آب کر
(تغییرمسیر از کر)
| بخشی از احکام عملی و فقهی |
|---|
 |
 | این مقاله یک نوشتار توصیفی درباره یک مفهوم فقهی است و نمیتواند معیاری برای اعمال دینی باشد. برای اعمال دینی به منابع دیگر مراجعه کنید. |
آب کُرّ، مقدار مشخصی از آب مطلق است که اگر با چیز نجس برخورد کند نجس نمیشود و چیزهای نجس را میتوان با آن پاک کرد.
حجم آب کر، مقدار آبی با درازا، پهنا و گودی سهوجبونیم است که فقیهان وزن آن را بین ۳۷۶ تا ۴۸۰ کیلوگرم تخمین زدهاند. اگر چیز نجسی به آب کر برخورد کند، آب نجس نمیشود، مگر اینکه رنگ، بو یا مزه آن تغییر کند. چیزهای نجس، با یک بار شستن در آب کر پاک میشوند.
اندازه و وزن آب کر
مقدار آب کرّ، بنابر نظر مشهور فقیهان، برابر است با مقدار آبی با سهوجبونیم درازا، پهنا و گودی.[۱] درباره وزن آب کر چند دیدگاه وجود دارد: ۳۷۶.۷۴۰ کیلوگرم، ۳۷۷ کیلوگرم، و ۳۸۴ کیلوگرم.[۲] و گفته شده که اگر مقدار وزن آب ۴۸۰ کیلوگرم باشد، طبق نظر تمامی فقها آن آب کرّ است.[۳]
احکام
- کرّ بودن آب با یقین انسان یا خبر دادن دو مرد عادل ثابت میشود. در شرایطی که تنها یک مرد عادل یا مورد اعتماد، کر بودن آبی را اعلام کند، برای اثبات کر بودن آن میان فقها اختلاف وجود دارد.[۴]
- آب کرّ از اقسام آب مطلق و پاککننده است[۵] و به سبب برخورد با نجاست، نجس نمیشود، مگر آنکه رنگ، بو یا مزه آن بر اثر ارتباط با نجاست تغییر کند.[۶] در این صورت، تنها در صورتی پاک میشود که تغییر مذکور از بین برود و به آب کثیر دیگر متصل شود و با آن مخلوط شود.[۷]
- چیزهای نجس با یک بار شستن در آب کرّ پاک میشوند. میان فقیهان اختلاف است که آیا یک بار شستن برای پاک شدن چیزی که با ادرار نجس شده، و نیز برای پاک شدن ظرف نجس، کافی است یا نه. و نیز اختلاف است که آیا فشردن اشیای نجسی مانند لباس که آب در آنها نفوذ میکند، لازم است یا نه.[۸] با این حال، قول مشهور درباره اشیاء نجس شده با ادرار و ظرف نجس، بینیازی از چند بار شستن است.[۹]
- اگر شک کنیم که آب همچنان کر است یا نه، باید آن را کر در نظر گرفت، و اگر شک کنیم که آب قلیل به مقدار کرّ رسیده است یا نه، همچنان باید آن را آب قلیل در نظر بگیریم.[۱۰]
- آب قلیلی که کُر شده و به چیز نجس هم برخورد کرده، ولی معلوم نیست که این برخورد پس از کر شدن یا پیش از آن بوده، پاک است.[۱۱]
- آبی که کر بوده و قلیل شده و با نجاست برخورد کرده ولی معلوم نیست که برخوردش با نجاست پیش از قلیل شدن یا پس از آن بوده، این آب پاک است.[۱۲]
پانویس
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۷۲ـ۱۷۳
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع؛ مسأله۱۶، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۳۸-۳۹.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع؛ مسأله ۱۶، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۳۸-۳۹.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۶.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۶.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۵۳-۱۵۴.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۳.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۱۳ـ۱۱۴.
- ↑ موسوی سبزواری، مهذب الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱۸، ص۳۳ و ۴۰.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۶-۳۷.
- ↑ خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۹۲ش،ج۱، ص۱۴.
- ↑ خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۴.
منابع
- بنیهاشمی خمینی، محمدحسن، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۷۸ش.
- خمینی، روح الله، تحریر الوسیله، تحقيق و نشر مؤسّسة تنظيم و نشر آثار الإمام الخميني قدس سره، تهران، موسسه عروج، چاپ اول، ۱۳۹۲ش، ۱۴۳۴ق.
- طباطبایی یزدی، سید کاظم، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (محشی)، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۹ق.
- موسوی سبزواری، سید عبدالاعلی، مهذب الاحکام فی بیان الحلال و الحرام، قم، موسسة المنار، ۱۴۱۳ـ۱۴۱۷ق.
- نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت، دار احیاء الثراث العربی، ۱۴۰۴ق.
- هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، قم، مؤسسة دائرهالمعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت(ع)، ۱۳۸۲ش.