پرش به محتوا

تکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱
جز
جز (اضافه کردن پیوند به بیرون)
imported>Shadpoor
خط ۳۵: خط ۳۵:
#فضای سرپوشیده حسینیه.
#فضای سرپوشیده حسینیه.
#اتاقهای پشتی موسوم به زینبیه.<ref>ایران آذین، «تزیین تکیه‌ها در دهه ماه محرم»، ص۶-۷.</ref>
#اتاقهای پشتی موسوم به زینبیه.<ref>ایران آذین، «تزیین تکیه‌ها در دهه ماه محرم»، ص۶-۷.</ref>
تکیه‌هایی که در گذر اصلی قرار نداشتند، مانند تکیه رضا قلیخان و سرتخت، در سراسر سال خالی و زباله دان اهالی و محل خشک کردن پیاز بقال‌ها و انبار خواربارفروش‌های گذر بودند و تنها در روزهای [[عزاداری]] [[امام حسین(ع)]] به کوشش داش‌ها و بابا شمل‌های محل تعمیر و پاک‌سازی می‌شدند.<ref>مستوفی، شرح زندگانی من، ۱۳۶۰ش، ج۱، ص۳۰۰.</ref>
تکیه‌هایی که در گذر اصلی قرار نداشتند، مانند تکیه رضا قلیخان و سرتخت، در سراسر سال خالی و زباله‌دان اهالی و محل خشک کردن پیاز بقال‌ها و انبار خواربارفروش‌های گذر بودند و تنها در روزهای [[عزاداری]] [[امام حسین(ع)]] به کوشش داش‌ها و بابا شمل‌های محل تعمیر و پاک‌سازی می‌شدند.<ref>مستوفی، شرح زندگانی من، ۱۳۶۰ش، ج۱، ص۳۰۰.</ref>
[[پرونده:تکیه2.JPG|بندانگشتی|250px]]
[[پرونده:تکیه2.JPG|بندانگشتی|250px]]
===کاربردهای دیگر===
===کاربردهای دیگر===
اهمیت تکیه در زندگی شهری، بویژه در میان پیشه وران، به حدی بود که این نهاد افزون بر محل برگزاری مراسم مذهبی، مکانی برای طرح مشکلات صنفی و اقتصادی گردید.<ref>روحانی، «اصناف و پیشه‌وران در تاریخ ایران»، ص۶۸.</ref> بخشی از مخارج اداره آن را نیز اغلب اهالی محل با پرداخت پول نقد یا اهدای لوازم و اسباب پذیرایی تأمین می‌کردند <ref>مستوفی، شرح زندگانی من، ۱۳۶۰ش، ج۱، ص۳۰۰ـ۳۰۱.</ref> و بخشی دیگر، از درآمد موقوفاتی همچون دکان، حجره و تیمچه تأمین می‌شد.<ref>عناصری، «تعزیه...»، ص۳۹.</ref>
اهمیت تکیه در زندگی شهری، بویژه در میان پیشه وران، به حدی بود که این نهاد افزون بر محل برگزاری مراسم مذهبی، مکانی برای طرح مشکلات صنفی و اقتصادی گردید.<ref>روحانی، «اصناف و پیشه‌وران در تاریخ ایران»، ص۶۸.</ref> بخشی از مخارج اداره آن را نیز اغلب اهالی محل با پرداخت پول نقد یا اهدای لوازم و اسباب پذیرایی تأمین می‌کردند <ref>مستوفی، شرح زندگانی من، ۱۳۶۰ش، ج۱، ص۳۰۰ـ۳۰۱.</ref> و بخشی دیگر، از درآمد موقوفاتی همچون دکان، حجره و تیمچه تأمین می‌شد.<ref>عناصری، «تعزیه...»، ص۳۹.</ref>
کاربر ناشناس