آب مضاف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|' برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
'''آب مُضاف''' (در مقابل [[آب مطلق|آب مُطلَق]]) آبی است که خالص نباشد به گونه‌ای که در عرف به آن آب نگویند. آب بسیار گِل آلود، گلاب و آب‌میوه‌ها، مثال‌هایی برای آب مضاف هستند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۱۷</ref>[[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|مؤلف کتاب العروة الوثقی]] آبی را که از چیزی گرفته شده یا با چیزی مخلوط شده[آن گونه که اسم آب بر آن صدق نکند] را آب مضاف دانسته است. <ref>الطباطبائي اليزدي، العروة الوثقى، الناشر | '''آب مُضاف''' (در مقابل [[آب مطلق|آب مُطلَق]]) آبی است که خالص نباشد به گونه‌ای که در عرف به آن آب نگویند. آب بسیار گِل آلود، گلاب و آب‌میوه‌ها، مثال‌هایی برای آب مضاف هستند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۱۷</ref>[[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|مؤلف کتاب العروة الوثقی]] آبی را که از چیزی گرفته شده یا با چیزی مخلوط شده[آن گونه که اسم آب بر آن صدق نکند] را آب مضاف دانسته است. <ref>الطباطبائي اليزدي، العروة الوثقى، الناشر | ||
مكتب آية الله العظمى السيد السيستاني، ج۱، ص۲۹</ref>. {{ | مكتب آية الله العظمى السيد السيستاني، ج۱، ص۲۹</ref>. {{یاد|كالمعتصر من الاجسام أو الممتزج بغيره مما يخرجه عن صدق اسم الماء}}درباره آب مضاف در باب [[طهارت]] کتاب‌های [[فقه]]ی بحث شده است. | ||
==احکام== | ==احکام== | ||
آب مضاف در فقه شیعه دارای احکامی است؛ ازجمله: | آب مضاف در فقه شیعه دارای احکامی است؛ ازجمله: | ||
*آب مضاف در صورتی که از چیز نجسی گرفته نشده و یا با چیز نجسی مخلوط نشده باشد و با نجاست تماسی نداشته پاک است.<ref>الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.</ref> | *آب مضاف در صورتی که از چیز نجسی گرفته نشده و یا با چیز نجسی مخلوط نشده باشد و با نجاست تماسی نداشته پاک است.<ref>الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.</ref> | ||
* آب مضاف، پاک کننده [[نجس]] نیست. همچنین نمی‌توان با آب مضاف، [[وضو]] و [[غسل]] گرفت. زیرا برطرف کننده [[حدث|حَدَث]] نیست.{{ | * آب مضاف، پاک کننده [[نجس]] نیست. همچنین نمی‌توان با آب مضاف، [[وضو]] و [[غسل]] گرفت. زیرا برطرف کننده [[حدث|حَدَث]] نیست.{{یاد|هر چیزی که ازبین برنده طهارت(وضو، غسل و تیمم) باشد حدث نام دارد و بر دو قسم است: حدث اصغر؛ مانند بول(ادرار)، غائط(مدفوع)، و حدث اکبر؛ مانند منی، جنابت، حیض. مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۲۴۶.}} خواه در حال اختیار باشد یا در حال اضطرار، خواه آبِ مضاف گلاب باشد یا چیز دیگر.<ref>الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.</ref> | ||
* آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب می‌شود. | * آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب می‌شود. | ||
* آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست [[نجس]] می‌شود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمی‌شود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار می‌رود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۶-۲۸</ref> | * آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست [[نجس]] می‌شود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمی‌شود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار می‌رود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۶-۲۸</ref> | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۸
| بخشی از احکام عملی و فقهی |
|---|
 |
از جمله آب‌هائی که در فقه شیعه برای آن حکم شرعی قرار داده شده، آب مضاف است؛ آبی را که از چیزی گرفته شده و یا با چیز دیگری مخلوط شده باشد را آب مضاف نامیده‌اند. به گفته فقها این آب در مقابل آب خالص بوده و جزء پاک‌کننده‌ها محسوب نمی‌شود؛ همچنین با این آب نمی‌توان غسل کرد و وضو گرفت و اگر با نجاستی برخورد کند، نجس می‌شود. گلاب و آب‌میوه‌ها مثال‌هایی برای آب مضاف هستند.
معرفی
آب مُضاف (در مقابل آب مُطلَق) آبی است که خالص نباشد به گونه‌ای که در عرف به آن آب نگویند. آب بسیار گِل آلود، گلاب و آب‌میوه‌ها، مثال‌هایی برای آب مضاف هستند.[۱]مؤلف کتاب العروة الوثقی آبی را که از چیزی گرفته شده یا با چیزی مخلوط شده[آن گونه که اسم آب بر آن صدق نکند] را آب مضاف دانسته است. [۲]. [یادداشت ۱]درباره آب مضاف در باب طهارت کتاب‌های فقهی بحث شده است.
احکام
آب مضاف در فقه شیعه دارای احکامی است؛ ازجمله:
- آب مضاف در صورتی که از چیز نجسی گرفته نشده و یا با چیز نجسی مخلوط نشده باشد و با نجاست تماسی نداشته پاک است.[۳]
- آب مضاف، پاک کننده نجس نیست. همچنین نمی‌توان با آب مضاف، وضو و غسل گرفت. زیرا برطرف کننده حَدَث نیست.[یادداشت ۲] خواه در حال اختیار باشد یا در حال اضطرار، خواه آبِ مضاف گلاب باشد یا چیز دیگر.[۴]
- آبی که پیش از این مضاف بوده و هم اکنون معلوم نیست مطلق شده یا نه، مضاف محسوب می‌شود.
- آب مضاف هرچند زیاد باشد در تماس با نجاست نجس می‌شود؛ ولی چنانچه با فشار از بالا به پایین یا از پایین به بالا مانند فوّاره در جریان باشد، با نجس شدن بخش پایین درصورت نخست و بخش بالا در صورت دوم، بالا و پایین آن نجس نمی‌شود؛ زیرا به نظر عرف، بالا و پایین آن، دو آب به شمار می‌رود.[۵]
- برخی از مراجع تقلید معتقدند آب مضافِ نجس با تبدیل شدن به بخار پاک شده و آب حاصل از تبخیر آن نیز پاک خواهد بود. [۶]
- آب مضافِ نجس در صورت ترکیب شدن با آب کرّ یا جاری به گونه‌ای که دیگر به آن مضاف گفته نشود، پاک می‌گردد.[۷]
پانویس
- ↑ طوسی، المبسوط، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۱۷
- ↑ الطباطبائي اليزدي، العروة الوثقى، الناشر مكتب آية الله العظمى السيد السيستاني، ج۱، ص۲۹
- ↑ الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.
- ↑ الآملی، مصباح الهدى في شرح العروة الوثقى، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۶-۲۸
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷، ج۱، ص ۲۸
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج ۱، ص ۲۸-۲۹
یادداشت
منابع
- آملى، ميرزا محمدتقى، مصباح الهدى فى شرح العروة الوثقى، ج۱، تهران، ۱۳۸۰ق.
- طباطبائی یزدی، محمد کاظم، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین، قم، ۱۴۱۷ -۱۴۲۰ق.
- طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، تصحیح و تعلیق محمد تقی کشفی، بیروت، دار الکتاب، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م.