حنان بن سدیر

حنان بن سدیر
اطلاعات فردی
نام کامل	حنان بن سدیر بن حکیم بن صهیب
کنیه	ابوالفضل
لقب	صیرفی
محل زندگی	کوفه
خویشاوندان; سرشناس	سدیر صیرفی (پدر)، خالد بن سدیر (برادر)، حکیم بن صهیب (جد)
مذهب	شیعه
صحابی	امام صادق(ع)، امام کاظم(ع)، امام رضا(ع)،
اطلاعات حدیثی
راوی از معصوم	امام باقر(ع)، امام صادق(ع)، امام کاظم(ع).
روایت از	حماد بن عیسی، صَفوان بن یحیی، محمد بن سنان
راویان از او	ابراهیم بن هاشم، سهل بن زیاد، علی بن مهزیار
اعتبار	ثقه
تعداد روایات	۱۸۴
تألیفات	کتاب صفة الجنة و النار

حَنان بن سَدیر از راویان احادیثِ امام صادق(ع)،^[۱] امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) است.^[۲] سید ابوالقاسم خویی، رجال‌شناس شیعه وی را از راویان امام باقر(ع) نیز دانسته است.^[۳] نام کامل او حنان بن سدیر بن حُکَیم بن صُهَیب، کنیه‌اش ابوالفضل، مُلقَب به صَیرفَی و اهل کوفه است.^[۴] تاریخ تولد و وفاتش مشخص نیست؛ اما گفته‌اند عمر طولانی داشته^[۵] و تا پس از سال ۱۸۳ق،^[۶] در عصر امام رضا(ع) زنده بوده است.^[۷]

در منابع رجالی، او را فردی ثقه^[۸] و از بزرگان شیعه^[۹] معرفی کرده‌اند؛ اما گزارش شده پس از شهادت امام کاظم(ع) به واقفیه گرایش یافته است؛^[۱۰] ازاین‌رو علامه حلی، رجال‌شناس شیعه، با وجود وثاقت او، روایاتش را نقل نکرده است.^[۱۱]

حنان ین سدیر، فقه و حدیث را از امامان معصوم(ع) و یارانشان فراگرفته^[۱۲] و کتابی با عنوان «صفة الجنة و النار» به او نسبت داده شده است.^[۱۳] نام وی در ۱۸۴ روایت آمده^[۱۴] و روایاتش درباره موضوعات تفسیری،^[۱۵] فقهی،^[۱۶] و اخلاقی^[۱۷] است. پدر، برادر و جد او هم از راویان احادیث امام سجاد(ع)، امام باقر(ع)، امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) بوده‌اند.^[۱۸]

به گفته جعفر سبحانی در موسوعة طبقات الفقهاء، حنان بن سدیر از راویانی همچون سدیر صیرفی (پدرش)، عبدالله بن ابی‌یَعفور، زُرارَة بن اَعیَن، سالم الحنّاط، یزید بن خلیفة الحارثی و عُقبة بن بشیر الاَسَدی روایت نقل کرده است.^[۱۹] کسانی که از او روایت کرده‌اند نیز عبارتند از: صفوان بن یحیی، محمد بن اسماعیل بن بزیع، یونس بن عبدالرحمن و احمد بن محمد بن ابی‌نصر السکونی.^[۲۰]

پانویس

↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۶.
↑ کشی، رجال الکشی، ۱۴۰۹ق، ص۵۵۵.
↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۶۹ش، ج۶، ص۳۰۱ و ۳۰۲.
↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۶.
↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۶.
↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۲.
↑ کشی، رجال الکشی، ۱۴۰۹ق، ص۵۵۵.
↑ شیخ طوسی، فهرست، ۱۴۲۰ق، ص۱۶۴؛ ابن‌شهرآشوب، معالم العلماء، ۱۳۸۰ش. ص۴۴؛ نراقی، شعب المقال فی درجات الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۱۷۸.
↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۲.
↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۳۳۴.
↑ علامه حلی، رجال العلامه الحلی، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۸.
↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۳.
↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۶.
↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۳.
↑ برای نمونه بنگرید به: کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۲۲۷.
↑ برای نمونه بنگرید به: شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۸۹.
↑ ابن‌قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۹.
↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳ و ۱۳۷ و ۳۳۴؛ مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۳، ص۱۵۵.
↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۲.
↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۲.

منابع

ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء فی فهرست کتب الشیعه و اسماء المصنفین، نجف اشرف، منشورات المطبعه الحیدریه، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
ابن‌قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق: عبدالحسین امینی، نجف اشرف‏، دار المرتضویة، چاپ اول، ۱۳۵۶ش.
خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، قم، مرکز نشر آثار الشیعة، ۱۳۶۹ش.
سبحانی، جعفر، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، موسسه امام صادق(ع)، تحقیق: گروه پژوهش موسسه امام صادق (ع)، چاپ اول، بی‌تا.
شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام، تحقیق حسن الموسوی خرسان، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، مصحح: جواد قیومی اصفهانی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی التابعة لجامعة المدرسین، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش.
شیخ طوسی، محمد بن حسن، فهرست کتب الشیعة و أصولهم و أسماء المصنّفین و أصحاب الأصول، مصحح، عبدالعزیز طباطبایی، قم، مکتبة المحقق الطباطبائی، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.
علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، مصحح: محمدصادق بحرالعلوم، نجف اشرف، دار الذخایر، ۱۴۱۱ق.
کشی، محمد بن عمر، رجال الکشی، مشهد، موسسه نشر دانشگاه مشهد، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
کوفی، فرات بن ابراهیم‏، تفسیر فرات الکوفی، محقق، محمدکاظم، تهران، مؤسسة الطبع و النشر فی وزارة الإرشاد الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، بی‌تا.
نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجامعة المدرسین، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش.
نراقی، میرزا ابوالقاسم بن محمد، شعب المقال فی درجات الرجال، مصحح محسن احمدی، قم، کنگره بزرگداشت نراقی، چاپ دوم، ۱۴۲۲ق.

[1] نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۶.

[2] کشی، رجال الکشی، ۱۴۰۹ق، ص۵۵۵.

[3] خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۶۹ش، ج۶، ص۳۰۱ و ۳۰۲.

[4] نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۶.

[5] نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۶.

[6] سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۲.

[7] کشی، رجال الکشی، ۱۴۰۹ق، ص۵۵۵.

[8] شیخ طوسی، فهرست، ۱۴۲۰ق، ص۱۶۴؛ ابن‌شهرآشوب، معالم العلماء، ۱۳۸۰ش. ص۴۴؛ نراقی، شعب المقال فی درجات الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۱۷۸.

[9] سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۲.

[10] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۳۳۴.

[11] علامه حلی، رجال العلامه الحلی، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۸.

[12] سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۳.

[13] نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۶.

[14] سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۳.

[15] برای نمونه بنگرید به: کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۲۲۷.

[16] برای نمونه بنگرید به: شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۸۹.

[17] ابن‌قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۹.

[18] طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳ و ۱۳۷ و ۳۳۴؛ مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۳، ص۱۵۵.

[19] سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۲.

[20] سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۲، ص۱۷۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]