آب مضاف: تفاوت میان نسخهها
ظاهر
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
آب مضاف در فقه شیعه دارای احکامی است؛ ازجمله: | آب مضاف در فقه شیعه دارای احکامی است؛ ازجمله: | ||
*آب مضاف در صورتی که از چیز نجسی گرفته نشده و یا با چیز نجسی مخلوط نشده باشد و با نجاست تماسی نداشته پاک است.<ref>الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.</ref> | *آب مضاف در صورتی که از چیز نجسی گرفته نشده و یا با چیز نجسی مخلوط نشده باشد و با نجاست تماسی نداشته پاک است.<ref>الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.</ref> | ||
* آب مضاف، پاک کننده [[نجس]] نیست. همچنین نمیتوان با آب مضاف، [[وضو]] و [[غسل]] گرفت. زیرا برطرف کننده [[حدث|حَدَث]] نیست. خواه در حال اختیار باشد یا در حال اضطرار، خواه آبِ مضاف گلاب باشد یا چیز دیگر.<ref>الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.</ref> | * آب مضاف، پاک کننده [[نجس]] نیست. همچنین نمیتوان با آب مضاف، [[وضو]] و [[غسل]] گرفت. زیرا برطرف کننده [[حدث|حَدَث]] نیست.{{یادداشت|هر چیزی که ازبین برنده طهارت(وضو، غسل و تیمم) باشد حدث نام دارد و بر دو قسم است: حدث اصغر؛ مانند بول(ادرار)، غائط(مدفوع)، و حدث اکبر؛ مانند منی، جنابت، حیض}} | ||
خواه در حال اختیار باشد یا در حال اضطرار، خواه آبِ مضاف گلاب باشد یا چیز دیگر.<ref>الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.</ref> | |||
* آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب میشود. | * آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب میشود. | ||
* آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست [[نجس]] میشود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمیشود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار میرود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۶-۲۸</ref> | * آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست [[نجس]] میشود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمیشود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار میرود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۶-۲۸</ref> |
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۵
بخشی از احکام عملی و فقهی |
---|
آب مُضاف (در مقابل آب مُطلَق) آبی است که خالص نباشد به گونهای که در عرف به آن آب نگویند. آب بسیار گِل آلود، گلاب و آبمیوهها، مثالهایی برای آب مضاف هستند.[۱]صاحب عروه آبی را که از چیزی گرفته شده یا با چیزی مخلوط شده[آن گونه که اسم آب بر آن صدق نکند] را آب مضاف دانسته است. [۲].
درباره آب مضاف در باب طهارت کتابهای فقهی بحث شده است.
آب مضاف در فقه شیعه دارای احکامی است؛ ازجمله:
- آب مضاف در صورتی که از چیز نجسی گرفته نشده و یا با چیز نجسی مخلوط نشده باشد و با نجاست تماسی نداشته پاک است.[۳]
- آب مضاف، پاک کننده نجس نیست. همچنین نمیتوان با آب مضاف، وضو و غسل گرفت. زیرا برطرف کننده حَدَث نیست.
خواه در حال اختیار باشد یا در حال اضطرار، خواه آبِ مضاف گلاب باشد یا چیز دیگر.[۴]
- آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب میشود.
- آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست نجس میشود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمیشود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار میرود.[۵]
- برخی از مراجع تقلید معتقدند آب مضافِ نجس با تبدیل شدن به بخار پاک شده و آب حاصل از تبخیر آن نیز پاک خواهد بود. [۶]
- آب مضافِ نجس در صورت ترکیب شدن با آب کرّ یا جاری به گونهای که دیگر به آن مضاف گفته نشود، پاک میگردد.[۷]
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- طباطبائی یزدی، محمد کاظم، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین، قم، ۱۴۱۷ -۱۴۲۰ق.
- طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، تصحیح و تعلیق محمد تقی کشفی، بیروت، دار الکتاب، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م.
- ↑ طوسی، المبسوط، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۱۷
- ↑ الطباطبائي اليزدي، العروة الوثقى، الناشر مكتب آية الله العظمى السيد السيستاني، ج۱، ص۲۹
- ↑ الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.
- ↑ الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۶-۲۸
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷، ج۱، ص ۲۸
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۸-۲۹