پرش به محتوا

یحیی بن ام طویل

از ویکی شیعه
یحیی بن ام طویل
اطلاعات فردی
نام کاملیَحْیَى ابْنُ أُمِّ الطَّوِیلِ الْثُمَالی
لقبالثُّمالی و المُطعِمی
نسباز خاندان ثمالی
تولدبین سال ۲۰ تا ۴۰ هجری قمری
محل زندگیکوفه
وفاتبین سال ۸۵ تا ۹۵ هجری قمری
محل دفنواسط (شهری در عراق)
خویشاوندان
سرشناس
ابوحمزه ثمالی
مذهبشیعه
صحابیامام حسین(ع)، امام سجاد(ع) و امام باقر(ع)
اطلاعات حدیثی
راوی از معصومامام سجاد(ع) و امام باقر(ع)
روایت ازرُشید هَجَری و نوف بکالی
راویان از اوابوحمزه ثمالی و ابوخالد کابلی و ...
اعتبارثقه و ممدوح


یَحْیَى بن اُمِّ طَوِیلِ (شهادت: حوالی ۸۵تا۹۵ق) از تابعین و یاران خاص امام سجاد(ع) بود. رجال‌شناسان شیعه همچون علامه حلی و مامقانی، او را ثقه دانسته‌اند. به نقل از امام صادق(ع)، او پس از واقعه کربلا به اهل‌بیت(ع) وفادار ماند.

یحیی از امام سجاد(ع) و امام باقر(ع) و افرادی همچون رُشید هَجَری و نَوف بِکالی روایت نقل کرده است. همچنین راویانی چون ابوحمزه ثُمالی و ابوخالد کابلی از وی روایت کرده‌اند.

او به شجاعت شهرت داشت و آشکارا از دشمنان امام علی(ع) بیزاری می‌جست. به دلیل امتناع از لعن امام علی(ع)، توسط حجّاج بن یوسف ثقفی به شهادت رسید و در واسطِ عراق دفن شد.

جایگاه و وثاقت

یَحْیَى بْن أُمِّ‌الطَّوِیلِ از تابعین[۱] و یاران نزدیک و خاص امام سجاد(ع) بود.[۲] برخی از رجالیان شیعی همچون علامه حلی[۳] و مامقانی،[۴] او را ثقه دانسته‌اند. علامه مجلسی نیز او را مدح کرده است.[۵] به گفتهٔ شبیری زنجانی، نام یحیی در تمامی منابع مربوط به یاران ویژه امام سجاد(ع) ذکر شده است و بزرگان رجال نیز همواره از او با نیکی یاد کرده‌اند.[۶]

کشّی از امام صادق(ع) نقل می‌کند که یحیی بن ام‌طویل پس از شهادت امام حسین(ع) از معدود افرادی بود که بر مسیر اهل‌بیت(ع) استوار ماند.[۷] همچنین وی از فضل بن شاذان نقل می‌کند که یحیی از جمله پنج‌نفری بود که در آغاز امامت امام سجاد(ع)، همراه ایشان بود.[۸]

ابن‌شهرآشوب یحیی را باب امام سجاد(ع) معرفی کرده است.[۹] علامه مجلسی در بحار الانوار، او را از اصحاب امام حسین(ع) نیز دانسته است.[۱۰]

برخی پژوهشگران، یحیی را فردی شجاع دانسته‌اند.[۱۱] به گزارش کلینی در کافی، او در میان مردم از دشمنان امام علی(ع) برائت می‌جست.[۱۲]

جایگاه روایی

براساس منابع روایی، یحیی بن ام‌طویل از امام علی(ع)،[۱۳] امام سجاد(ع) و امام باقر(ع) روایت نقل کرده است. بااین‌حال برخی احتمال داده‌اند که در روایتی که از امام علی(ع) نقل کرده، ممکن است راویانی حذف شده‌ باشند.[۱۴]

به گفتهٔ برخی از رجال‌شناسان شیعی، یحیی از افرادی همچون رُشید هَجَری و نوف بکالی[۱۵] روایت نقل کرده است. همچنین راویانی چون ابوحمزه ثمالی، هارون بن خارجه، فرات بن اخنف،[۱۶] سعید بن مسیب[۱۷] یمان بن عبیدالله،[۱۸] ابوخالد کابلی[۱۹] ثابت بن ابی صفیه[۲۰] از وی روایت کرده‌اند.

شخصیت‌شناسی

در منابع رجالی از یحیی بن ام طویل[۲۱] با القابی همچون «الْمُطْعِمِی»‏[۲۲] و «الثُّمَالی» یاد شده است.[۲۳] برخی منابع، نام پدر او را مُعَمَّر ذکر کرده‌اند.[۲۴] براساس گزارش مسعودی، تاریخ‌نگار قرن چهارم، که امام سجاد(ع) را فرزند دایه یحیی معرفی کرده،[۲۵] برخی پژوهشگران احتمال داده‌اند که او هم‌سن امام سجاد(ع) بوده و تولدش را بین سال‌های ۲۰ تا ۴۰ق تخمین زده‌اند.[۲۶] همچنین کراجکی در کنز الفوائد، او را از قبیله ابوحمزه ثمالی دانسته است.[۲۷]

بعضی با استناد به سخن نجاشی، ادعا کرده‌اند که محمد بن وهبان بن محمد کتابی درباره روایات یحیی نوشته است؛[۲۸] اما در رجال نجاشی ذکر شده که این اثر درباره یحیی بن ابی‌الطویل بوده است، نه یحیی بن ام‌الطویل.[۲۹]

بنا بر روایتی که کَشّی نقل کرده، یحیی توسط حَجّاج بن یوسف، حاکم کوفه، احضار شد و پس از امتناع از لعن امام علی(ع)، دست و پایش قطع و به شهادت رسید.[۳۰] او در واسط، یکی از شهرهای عراق، دفن شده[۳۱] و زمان شهادتش را بین سال ۸۵ تا سال ۹۵ هجری قمری تخمین زده‌اند.[۳۲]

پانویس

  1. عباسی زنجانی، الجامع فی الرجال، ۱۴۳۶ق، ج۱۱، ص۳۳۳.
  2. کشى، إختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۹ق، ص۹؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱۱، ص۳۱.
  3. حلی، ترتیب خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۶.
  4. مقامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، نجف، ج۳، ص۳۱۲.
  5. علامه مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۹۷.
  6. «دوران ارتــــــداد؛ اِرْتَدَّ النّاسُ بَعْدَ قَتْلِ الْحُسَین(علیه السلام)»، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله شبیری زنجانی.
  7. کشى، إختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۹ق، ص۱۲۳.
  8. کشى، إختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۹ق، ص۱۱۵.
  9. ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب علیهم السلام‏، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۷۶.
  10. مجلسی، بحارالانور، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۲۲۰.
  11. اشتری تفرشی و دیگران، «جایگاه شخصیتی و رجالی یحیی بن ام طویل در تاریخ تشیع»، ص۲۴.
  12. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۷۹.
  13. مفید، الأمالی، ۱۴۱۳ق‏، ص۱۵۲.
  14. اشتری تفرشی و دیگران، «جایگاه شخصیتی و رجالی یحیی بن ام طویل در تاریخ تشیع»، ص۲۶-۲۷.
  15. اشتری تفرشی و دیگران، «جایگاه شخصیتی و رجالی یحیی بن ام طویل در تاریخ تشیع»، ص۲۷.
  16. اشتری تفرشی و دیگران، «جایگاه شخصیتی و رجالی یحیی بن ام طویل در تاریخ تشیع»، ص۲۸-۳۱.
  17. عباسی زنجانی، الجامع فی الرجال، ۱۴۳۶ق، ج۱۱، ص۳۳۳.
  18. عباسی زنجانی، الجامع فی الرجال، ۱۴۳۶ق، ج۱۱، ص۴۵۱.
  19. ساعدی، الضعفاء من رجال الحدیث، ۱۳۸۴ش، ج۳، ص۸۰.
  20. طوسى، الأمالی، ۱۴۱۴ق‏، ص۵۷۵.
  21. کشى، إختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۹ق، ص۱۲۳.
  22. طوسی، رجال، ۱۳۷۳ش، ص۱۲۰.
  23. شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱۱، ص۳۱.
  24. عثمان، تاریخ العلویین، ۱۴۱۸ق، ص۲۵.
  25. مسعودى، اثبات الوصیة، ۱۳۸۴ش، ص۱۷۵؛ ابن‌عبدالوهاب، عیون المعجزات، مکتبة الداورى، ص۷۲.
  26. اشتری تفرشی و دیگران، «جایگاه شخصیتی و رجالی یحیی بن ام طویل در تاریخ تشیع»، ص۲۱-۲۳.
  27. کراجکى، کنز الفوائد‏، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۸۹.
  28. عادل زاده، «بازشناسی شخصیت رازآمیزِ یحیی بن ‌ام‌الطویل»، سایت درایات.
  29. نجاشی، رجال، ۱۳۶۵ش، ص۳۹۷.
  30. کشى، إختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۹ق، ص۱۲۳.
  31. خویی، معجم رجال الحدیث و تفصیل رواة الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۲۱، ص۳۸.
  32. اشتری تفرشی و دیگران، «جایگاه شخصیتی و رجالی یحیی بن ام طویل در تاریخ تشیع»، ص۲۱-۲۳.

منابع

  • «دوران ارتــــــداد؛ اِرْتَدَّ النّاسُ بَعْدَ قَتْلِ الْحُسَین(علیه السلام)»، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله شبیری زنجانی، تاریخ بازدید: ۲۴ تیر ۱۴۰۴ش.
  • ابن‌شهرآشوب، محمد بن على، مناقب آل أبی طالب علیهم السلام‏، قم، علامه‏، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.
  • ابن‌عبدالوهاب، حسین، عیون المعجزات، قم، مکتبة الداورى، بى تا.
  • اشتری تفرشی، علیرضا و ولی اله برزگر کلیشمی و منا زینلی طرقی، «جایگاه شخصیتی و رجالی یحیی بن ام طویل در تاریخ تشیع»، مجله پژوهش‌نامه تاریخ تشیع، شماره ۲، تابستان ۱۳۹۶ش.
  • حلی، حسن بن یوسف، ترتیب خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال، مشهد، آستان قدس، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
  • خامنه‌ای، سید علی، پیشوای صادق، تهران، انقلاب اسلامی، ۱۳۹۸ش.
  • خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل رواة الحدیث، بی‌جا، بی‌نا، ۱۳۷۲ش.
  • ساعدی، حسین، الضعفاء من رجال الحدیث، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۴ش.
  • شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۱۰ق.
  • شیخ مفید، محمد بن محمد، اختصاص، قم، الموتمر العالمى لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  • طوسى، محمد بن الحسن‏، الأمالی، تحقیق مؤسسة البعثة، قم، دار الثقافة، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
  • طوسی، محمد بن حسن، الرجال، تصحیح جواد قیومی اصفهانی، قم، موسسة النشر الاسلامی، ۱۳۷۳ش.
  • عادل زاده، علی، «بازشناسی شخصیت رازآمیزِ یحیی بن ‌ام‌الطویل»، درایات، تاریخ درج مطلب: ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ش، تاریخ بازدید: ۲۷ خرداد ۱۴۰۴ش.
  • عباسی زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، قم، موسسة ولی العصر(ع) للدراسات الاسلامیة، چاپ اول، ۱۴۳۶ق.
  • عثمان، هاشم، تاریخ العلویین، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۸ق.
  • علامه مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول(ع)، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۴ق.
  • کراجکى، محمد بن علی، کنز الفوائد‏، تحقیق عبدالله نعمة، قم، دارالذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
  • کشى، محمد بن عمر، إختیار معرفة الرجال، تصحیح محمد بن الحسن طوسى و حسن مصطفوى، مشهد، مؤسسه نشر دانشگاه مشهد، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
  • کلینی، محمدبن یعقوب، الکافی، تحقیق علی اکبر، غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالانور الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
  • مسعودی، علی بن الحسین ،اثبات الوصیه، قم ، انصاریان، ۱۳۸۴ش.
  • مفید، محمد بن محمد، الإختصاص، تحقیق علی‌اکبر غفارى و محمود محرمی زرندی، الموتمر العالمى لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق‏.
  • مفید، محمد بن محمد، الأمالی، تحقیق استاد حسین ولى و على اکبر غفارى، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق‏.
  • مقامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، نجف، بی‌نا، بی‌تا.
  • نجاشی، احمدبن علی، رجال النجاشی، قم، موسسة النشر الاسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش.