سوره انفطار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره انفطار''' هشتاد و دومین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مَکّی]] قرآن است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] سی‌ام [[قرآن]] قرار دارد. این سوره را «‌إنفطار‌» می‌نامند چون در اولین [[آیه]] آن از انفطار به معنای پاره شدن و ازهم گسستن آسمان سخن به میان آمده است. سوره انفطار درباره وقوع [[قیامت]] و شرایط و [[نشانه‌های قیامت|نشانه‌های آن]] سخن می‌گوید و از سرنوشت ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران) و جایگاه هر کدام خبر می‌دهد. در فضیلت [[تلاوت]] این سوره از [[پیامبر (ص)]] نقل شده هر كس سوره انفطار را قرائت كند، خداوند به تعداد همه قبرها و ده برابر قطره‌های برف و باران به او حسنه می‌دهد.