آب قلیل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
آب قلیل در [[فقه]] اسلامی و [[شیعی]]، احکامی دارد؛ از جمله اینکه آب قلیل میتواند پاککننده باشد. این احکام عبارتند از اینکه: | آب قلیل در [[فقه]] اسلامی و [[شیعی]]، احکامی دارد؛ از جمله اینکه آب قلیل میتواند پاککننده باشد. این احکام عبارتند از اینکه: | ||
==پاک کنندگی== | ==پاک کنندگی== | ||
تطهیر اشیاء نجس شده با آب قلیل در ظرف و غیرظرف احکام جداگانهای بیان شده است | |||
الف- در ظرف: | |||
۱- ظروفی که به شراب نجس شده یا سگ یا خوک از آن چیزی خورده باشد. | |||
۲- ظروفی که بغیر شراب و لیسیدن سگ و خوک، نجس شده باشد. | |||
ب- در غیرظرف: | |||
۱- اگر به بول نجس شده باشد: باید دو مرتبه آب کشید. | |||
۲- اگر به غیر بول نجس شده باشد: یک مرتبه شستن کافی است. | |||
* بنابر نظر مشهور [[فقیه]]ان [[شیعه]]، لباس و بدنی که با [[ادرار]] نجس شده، به چند شرط با آب قلیل پاک میشود: | |||
# دو بار شستن | |||
# فشردن لباس، فرش و مانند آن برای خروج [[غساله]] | |||
# ریختن آب بر نجس، نه شستن چیز نجس در آب | |||
* قول معروف [[فقه]]ای معاصر این است که برای طهارت ظرف [[متنجس|نجس شده]] باید آن را سه بار با آب قلیل شست.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۰۷-۱۱۰.</ref> ظرفی را که سگ از آن خورده یا آن را لیسیده است، پیش از شستن باید خاکمالی کرد.<ref>جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، ج۲۷، ص۱۸۸.</ref> | |||
==نجس شدن== | ==نجس شدن== | ||
===روش تطهیر کردن آب قلیل متنجس=== | ===روش تطهیر کردن آب قلیل متنجس=== | ||
خط ۱۵: | خط ۲۸: | ||
* آب قلیل اگر با نجاست یا [[متنجس|جسم نجس]] برخورد کند، بنابر قول مشهور نجس میشود<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۶-۲۷و۳۶.</ref> و اگر به آب کرّ، جاری یا [[آب باران|باران]] متصل و آمیخته شود، پاک میشود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۳.</ref> | * آب قلیل اگر با نجاست یا [[متنجس|جسم نجس]] برخورد کند، بنابر قول مشهور نجس میشود<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۶-۲۷و۳۶.</ref> و اگر به آب کرّ، جاری یا [[آب باران|باران]] متصل و آمیخته شود، پاک میشود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۳.</ref> | ||
* اگر آب قلیل از بالا به پایین جریان داشته باشد و پایین آن با نجاست تماس پیدا کند، باعث نجاست بخش دیگر نمیشود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۶.</ref> | * اگر آب قلیل از بالا به پایین جریان داشته باشد و پایین آن با نجاست تماس پیدا کند، باعث نجاست بخش دیگر نمیشود.<ref>طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۶.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۱۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۹
بخشی از احکام عملی و فقهی |
---|
این مقاله یک نوشتار توصیفی درباره یک مفهوم فقهی است و نمیتواند معیاری برای اعمال دینی باشد. برای اعمال دینی به منابع دیگر مراجعه کنید. |
آب قَلیل، به آبی گفته میشود که مقدار آن از آب کرّ کمتر باشد، و همچنین جاری و از چاه نباشد. بنابر احکام فقهی، با آب قلیل میتوان وضو گرفت و غسل کرد، ولی پاک کردن اشیاء نجس با آن را با شرایط خاصی چون دو بار شستن ذکر کردهاند. به گفته بسیاری از فقیهان شیعه، برخورد نجاست با آب قلیل، آن را نجس میکند.
معرفی
آب قلیل عنوانی فقهی است و در باب طهارت از آن سخن به میان آمده است.[۱] آب قلیل به آبی که کمتر از آب کر بوده و آب جاری[۲] یا آب چاه نباشد، گفته میشود.[۳] آب قلیل از اقسام آب مطلق است که با شرایط خاصی پاککننده نجاسات دانسته شده است.[۴]
احکام
آب قلیل در فقه اسلامی و شیعی، احکامی دارد؛ از جمله اینکه آب قلیل میتواند پاککننده باشد. این احکام عبارتند از اینکه:
پاک کنندگی
تطهیر اشیاء نجس شده با آب قلیل در ظرف و غیرظرف احکام جداگانهای بیان شده است الف- در ظرف: ۱- ظروفی که به شراب نجس شده یا سگ یا خوک از آن چیزی خورده باشد. ۲- ظروفی که بغیر شراب و لیسیدن سگ و خوک، نجس شده باشد. ب- در غیرظرف: ۱- اگر به بول نجس شده باشد: باید دو مرتبه آب کشید. ۲- اگر به غیر بول نجس شده باشد: یک مرتبه شستن کافی است.
- دو بار شستن
- فشردن لباس، فرش و مانند آن برای خروج غساله
- ریختن آب بر نجس، نه شستن چیز نجس در آب
- قول معروف فقهای معاصر این است که برای طهارت ظرف نجس شده باید آن را سه بار با آب قلیل شست.[۵] ظرفی را که سگ از آن خورده یا آن را لیسیده است، پیش از شستن باید خاکمالی کرد.[۶]
نجس شدن
روش تطهیر کردن آب قلیل متنجس
شک در قلیل بودن
- آب قلیل اگر با نجاست یا جسم نجس برخورد کند، بنابر قول مشهور نجس میشود[۷] و اگر به آب کرّ، جاری یا باران متصل و آمیخته شود، پاک میشود.[۸]
- اگر آب قلیل از بالا به پایین جریان داشته باشد و پایین آن با نجاست تماس پیدا کند، باعث نجاست بخش دیگر نمیشود.[۹]
پانویس
منابع
- طباطبائی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجماعة المدرسین، ۱۴۱۷-۱۴۲۰ق.
- جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)ُ، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهلبیت(ع)، بیتا.
- ↑ جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، ج۱ ص۸۹.
- ↑ جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، ج۱ ص۸۹.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص
- ↑ جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، ج۱ ص۸۹.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۰۷-۱۱۰.
- ↑ جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، ج۲۷، ص۱۸۸.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۶-۲۷و۳۶.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۳.
- ↑ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۶.