پرش به محتوا

آب قلیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
H.shayegh (بحث | مشارکت‌ها)
H.shayegh (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:


۲- ظروفی که بغیر شراب و لیسیدن سگ و خوک، نجس شده باشد: سه مرتبه باید آب کشید.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۰۷-۱۱۰.</ref>
۲- ظروفی که بغیر شراب و لیسیدن سگ و خوک، نجس شده باشد: سه مرتبه باید آب کشید.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۰۷-۱۱۰.</ref>
* روش تطهیر ظرف نجس با آب قلیل:
#  آن را سه مرتبه پر از آب کرده، خالی کنند؛ یا سه مرتبه قدری آب در ان بریزند و هر مرتبه آب را به طوری در آن بگردانند که به جاهای نجس برسد و بیرون بریزد.<ref>رساله توضیح المسائل امام خمینی، بخش آب، مسئله ۱۵۰ و ۱۵۵.</ref>


===تطهیر غیرظروف===
===تطهیر غیرظروف===

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۳

آب قَلیل، به آبی گفته می‌شود که مقدار آن از آب کرّ کمتر باشد، و همچنین جاری و از چاه نباشد. بنابر احکام فقهی، با آب قلیل می‌توان وضو گرفت و غسل کرد، ولی پاک کردن اشیاء نجس با آن را با شرایط خاصی چون دو بار شستن ذکر کرده‌اند. به گفته بسیاری از فقیهان شیعه، برخورد نجاست با آب قلیل، آن را نجس می‌کند.

معرفی

آب قلیل عنوانی فقهی است و در باب طهارت از آن سخن به میان آمده است.[۱] آب قلیل به آبی که کمتر از آب کر بوده و آب جاری[۲] یا آب چاه نباشد، گفته می‌شود.[۳] آب قلیل از اقسام آب مطلق است که با شرایط خاصی پاک‌کننده نجاسات دانسته شده است.[۴]

احکام

آب قلیل در فقه اسلامی احکامی دارد؛ از جمله اینکه آب قلیل می‌تواند پاک‌کننده باشد و در صورت نجس شدن آب قلیل؛ می‌توان آن را پاک نمود. این احکام عبارتند از:

پاک کنندگی

اشیاء نجس شده را می‌توان با آب قلیل، تطهیر نمود. احکام و روش تطهیر در ظرف و غیرظرف، متفاوت بیان شده است.

تطهیر ظروف نجس

۱- ظروفی که به شراب نجس شده یا سگ و خوک از آن چیز روان خورده باشند:

ظرف شراب: سه مرتبه باید شسته شود و بهتر است هفت مرتبه شسته شود.[۵]

ظرف سگ: ظرفی را که سگ از آن چیز روان خورده یا آن را لیسیده باشد: به احتیاط واجب ابتدا باید آن را خاک‌مال کنند و سپس دوبار با آب بشویند.[۶]

ظرف خوک: ظرفی را که خوک از آن چیز روان خورده یا آن را لیسیده باشد: باید آن را خاک‌مال سپس هفت مرتبه آب بکشند. [۷]

۲- ظروفی که بغیر شراب و لیسیدن سگ و خوک، نجس شده باشد: سه مرتبه باید آب کشید.[۸]

  • روش تطهیر ظرف نجس با آب قلیل:
#  آن را سه مرتبه پر از آب کرده، خالی کنند؛ یا سه مرتبه قدری آب در ان بریزند و هر مرتبه آب را به طوری در آن بگردانند که به جاهای نجس برسد و بیرون بریزد.[۹]

تطهیر غیرظروف

۱- اگر به بول نجس شده باشد: باید دو مرتبه آب کشید.[۱۰]

  • بنابر نظر مشهور فقهاء، لباس و بدنی که با ادرار نجس شده، به چند شرط با آب قلیل پاک می‌شود:
  1. دو بار شستن
  2. فشردن لباس، فرش و مانند آن برای خروج غساله
  3. ریختن آب بر نجس، نه شستن چیز نجس در آب[۱۱]

۲- اگر به غیر بول نجس شده باشد: یک مرتبه شستن کافی است.[۱۲]

نجس شدن

روش تطهیر کردن آب قلیل متنجس

شک در قلیل بودن

  • آب قلیل اگر با نجاست یا جسم نجس برخورد کند، بنابر قول مشهور نجس می‌شود[۱۳] و اگر به آب کرّ، جاری یا باران متصل و آمیخته شود، پاک می‌شود.[۱۴]
  • اگر آب قلیل از بالا به پایین جریان داشته باشد و پایین آن با نجاست تماس پیدا کند، باعث نجاست بخش دیگر نمی‌شود.[۱۵]


پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • طباطبائی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجماعة المدرسین، ۱۴۱۷-۱۴۲۰ق.
  • جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل‌بیت(ع)ُ، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع)، بی‌تا.

خمینی، سیدروح الله، تحریرالوسیله، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(ره)، ۱۳۷۹ش. رساله توضیح المسائل امام خمینی، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، ۱۳۸۱ش.


  1. جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل‌بیت(ع)، قم، ج۱ ص۸۹.
  2. جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل‌بیت(ع)، قم، ج۱ ص۸۹.
  3. طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص
  4. جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل‌بیت(ع)، قم، ج۱ ص۸۹.
  5. رساله توضیح المسائل امام خمینی، بخش آب، مسئله ۱۵۳.
  6. امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۱۲۷.
  7. امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۱۲۷.
  8. طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۰۷-۱۱۰.
  9. رساله توضیح المسائل امام خمینی، بخش آب، مسئله ۱۵۰ و ۱۵۵.
  10. رساله توضیح المسائل امام خمینی، بخش آب، مسئله ۱۶۰.
  11. جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل‌بیت(ع)، قم، ج۲۷، ص۱۸۷.
  12. رساله توضیح المسائل امام خمینی، بخش آب، مسئله ۱۶۲.
  13. طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۶-۲۷و۳۶.
  14. طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۳.
  15. طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۶.