آلیاسین: تفاوت میان نسخهها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز تمیزکاری |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آلِیاسین'''، یا '''اِلیاسین'''، اصطلاحی برگرفته از [[آیه|آیهای]] از [[قرآن]] که یکبار به صورت {{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَیٰ إِلْ یاسِینَ|سوره=[[سوره صافات|صافات]]|آیه=۱۳۰}} به کار رفته است. در تعبیری دیگر یاسین نام [[حضرت محمد(ص)]] و آل یاسین [[اهل بیت(ع)|خاندان]] اوست. زیارتی به نام [[زیارت آل یاسین|آل یاسین]] نیز در منابع نقل شده که یکی از زیارتنامههای | '''آلِیاسین'''، یا '''اِلیاسین'''، اصطلاحی برگرفته از [[آیه|آیهای]] از [[قرآن]] که یکبار به صورت {{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَیٰ إِلْ یاسِینَ|سوره=[[سوره صافات|صافات]]|آیه=۱۳۰}} به کار رفته است. در تعبیری دیگر یاسین نام [[حضرت محمد(ص)]] و آل یاسین [[اهل بیت(ع)|خاندان]] اوست. زیارتی به نام [[زیارت آل یاسین|آل یاسین]] نیز در منابع نقل شده که یکی از زیارتنامههای [[امام زمان(ع)]] است و با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز میشود. | ||
==نحوه قرآئت قراء== | ==نحوه قرآئت قراء== | ||
قاریان و مفسّران این واژه را به چند گونه خواندهاند. | قاریان و مفسّران این واژه را به چند گونه خواندهاند. بیشتر قرّاءِ [[مکه|مکّه]] و [[بصره]] و [[کوفه]] آن را اِلیاسین و بیشتر قرّاءِ [[مدینه]] آل یاسین قرائت کردهاند.<ref>طبری، جامع البیان، ج۲۳، ص۶۱.</ref> | ||
==مفاهیم== | ==مفاهیم== | ||
* ال یاسین به دو مفهوم گرفته شده است: | * ال یاسین به دو مفهوم گرفته شده است: | ||
# | # تلفظی دیگر از [[الیاس (پیامبر)|الیاس]] است، مانند میکال و [[میکائیل]] و میکائین و سیناء و سینین. به گفته ابن جنّی، اینگونه تلفظ در میان اعراب رایج بوده است.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ج۵، ص۱۲۰.</ref> بنابراین، ال یاسین همان الیاس است و درود خداوند نیز بر خود اوست.<ref>طبری، جامع البیان، ج۲۳، ص۶۱.</ref> | ||
# | # به گفته زجّاج جمع الیاس است و یاءِ نسبت در آن حذف شده است و منظور از آن الیاس و پیروانش است.<ref>طبری، جامع البیان، ج۵، ص۸۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۱۳، ص۳۹۲.</ref> | ||
* آلِیاسین که مرکب از دو واژۀ آل و یاسین است، به سه مفهوم گرفته شده است: | * آلِیاسین که مرکب از دو واژۀ آل و یاسین است، به سه مفهوم گرفته شده است: | ||
# یاسین پدر [[الیاس]] است.<ref>زمخشری، الکشاف، | # یاسین پدر [[الیاس]] است.<ref>زمخشری، الکشاف، ج۳، ص۳۵۲.</ref> و آل، خاندان یاسین که مقصود الیاس است.<ref>بیضاوی، انوارالتنزیل، ج ۲، ص۲۹۹.</ref> | ||
# یاسین ([[سوره یس|یس]]) نام سوره یا [[قرآن]] است و آلیاسین اهل [[قرآن]] و مؤمنان به کتاب خداست.<ref>طبرسی،مجمع البیان، ج۵، ص۸۲؛ فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۲۶، ص۱۲۶.</ref> | # یاسین ([[سوره یس|یس]]) نام سوره یا [[قرآن]] است و آلیاسین اهل [[قرآن]] و مؤمنان به کتاب خداست.<ref>طبرسی،مجمع البیان، ج۵، ص۸۲؛ فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۲۶، ص۱۲۶.</ref> | ||
# یاسین نام [[حضرت محمد(ص)]] و آل، [[اهل بیت(ع)|خاندان]] اوست.<ref>طبرسی، مجمع البیان، | # یاسین نام [[حضرت محمد(ص)]] و آل، [[اهل بیت(ع)|خاندان]] اوست.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۸۲.</ref> از این عباس نقل شده که ما [[اهل بیت(ع)|آل محمّد]] آل یاسینیم.<ref>سیوطی، الدّر المنثور، ج۵، ص۲۸۶.</ref> که آل محمّد در قول ابنعباس در معنی اعم به کار رفته است؛ و نیز از [[حضرت علی(ع)]] با اسنادش نقل شده است که فرمود در آیه «سلام علی آل یاسین»، یاسین محمّد(ص) و ما آل یاسینیم.<ref>حسکانی، شواهد تنزیل، ج ۲، صص۱۰۹-۱۱۲؛ طباطبایی، المیزان، ج ۱۷، ص۱۵۹.</ref> | ||
== زیارت آلیاسین == | == زیارت آلیاسین == | ||
{{اصلی|زیارت آلیاسین}} | {{اصلی|زیارت آلیاسین}} | ||
زیارت آل یاسین، یکی از [[ | زیارت آل یاسین، یکی از [[زیارتنامه|زیارتنامههای]] مشهور [[امام زمان(عج)]] است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز میشود. راوی این زیارت [[محمد بن عبدالله حمیری]] است که در اواخر دوران [[غیبت صغری]] میزیسته و مکاتبات متعددی به وسیله او نقل شده که از جمله آنها [[توقیع|توقیعی]] است که متضمن زیارت آل یاسین است. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۴۰: | خط ۳۷: | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
*منبع مقاله: [http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1011 دائره المعارف بزرگ اسلامی] | *منبع مقاله: [http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1011 دائره المعارف بزرگ اسلامی] | ||
* [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1078281 «قرائات مختلف از تعبیر «ال یاسین» در آیه 130 سوره صافات و تفاسیر مبتنی بر هر یک از این خوانشها»] | |||
{{پیامبر اسلام}} | {{پیامبر اسلام}} | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۳
آلِیاسین، یا اِلیاسین، اصطلاحی برگرفته از آیهای از قرآن که یکبار به صورت سَلَامٌ عَلَیٰ إِلْ یاسِینَ[صافات–۱۳۰] به کار رفته است. در تعبیری دیگر یاسین نام حضرت محمد(ص) و آل یاسین خاندان اوست. زیارتی به نام آل یاسین نیز در منابع نقل شده که یکی از زیارتنامههای امام زمان(ع) است و با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز میشود.
نحوه قرآئت قراء
قاریان و مفسّران این واژه را به چند گونه خواندهاند. بیشتر قرّاءِ مکّه و بصره و کوفه آن را اِلیاسین و بیشتر قرّاءِ مدینه آل یاسین قرائت کردهاند.[۱]
مفاهیم
- ال یاسین به دو مفهوم گرفته شده است:
- تلفظی دیگر از الیاس است، مانند میکال و میکائیل و میکائین و سیناء و سینین. به گفته ابن جنّی، اینگونه تلفظ در میان اعراب رایج بوده است.[۲] بنابراین، ال یاسین همان الیاس است و درود خداوند نیز بر خود اوست.[۳]
- به گفته زجّاج جمع الیاس است و یاءِ نسبت در آن حذف شده است و منظور از آن الیاس و پیروانش است.[۴]
- آلِیاسین که مرکب از دو واژۀ آل و یاسین است، به سه مفهوم گرفته شده است:
- یاسین پدر الیاس است.[۵] و آل، خاندان یاسین که مقصود الیاس است.[۶]
- یاسین (یس) نام سوره یا قرآن است و آلیاسین اهل قرآن و مؤمنان به کتاب خداست.[۷]
- یاسین نام حضرت محمد(ص) و آل، خاندان اوست.[۸] از این عباس نقل شده که ما آل محمّد آل یاسینیم.[۹] که آل محمّد در قول ابنعباس در معنی اعم به کار رفته است؛ و نیز از حضرت علی(ع) با اسنادش نقل شده است که فرمود در آیه «سلام علی آل یاسین»، یاسین محمّد(ص) و ما آل یاسینیم.[۱۰]
زیارت آلیاسین
زیارت آل یاسین، یکی از زیارتنامههای مشهور امام زمان(عج) است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز میشود. راوی این زیارت محمد بن عبدالله حمیری است که در اواخر دوران غیبت صغری میزیسته و مکاتبات متعددی به وسیله او نقل شده که از جمله آنها توقیعی است که متضمن زیارت آل یاسین است.
پانویس
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۲۳، ص۶۱.
- ↑ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ج۵، ص۱۲۰.
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۲۳، ص۶۱.
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۵، ص۸۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۱۳، ص۳۹۲.
- ↑ زمخشری، الکشاف، ج۳، ص۳۵۲.
- ↑ بیضاوی، انوارالتنزیل، ج ۲، ص۲۹۹.
- ↑ طبرسی،مجمع البیان، ج۵، ص۸۲؛ فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۲۶، ص۱۲۶.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۸۲.
- ↑ سیوطی، الدّر المنثور، ج۵، ص۲۸۶.
- ↑ حسکانی، شواهد تنزیل، ج ۲، صص۱۰۹-۱۱۲؛ طباطبایی، المیزان، ج ۱۷، ص۱۵۹.
منابع
- بیضاوی، عبداللهبن عمر، انوارالتنزیل، مصر، ۱۳۸۸ق.
- حسکانی، عبیدالله، شواهد تنزیل، به کوشش محمدباقر محمودی، بیروت، ۱۳۹۳ق.
- زمخشری، جارالله، الکشاف، بیروت، دارالمعرفه.
- سیوطی، جلالالدین، الدّرّالمنثور، قم، ۱۴۰۴ق.
- طباطبایی، محمدحسین، المیزان، بیروت، ۱۹۷۳م.
- طبرسی، فضلبن حسن، مجمع البیان، بیروت، مکتبه الحیاة.
- طبری، محمدبن جریر، تفسیر، بیروت، داراحیاء التراث العربی.
- قرطبی، محمدبن احمد، الجامع لاحکام القرآن، به کوشش محمد محمد حسنین، بیروت، دارالحیاء التراث العربی.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، ۱۴۰۳ق.