رحیم ارباب: تفاوت میان نسخهها
جز ویکی سازی |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان = | | عنوان = آقا رحیم ارباب | ||
| تصویر = حاج آقا رحیم ارباب.jpeg | | تصویر = حاج آقا رحیم ارباب.jpeg | ||
| اندازه تصویر =300px | | اندازه تصویر =300px | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==حیات علمی== | ==حیات علمی== | ||
رحیم ارباب، ادبیات فارسی و صرف و نحو را در کودکی، نزد ملا محمدهادی همامی در روستای چرمهین خواند.<ref>ریاحی، ویژگیهای اخلاقی و معنوی آیت الله حاج آقا رحیم ارباب، بهار ۱۳۸۶، ص ۹۰.</ref> پس از کوچ خانوادگی به اصفهان، بقیه مقدمات و سطوح را نزد میرزا بدیع دربامامی (درگذشته ۱۳۱۸ق)، اصول فقه را نزد | رحیم ارباب، ادبیات فارسی و صرف و نحو را در کودکی، نزد ملا محمدهادی همامی در روستای چرمهین خواند.<ref>ریاحی، ویژگیهای اخلاقی و معنوی آیت الله حاج آقا رحیم ارباب، بهار ۱۳۸۶، ص ۹۰.</ref> پس از کوچ خانوادگی به اصفهان، بقیه مقدمات و سطوح را نزد میرزا بدیع دربامامی (درگذشته ۱۳۱۸ق)، اصول فقه را نزد آیتالله [[سید محمدباقر درچهای]] (درگذشته ۱۳۴۲ق) و [[خارج فقه]] و اصول را نزد سید ابوالقاسم دهکردی و حاج آقا منیر احمدآبادی آموخت. [[فلسفه]]، هیئت و ریاضیات قدیم را نزد [[جهانگیرخان قشقایی]] و [[آخوند ملا محمد کاشی]] فراگرفت.<ref>جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۴۸.</ref> | ||
شهید مطهری | شهید مطهری او را از علمای طراز اول در فقه، اصول، فلسفه و ادبیات عرب معرفی میکند.<ref>[http://www.mortezamotahari.com/fa/MohagheghView.html?MohagheghID=52906 «آیت الله حاج آقارحیم ارباب اصفهانی»]</ref> | ||
===اساتید=== | ===اساتید=== |
نسخهٔ ۱ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۴۲
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۲۵۹ش. |
تاریخ وفات | ۱۳۵۵ش |
محل دفن | تخت فولاد اصفهان |
شهر وفات | اصفهان |
اطلاعات علمی | |
استادان | جهانگیرخان قشقایی |
شاگردان | نعمت الله صالحی نجفآبادی، شهید مرتضی مطهری، شهید محمد مفتح |
رحیم ارباب (۱۲۵۹ - ۱۳۵۵ش)، مشهور به حاج آقا رحیم ارباب، از فقیهان مقیم اصفهان. او شاگرد ملا محمد کاشی و جهانگیرخان قشقایی بود و مانند استاد خود، عمامه بر سر نمیگذاشت. رحیم ارباب در فقه و اصول، هیئت و ریاضی، فلسفه و کلام، و عرفان تحصیل کرده بود و از آخرین دانشوران مکتب فلسفی اصفهان بهشمار میرفت. وی نزدیک به یک قرن عمر کرد و در تخت فولاد اصفهان دفن شد.
زندگی
رحیم ارباب در سال ۱۲۹۷ قمری در روستای چرمهین در حومه اصفهان به دنیا آمد.[۱] اجداد او از اعیان و بزرگان منطقه خود بودند و از این رو به ارباب شهرت داشتند.[۲] پدر رحیم، حاج علی پناه، معروف به حاجی آقا، خود اهل فضل و شعر و ادب بود و در شعر تخلص لنگر داشت و با عمان سامانی معاشر بود.[۳]
حاج آقا رحیم ارباب تا آخر عمر در اصفهان زیست و دو بار ازدواج کرد. پس از فوت همسر اولش، با خواهر میرزا عباس خان شیدا (شاعر معروف اصفهان) ازدواج کرد و تا آخر عمر با او به سر برد. حاج آقا رحیم ارباب از هیچکدام از همسرانش صاحب فرزند نشد.[۴]
رحیم ارباب در روز عید غدیر، ۱۸ ذی الحجه ۱۳۹۶ق (۱۹ آذر ۱۳۵۵ش) درگذشت و پیکرش در تخت فولاد اصفهان نزدیک تکیه ملک به خاک سپرده شد.[۵]
حیات علمی
رحیم ارباب، ادبیات فارسی و صرف و نحو را در کودکی، نزد ملا محمدهادی همامی در روستای چرمهین خواند.[۶] پس از کوچ خانوادگی به اصفهان، بقیه مقدمات و سطوح را نزد میرزا بدیع دربامامی (درگذشته ۱۳۱۸ق)، اصول فقه را نزد آیتالله سید محمدباقر درچهای (درگذشته ۱۳۴۲ق) و خارج فقه و اصول را نزد سید ابوالقاسم دهکردی و حاج آقا منیر احمدآبادی آموخت. فلسفه، هیئت و ریاضیات قدیم را نزد جهانگیرخان قشقایی و آخوند ملا محمد کاشی فراگرفت.[۷]
شهید مطهری او را از علمای طراز اول در فقه، اصول، فلسفه و ادبیات عرب معرفی میکند.[۸]
اساتید
حاج آقا رحیم ارباب، جز چند سفر زیارتی، تمام عمر خود را در اصفهان و در حال تحصیل و تدریس علوم اسلامی گذراند.[۹] مهمترین اساتید او در اصفهان عبارتند از:
- میرزا بدیع دربامامی
- آیت الله سید محمد باقر درچهای
- آیت الله ابوالقاسم دهکردی
- ملا محمد کاشانی مشهور به آخوند کاشی
- میرزا جهانگیرخان قشقایی
- حاج آقا منیر احمدآبادی بروجردی
- آقا سید محمود کلیشادی[۱۰]
شاگردان
رحیم ارباب، شاگردان فراوانی داشت و بسیاری از چهرههای مشهور در انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ شمسی، از شاگردان او بودهاند. برخی از شاگردان او عبارتند از:
- نعمت الله صالحی نجفآبادی
- محمدعلی معلم حبیبآبادی
- سید حسین مدرس هاشمی
- سید مصطفی بهشتینژاد
- سید محمد حسینی بهشتی
- محمد مفتح
- مرتضی مطهری
- حاج سید محمدرضا خراسانی
- ملاهاشم جنتی (پدر احمد جنتی)
- حاج آقا مهدی امام
- ناصری اصفهانی
- حسینعلی راشد
- مرتضی شمس اردکانی
- جلال الدین همایی
- سید محمد مبارکهای[۱۱]
نظرات فقهی
برخی نظرات فقهی حاج آقا رحیم ارباب، مخالف با فتوای بسیاری از فقیهان بوده است.[۱۲] برخی از این موارد عبارتند از:
- وجوب عینی نماز جمعه: او معتقد به وجوب عینی نماز جمعه حتی در عصر غیبت بود و حتی تا اواخر عمر هم آن را ادا میکرد.[۱۳]
- ارث بردن زن از تمام دارایی شوهر، حتی از زمین.
- طهارت اهل کتاب
- عدم اختصاص زکات به موارد نهگانه
- لزوم پرداخت سهم امام به سادات
- کفایت غسل از وضو[۱۴]
حاج رحیم ارباب:
«در مسایل علمى، هیچ ادعایى ندارم. اما در مسایل شخصى خود، دو ادعا دارم: یکى آنکه به عمرم غیبت نکردم و غیبت نشنیدم؛ دوم آنکه در طول عمرم، چشمم به نامحرم نیفتاده»[۱۵]
ویژگیهای اخلاقی و رفتاری
حاج رحیم ارباب:
«برادرم با همسرش، چهل سال در منزل ما بودند؛ در این چهل سال، حتی یک بار هم همسر برادرم را ندیدم.»[۱۶]
روحیات، ویژگیها، و مقام علمی و اخلاقی حاج آقا رحیم ارباب، او را به یک فقیه ویژه در میان فقهای شیعه تبدیل کرده است.
- خاطرات و روایتهای بسیاری درباره ویژگیهای اخلاقی او ذکر شده است؛ از اینکه جذبه معنوی او، همگان را به تکریم و تعظیم وامیداشت و سخنان کوتاهش هر کسی را به قبول و اطاعت ترغیب میکرد. هرگز با هیچ کس، با لحن تند و خشن سخن نمیگفت و همه را با لفظ آقا یا خانم صدا میزد.[۱۷]
- او همچون استاد خود میرزا جهانگیرخان قشقایی هیچ گاه معمم نشد و تنها در هنگام نماز، به دلیل استحباب، شالی را دور سر میبست و بعد از نماز آن را باز میکرد.[۱۸]
- رحیم ارباب، در جریان استقلال الجزایر در سال ۱۳۴۲ شمسی، فتوایی برای کمک به مسلمانان و ملت الجزایر و علیه دولت فرانسه صادر کرد.[۱۹]
- شهید مرتضی مطهری، حاج آقا رحیم ارباب را از علمای طراز اول در فقه و اصول و فلسفه و ادبیات عرب و قسمتی از ریاضیات قدیم دانسته است.[۲۰]
پانویس
منابع
- «آیتالله حاج آقارحیم ارباب اصفهانی»، سایت مرتضی مطهری، تاریخ درج مطلب: ۲۵ خرداد۱۳۹۰، تاریخ بازدید: ۲۱ خرداد ۱۳۹۸ش.
- جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، ج ۳، قم، نشر معروف، ۱۳۸۵ ش.
- ریاحی، محمدحسین، ویژگیهای اخلاقی و معنوی آیت الله حاج آقا رحیم ارباب، فصلنامه اخلاق، بهار ۱۳۸۶، شماره ۷.
- «۲ ادعای بزرگ حاج آقا رحیم ارباب»، سایت فردا، تاریخ درج مطلب: ۲۲آذر۱۳۹۷ش، تاریخ بازدید:۲۱خرداد۱۳۹۸ش.
- ↑ ریاحی، ویژگیهای اخلاقی و معنوی آیت الله حاج آقا رحیم ارباب، ص ۹۰.
- ↑ ریاحی، ویژگیهای اخلاقی و معنوی آیت الله حاج آقا رحیم ارباب، بهار ۱۳۸۶، ص ۹۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۴۷.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۵۵.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۶۲.
- ↑ ریاحی، ویژگیهای اخلاقی و معنوی آیت الله حاج آقا رحیم ارباب، بهار ۱۳۸۶، ص ۹۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۴۸.
- ↑ «آیت الله حاج آقارحیم ارباب اصفهانی»
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۴۹.
- ↑ ریاحی، ویژگیهای اخلاقی و معنوی آیت الله حاج آقا رحیم ارباب، بهار ۱۳۸۶، ص ۹۷-۱۰۵.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۵۰-۳۵۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۵۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۵۲.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۵۱-۳۵۲.
- ↑ «ادعای بزرگ حاج آقا رحیم ارباب».
- ↑ «ادعای بزرگ حاج آقا رحیم ارباب».
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۵۴.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۵۴.
- ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، بهار ۱۳۸۵، ج ۳، ص ۳۵۳.
- ↑ ریاحی، ویژگیهای اخلاقی و معنوی آیت الله حاج آقا رحیم ارباب، بهار ۱۳۸۶، ص ۱۳۱.