتر) از مدینه[۴۶] | شوّال سال دوّم.[۴۷] | فرار بنی‌سلیم و ترک اموال خود در جنگ[۴۸] |
| ۷ | غزوه بنی‌قَینُقاع | مسلمانان مدینه | یهودیان بنی‌قَینُقاع[۴۹] | مدینه | ۱۵ شوال سال دوم هجری[۵۰] | پاکسازی محیط مدینه از یهود[۵۱] |
| ۸ | غزوه سَویق | ۲۰۰ نفر از مهاجرین و انصار[۵۲] | ۲۰۰ نفر از مشرکان مکه به فرماندهی ابوسفیان[۵۳] | قَرقَرة الکُدْر[۵۴] | ذی‌الحجه سال دوم هجریref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۸۱.</ref> | فرار مشرکان مکه[۵۵] |
| ۹ | ذی اَمَرّ | ۴۵۰ نفر | فبیله و محارب | ذو امر نجد | محرم سال سوم هجرت[۵۶] | فرار بنی‌ثعلبه یک ماه اقامت مسلمانان در دیار آنان |
| ۱۰ | غزوه بُحران | ۳۰۰ نفر سواره | بنی‌سلیم | بحران (معدنی در حجاز یا وادی‌ای در ذابع) | ربیع‌الاخر سال سوم هجرت[۵۷] | ---- |
| ۱۱ | غزوه احد | ۷۰۰ نفر سواره و پیاده در اطراف مدینه | ۲۹۰۰ تا ۳۰۰۰ نفر | دامنه کوه احد | شوّال سال سوّم.[۵۸] | شهادت ۷۰ نفر از مسلمانان عدم پیروزی قطعی کفار نجات لشکر محاصره شده مسلمانان |
| ۱۲ | غزوه حَمراء الاسد | ۶۳۰ نفر | ۹۲۷۹ نفر از قریش | حَمراءالاسد چند کیلومتری جنوب مدینه | شوّال سال سوم.[۵۹] | فرار مشرکان قریش |
| ۱۳ | غزوه بنی‌نَضیر | عموم مسلمانان مدینه | یهودیان بنی‌نضیر | اطراف مدینه | ربیع‌الاوّل سال چهارم[۶۰] | کوچ دادن بنی‌نضیر از اطراف مدینه |
| ۱۴ | غزوه ذات الرِّقاع | ۴۰۰ نفر سواره و پیاده | بنی‌محارب | ذات‌الرقاع نجد | جمادی‌الاولی سال چهارم.[۶۱] | فرار بنی‌ثعلبه و محارب |
| ۱۵ | غزوه بدر الوعد | ۱۰۰۰ نفر | ۲۰۰۰ نفر | بدر | شعبان سال چهارم.[۶۲] | برخورد نظامی نداشتند |
| ۱۶ | غزوه دُومة الجَندَل | ۱۰۰۰ نفر سواره و پیاده | قبایل دومةالجندل | دومةالجندل | ربیع‌الاوّل سال پنجم[۶۳] | فرار و شکست قبایل جندل |
| ۱۷ | غزوه خندق | ۳۰۰۰ نفر | ۱۰۰۰۰ نفر از قبایل مشرک | مدینه | شوّال سال پنجم.[۶۴] | شکست احزاب، کشته شدن عمرو بن عبدود، و بازگشت بدون پیروزی |
| ۱۸ | غزوه بنی‌قُرَیظه | ۳۰۰۰ نفر | ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفر | اطراف مدینه | ذی‌قعده و ذی‌حجّه سال پنجم[۶۵] | پیروزی ارتش اسلام بر بنی‌قریظه |
| ۱۹ | غزوه بنی‌لِحیان | حدود ۳۰۰۰ نفر | قبیله لحیان | غران | جمادی الأولی سال ششم[۶۶] | فرار بنی‌لِحیان |
| ۲۰ | غزوه ذی‌قرد | پانصد تا هفتصد نفر[۶۷] | غطفان | ذی‌قرد | ربیع الاول[۶۸]و ربیع‌الثانی سال ششم.[۶۹] | بستن پیمان صلح بین مسلمانان و قریش |
| ۲۱ | غزوه بنی‌مصطلق | ۱۰۰۰ نفر سواره و پیاده | بنی‌مصطلق | المُرَیْسیع | شعبان سال ششم[۷۰] | فرار مشرکان پس از مقاومت مختصر |
| ۲۲ | غزوه حدیبیه | ۱۶۰۰ نفر | قریش | حدیبیه | ذی‌القعده سال ششم هجری[۷۱] | عقد پیمان صلح بین مسلمانان و قریش |
| ۲۳ | غزوه خیبر | ۱۶۰۰ نفر | یهودیان خیبر | خیبر | محرم و صفر سال هفتم هجری [۷۲] | سقوط و شکست خیبریان کشته شدن مرحب خیبری به دست امام علی(ع) [۷۳] |
| ۲۴ | غزوه عمرة القضاء | ۱۴۰۰ نفر | قریش | مکه | ذی‌الحجه یا ذی‌القعده سال هفتم.[۷۴] | تقویت روحی مسلمانان و تضعیف مشرکان |
| ۲۵ | غزوه موته | ۳۰۰۰ | ۱۰۰۰۰۰ | مرزهای شام | سال هشتم [۷۵] | شهادت سه فرمانده و بازگشت سپاه اسلام |
| ۲۶ | غزوه فتح مکه | ۱۰۰۰۰ نفر | قریش و بنی‌بکر | مکه | رمضان سال هشتم.[۷۶] | فتح مکه |
| ۲۷ | غزوه حنین | ۱۲۰۰۰ نفر | قبیله هوازن و ثقیف | نزدیکی طائف | شوّال سال هشتم.[۷۷] | پیروزی مسلمانان |
| ۲۸ | غزوه طائف | ۱۲۰۰۰ نفر | قبیله ثقیف | طائف | شوّال سال هشتم[۷۸] | بازگشت به مکه بدون پیروزی |
| ۲۹ | غزوه تبوک | ۳۰۰۰۰ نفر | روم و هم‌پیمانان | تبوک | رجب سال نهم[۷۹] | درخواست مصالحه مالی با مسلمانان از سوی رومیان[۸۰] پراکنده ساختن سپاه روم [۸۱] |
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ سبحانی، فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۸۶ش، ص۲۱۶.
- ↑ سبحانی، فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۸۶ش، ص۲۱۶.
- ↑ قائدان، «سازماندهی جنگی در غزوات عصر پیامبر»، ص۷۹-۸۰.
- ↑ قائدان، «سازماندهی جنگی در غزوات عصر پیامبر»، ص۸۰.
- ↑ قائدان، «سازماندهی جنگی در غزوات عصر پیامبر»، ص۷۵.
- ↑ قائدان، «سازماندهی جنگی در غزوات عصر پیامبر»، ص۷۵.
- ↑ قائدان، «سازماندهی جنگی در غزوات عصر پیامبر»، ص۸۰.
- ↑ قائدان، «سازماندهی جنگی در غزوات عصر پیامبر»، ص۸۱.
- ↑ ابن‌هشام، السیرة النوبیه، دار المعرفه، ج۱، ص۵۹۰.
- ↑ ابن‌هشام، السیرة النوبیه، دار المعرفه، ج۲، ص۶۰۸.
- ↑ نگاه کنید به طبرسی، اعلام الوری، الناشر مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ قم، ج۱، ص۱۶۸-۲۰۰.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب، ج۲، ص۲۸۰ به بعد.
- ↑ علیخانی، «تحلیل سیاسی جنگ‌های پیامبر اکرم راهبردی برای امروز» ص۷۱.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۸۰.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۸۰.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۸۱.
- ↑ نگاه کنید به: ابن‌اسحاق، سیرة النبی، ۱۴۲۴ق، ص۶۷۴.
- ↑ جعفریان، سیره رسول خدا(ص)، ص۴۶۴.
- ↑ ابن‌خلدون، تاریخ ابن‌خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۲۴.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ ابن‌رسته، الاعلاق النفیسه، ۱۸۹۱م، ج۷، ص۱۷۸.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۰۷.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۰۷.
- ↑ بیهقی، دلایل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۴۶۹.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۰۸.
- ↑ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۴، ص۱۲۷.
- ↑ ابن‌هشام، السیرة النبویة، دار المعرفه، ج۱، ص۵۹۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۴.
- ↑ بیهقی، دلایل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۱۶.
- ↑ بیهقی، دلایل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۱۶.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ ابن‌خیاط، تاریخ خلیفة، ۱۴۱۵ق، ص۲۰.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۲۹۰.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۲۹۰.
- ↑ ابن‌هشام، السیرة النبویة، دار المعرفه، ج۱، ص۶۲۶.
- ↑ سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۴۹۶.
- ↑ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.
- ↑ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.
- ↑ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۴، ص۴۴۱.
- ↑ ابن‌هشام، السیرة النبویة، دار المعرفه، ج۲، ص۴۳–۴۴.
- ↑ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۲.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۷.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۶؛ مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۰۶.
- ↑ سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۱۶.
- ↑ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۴.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۳-۴۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۴.
- ↑ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۷۴.
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۴۶.
- ↑ ابن‌حبیب، ص۱۱۲؛ ابن‌سعد، ج۲، ص۲۴.
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۶۰؛ دلائل النبوة، ج۳، ص۱۷۷؛ جوامع السیرة النبویة، ص۱۴۰.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ عیون الأثر، ج۲، ص۷۰؛ المغازی، ج۱، ص۳۶۳.
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۲۰۳.
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۲۰۹.
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۲۱۳
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۲۱۴؛ جوامع السیرة النبویة، ص۱۴۷؛ انیس المؤمنین، ص۲۱.
- ↑ المغازی، ج۲، ص۴۹۶؛ انساب الاشراف، ج۱، ص۳۴۷
- ↑ دلائل النبوة، ج۳، ص۳۶۴
- ↑ جعفریان، تاریخ سیاسی اسلام، (سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم)،قم، عترت، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۵۷۳.
- ↑ انساب الأشراف، ج۱، ص۳۴۹
- ↑ واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۷
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۲۸۹
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۳۰۸.
- ↑ واقدی، مغازی، الناشر : الأعلمي، ج۲، ص۶۳۴.
- ↑ سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۳۵.
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۳۲۸؛ دلائل النبوة، ج۴، ص۱۹۷
- ↑ إعلام الوری، ص۲۱۲ و مناقب آل ابی طالب، ج ۱، ص۲۰۵.
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۳۸۹.
- ↑ دلائل النبوة، ج۵، ص۱۵۶؛ المغازی، ج۳، ص۸۹۲
- ↑ طبرسی، اِعلام الوری، ج۱، ص۲۳۳؛ دلائل النبوة، ج۵، ص۱۵۶.
- ↑ السیرة النبویة، ج۲، ص۵۱۵؛ دلائل النبوة، ج۵، ص۴۶۹.
- ↑ سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۸۷۴.
- ↑ سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۸۷۳.
منابع
- ابن‌اسحاق، سیرة النبی، چاپ مصطفی الحلبی، ۱۳۵۵ق.
- ابن اسحاق، محمد بن اسحاق، سیرة ابن اسحاق، الناشر : مكتب دراسات التاريخ و المعارف الإسلامية، بی تا، بی جا.
- ابن‌حبیب، محمد، المحبر، به کوشش ایلزه لیشتن اشتتر، حیدرآباد دکن، ۱۳۶۱ق/۱۹۴۲م.
- ابن‌حزم اندلسی، جوامع السیرة النبویة، دار الکتب العلمیة، بیروت، بی‌تا
- ابن‌خلدون، تاریخ ابن‌خلدون، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، چاپ اول، ۱۳۶۳ش.
- ابن‌سعد، محمد، کتاب الطبقات الکبیر، به کوشش ادوارد زاخاو، لیدن، ۱۳۲۱- ۱۳۲۵ق.
- ابن‌سید الناس، عیون الأثر، دار القلم، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
- ابن‌هشام، عبدالملک، السیرة النبویة، تحقیق: السقا، مصطفی، الأبیاری، ابراهیم، شلبی، عبد الحفیظ، دار المعرفة، بیروت، چاپ اول، بی‌تا.
- بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الاشراف، دار الفکر، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- بیهقی، ابو بکر احمد بن حسین، دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، تحقیق: قلعجی، عبد المعطی، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۰۵ق.
- جعفریان رسول، تاریخ سیاسی اسلام (سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله)، قم، عترت، ۱۳۸۰ش.
- جعفریان رسول؛ سیرت رسول خدا(ص)، قم، انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۳ش.
- حسنی، علی‌اکبر، تاریخ تحلیلی صدر اسلام، تهران، انتشارات پیام نور.
- حلبی ابوالفرج، السيرة الحلبية، دار الكتب العلمية، بيروت، 1427، چاپ دوم.
- حموی، محمد بن اسحاق، أنیس المؤمنین، بنیاد بعثت، تهران، ۱۳۶۳ش.
- سبحانی تبریزی، جعفر، فروغ ابدیت، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش.
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ ق.
- مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، قاهره، دار الصاوی، بی‌تا، چاپ افست قم، مؤسسة نشر المنابع الثقافة الاسلامیه.
- مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، چاپ مطبعة السعاده، ۱۳۶۷ق.
- مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع، بیروت، دار الکتب العلمیه.
- واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، مؤسسة الأعلمی، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۰۹ق.
- یاقوت حموی، شهاب الدین ابو عبد الله، معجم البلدان، دار صادر، بیروت، چاپ دوم، ۱۹۹۵م.
پیوند به بیرون
