آب مضاف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ←منابع |
imported>Hasaninasab جز اصلاح درجه بندی، عکس و شیوه ارجاع |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
* آب مضاف در صورت پاک بودن اصل آن، پاک است، امّا پاک کننده [[نجس]] و برطرف کننده [[حدث|حَدَث]] نیست؛ یعنی [[وضو]] و [[غسل]] با آب مضاف باطل است. | * آب مضاف در صورت پاک بودن اصل آن، پاک است، امّا پاک کننده [[نجس]] و برطرف کننده [[حدث|حَدَث]] نیست؛ یعنی [[وضو]] و [[غسل]] با آب مضاف باطل است. | ||
* آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب می‌شود. | * آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب می‌شود. | ||
* آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست [[نجس]] می‌شود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمی‌شود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار می‌رود.<ref>العروة الوثقی، ج ۱، ص ۲۶-۲۸</ref> | * آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست [[نجس]] می‌شود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمی‌شود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار می‌رود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۶-۲۸</ref> | ||
* برخی از [[مراجع تقلید]] معتقدند آب مضافِ نجس با تبدیل شدن به بخار پاک شده و آب حاصل از تبخیر آن نیز پاک خواهد بود. | * برخی از [[مراجع تقلید]] معتقدند آب مضافِ نجس با تبدیل شدن به بخار پاک شده و آب حاصل از تبخیر آن نیز پاک خواهد بود. | ||
* آب مضافِ نجس در صورت استهلاک در [[آب کر|آب کرّ]] یا [[آب جاری|جاری]] به گونه‌ای که دیگر به آن مضاف گفته نشود، پاک می‌گردد؛ گرچه تعبیر به پاک شدن دراین فرض خالی از مسامحه نیست؛ زیرا آب مضاف در این صورت، عنوان آب کرّ یا جاری را پیدا می‌کند و از مضاف بودن خارج می‌شود.<ref>العروة الوثقی، ج ۱، ص ۲۸-۲۹</ref> | * آب مضافِ نجس در صورت استهلاک در [[آب کر|آب کرّ]] یا [[آب جاری|جاری]] به گونه‌ای که دیگر به آن مضاف گفته نشود، پاک می‌گردد؛ گرچه تعبیر به پاک شدن دراین فرض خالی از مسامحه نیست؛ زیرا آب مضاف در این صورت، عنوان آب کرّ یا جاری را پیدا می‌کند و از مضاف بودن خارج می‌شود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۸-۲۹</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | ||
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | | جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | ||
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد--> | | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | ||
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | | ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد--> | | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد | | کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد | ||
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص | | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص | ||
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۴۵
| بخشی از احکام عملی و فقهی |
|---|
 |
آب مُضاف آبی است که چیزی به آن اضافه شده و خالص نباشد به گونه‌ای که در عرف به آن آب نگویند. آب بسیار گِل آلود، گلاب و آب‌میوه‌ها، مثال‌هایی برای آب مضاف هستند. آب مضاف در مقابل آب مطلق است و از آن در کتاب‌های فقهی در باب طهارت بحث شده است. وضو و غسل با آب مضاف صحیح نیست و چیز نجس با آب مضاف پاک نمی‌شود.
احکام
- آب مضاف در صورت پاک بودن اصل آن، پاک است، امّا پاک کننده نجس و برطرف کننده حَدَث نیست؛ یعنی وضو و غسل با آب مضاف باطل است.
- آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب می‌شود.
- آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست نجس می‌شود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمی‌شود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار می‌رود.[۱]
- برخی از مراجع تقلید معتقدند آب مضافِ نجس با تبدیل شدن به بخار پاک شده و آب حاصل از تبخیر آن نیز پاک خواهد بود.
- آب مضافِ نجس در صورت استهلاک در آب کرّ یا جاری به گونه‌ای که دیگر به آن مضاف گفته نشود، پاک می‌گردد؛ گرچه تعبیر به پاک شدن دراین فرض خالی از مسامحه نیست؛ زیرا آب مضاف در این صورت، عنوان آب کرّ یا جاری را پیدا می‌کند و از مضاف بودن خارج می‌شود.[۲]
پانویس
منابع
- منبع: فرهنگ فقه مطابق با مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص ۱۱۱.
- طباطبائی یزدی، محمد کاظم، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین، قم، ۱۴۱۷ -۱۴۲۰ق.