آب قلیل

آب قلیل، از اقسام آب در فقه شیعه است و به آبی گفته می‌شود که مقدار آن هم از آب کرّ کمتر است و جاری و از چاه نیست. با آب قلیل می‌توان وضو گرفت و غسل کرد ولی پاک کردن اشیاء نجس با آن شرایط خاصی دارد. به گفته بسیاری از فقیهان شیعه، برخورد نجاست با آب قلیل آن را نجس می‌کند.

احکام

• آب قلیل از اقسام آب مطلق و پاک کننده است.
• آب قلیل اگر با نجاست یا متنجس برخورد کند، به قول مشهور نجس می‌گردد. و اگر به آب کرّ، جاری یا باران متصل و آمیخته شود، پاک می‌شود. اگر تنها متصل شود و آمیخته نشود، در پاک شدنش اختلاف است.
• اگر آب قلیل از بالا به پایین جریان داشته باشد و قسمت پایینی با نجاست تماس پیدا کند، باعث نجاست بخش دیگر نمی‌شود؛ زیرا آن بخش از آب که با نجس برخورد کرده و بخش دیگر که با نجس در تماس نیست، به نظر عرف دو آب شمرده می‌شود.
  هم‌چنین اگر آب قلیل با فشار از پایین به بالا برود و قسمت بالایی با نجاست برخورد کند، باعث نجاست قسمت پایین نمی‌شود.
• بنابر مشهور، لباس و بدنی که با ادرار ـ جز ادرار پسر بچّه شیر خوار ـ نجس شده، به چند شرط با آب قلیل پاک می‌شود:

1. دو بار شستن
2. فشردن لباس، فرش و مانند آن برای خروج غساله
3. ریختن آب بر نجس، نه شستن چیز نجس در آب

• قول معروف فقهای معاصر این است که ظرف متنجس را با آب قلیل سه بار باید شست. ظرفی را که سگ از آن خورده یا آن را لیسیده است، پیش از شستن باید خاک‌مالی کرد.

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

• منبع: فرهنگ فقه مطابق با مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۱۰۴-۱۰۵.
• طباطبائی یزدی، محمد کاظم، العروة الوثقی، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین، قم، ۱۴۱۷-۱۴۲۰ق.