Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←مستندات موافقان) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در برخی منابع حدیثی، بخشهایی به موضوع تفویض امر دین به پیامبر و امامان اختصاص یافته است. از این میان، کتاب کافی نوشته کلینی است که در بخشی با عنوان «تفویض امر دین به پیامبر و امامان» ده روایت در این زمینه ذکر کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۶۵-۲۶۸.</ref> همچنین در کتاب بصائرالدرجات، نوشته صفار هم دو بخش به این مسئله اختصاص یافته است.<ref>صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۳۷۸-۳۸۷.</ref> | در برخی منابع حدیثی، بخشهایی به موضوع تفویض امر دین به پیامبر و امامان اختصاص یافته است. از این میان، کتاب کافی نوشته کلینی است که در بخشی با عنوان «تفویض امر دین به پیامبر و امامان» ده روایت در این زمینه ذکر کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۶۵-۲۶۸.</ref> همچنین در کتاب بصائرالدرجات، نوشته صفار هم دو بخش به این مسئله اختصاص یافته است.<ref>صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۳۷۸-۳۸۷.</ref> | ||
برخی از عالمان گفتهاند منظور از تفویض امر دین به پیامبر و ائمه همه ولایت تشریعی، یعنی حق تشریع در احکام دین است؛ اما گروهی دیگر میگویند منظور از آن | برخی از عالمان گفتهاند منظور از تفویض امر دین به پیامبر و ائمه همه ولایت تشریعی، یعنی حق تشریع در احکام دین است؛<ref>عاملی، الولایةُ التکوینیه و التشریعیه، ۱۴۲۸ق، ص۶۰-۶۳.</ref> اما گروهی دیگر میگویند منظور از آن، این است که اصل احکام را خدا تشریع و از راه وحی به پیامبر ابلاغ میکند؛ اما تعیین برخی از جزئیات احکام را برعهده پیامبر میگذارد که آن هم از طریق الهام به او صورت میگیرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۳۴۸.</ref> | ||
==مباحث معاصر== | ==مباحث معاصر== |