ریان بن شبیب

مقاله متوسط
رده ناقص
عدم رعایت شیوه‌نامه ارجاع
از ویکی شیعه
رَیّان بن شَبیب
اطلاعات فردی
صحابیامام رضا(ع)، امام جواد(ع)
اطلاعات حدیثی
راوی از معصومامام رضا(ع)
مشایخیونس بن عبدالرحمان
راویان از اوابراهیم بن هاشم قمی
شهرتنقل روایت ریان


رَیّان بن شَبیب، از محدثان شیعه و از اصحاب امام رضا(ع) و امام جواد(ع) است. او حدیثی از امام رضا(ع) درباره ماه محرم، واقعه کربلا و فضل و ثوابِ گریه و عزاداری بر امام حسین(ع) نقل کرده است. این روایت به حدیث ریان شناخته می‌شود و در آن آمده است:

«يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ...» (اى پسر شبيب اگر براى چيزى گريه می‌کنی، براى حسين (عليه السّلام) گريه كن...)[۱]

به گفته نجاشی، او دایی معتصم خلیفه بنی‌عباس بوده که خواهرش مارده از کنیزان هارون و مادر معتصم بوده است.[۲] اما مسعودی در اثبات الوصیة وی را دایی مأمون ذکر کرده‌اند.[۳]

ابن شبیب، در شهر قم اقامت کرد و محدثان آن شهر از او روایت نقل کرده‌اند. او از حضرت رضا(ع) روایاتی نقل کرده و مسائل صباح بن نصر هندی از امام رضا(ع) را جمع نموده است.[۴]

ابراهیم بن هاشم قمی پدر علی بن ابراهیم قمی صاحب کتاب تفسیر قمی از او روایت نقل کرده است.[۵]

او همچنین از یونس بن عبدالرحمن نقل روایت نموده است.[۶]

طبق گزارش کشی، ریّان پسری داشته که امام رضا حاضر به دعا برای وی نشد و بر او خرده گرفت، اگر چه برای خود ریان سه مرتبه دعا کرد.[۷]

پانویس

  1. برای دیدن متن روایت رک: شیخ صدوق، امالی، مجلس ۲۷، حدیث۵، ص۲۰۶؛ شیخ صدوق، عیون اخبارالرّضا، ص۱۶۵.
  2. نجاشی، رجال، ص۱۶۵؛ شیخ صدوق، عیون اخبارالرضا، ج۲، ص۲۳۸-۲۳۹.
  3. مسعودی، اثبات الوصیة، ص۲۲۳.
  4. نجاشی، رجال، ص۱۶۵، خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۲۱۶.
  5. این روایات را در کتب زیر می‌توان مشاهده کرد:الکافی: جزء۷، کتاب الوصیة۱، باب آخر، حدیث۲.تهذیب الاحکام: جزء۹، باب وصیة لاهل الضلال، حدیث ۸۰۶؛ الاستبصار: جزء۴، باب وصیة لاهل الضلال، حدیث ۴۸۶.عیون اخبارالرّضا(ع): باب۷، حدیث۱۲. امالی صدوق: مجلس۲۷، حدیث۵؛ خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۲۱۷.
  6. رک: الکافی، ج۱، باب الحجة۴، باب معرفة الامام و الردّ الیه، حدیث۱.
  7. رجال الکشی،ص:۶۰۹

منابع

  • خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، قم، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، ۱۳۷۲ش.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه، امالی، ترجمه کریم فیضی، قم، انتشارات وحدت بخش، ۱۳۸۴ش.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه، عیون اخبارالرّضا، مصحح مهدی لاجوردی زاده، تهران، نشر جهان، بی‌تا.
  • کشی، محمد بن عمر،؛ رجال کشی، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.
  • مسعودی، علی بن حسین، إثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب، قم، انتشارات انصاریان، ۱۳۸۴ش.
  • نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجامعة المدرسین بقم، ۱۳۶۵ش.