مجتبی کلهری تهرانی
| از اساتید اخلاق | |
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | سال ۱۳۱۶ش |
| زادگاه | تهران |
| تاریخ وفات | ۱۳ دی سال ۱۳۹۱ش (۱۹ صفر ۱۴۳۴ق) |
| محل دفن | حرم عبدالعظیم حسنی |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | عبدالکریم حائری یزدی • امام خمینی • سید حسین بروجردی • سید محمد رضا گلپایگانی • سید محمد حسین طباطبایی • سید محمد محقق داماد |
| محل تحصیل | قم • مشهد • نجف |
| تألیفات | اخلاق الاهی • کیش پارسایان • نور مبین (تفسیر برخی از سوره‌های قرآن) |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | تشکیل جلسات اخلاق و تفسیر • تدریس درس خارج |
مجتبی شهیدی کَلهُری مشهور به آقا مجتبی تهرانی (۱۳۱۶- ۱۳۹۱ش) استاد اخلاق و از علمای حوزه علمیه تهران بود. وی از شاگردان امام خمینی بود که در تنظیم رساله عملیه او مشارکت داشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با اینکه از حامیان جمهوری اسلامی شمرده می‌شد، مسئولیتی نپذیرفت. آیت الله تهرانی نماز جماعت مسجد جامع بازار تهران را اقامه می‌کرد و جلسات معارف اسلامی و درس اخلاق او مورد علاقه مردم تهران بود. آیت‌الله شیخ مرتضی تهرانی و مهدی کلهر برادران او هستند.
زندگی‌نامه
آیت الله تهرانی در سال ۱۳۱۶ش در تهران زاده شد. پدرش میرزا عبدالعلی تهرانی، از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی بود که در زمان حکومت رضاخان، با همراهی محمود شاه‌آبادی، نماز جماعت مسجد جامع بازار تهران را امامت می‌کرد.[۱]
تحصیلات
آقا مجتبی تهرانی از پنج سالگی به مکتب رفت و در تا ده سالگی بخشی از مقدّمات دروس دینی را در مدرسۀ حاج ابوالفتح تهران گذراند.[۲] سپس به‌همراه پدر به مدّت سه سال به مشهد مهاجرت کرد و مشغول دروس مقدّمات شد. به‌طور خصوصی در درس محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. در سال ۱۳۳۴ه.ش در ۱۸سالگی به قم رفت. امام خمینی، سید حسین بروجردی، سید محمد رضا گلپایگانی، سید محمد حسین طباطبایی، سید محمد محقق داماد از جمله اساتید او بودند. وی در ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید.[۳]
آیت الله تهرانی، تقریرات درس بیع امام خمینی را جمع‌آوری و با اجازه او به صورت یک اثر مستقل منتشر کرد. کتاب مکاسب محرمه آیت الله خمینی و همچنین دو جلد رسائل اصولی او نیز به همت شیخ مجتبی تنظیم و منتشر شد.[۴] تهرانی به امام خمینی علاقه ویژه‌ای داشت و خود گفته بود که «از آیت الله خمینی بیشتر از پدرش استفاده کرده است.» وی مدتی نیز با مصطفی خمینی هم مباحثه بود.[۵] وی با آقابزرگ تهرانی نیز رابطه ویژه‌ای داشت و خود گفته بود «آقا بزرگ تا آخر عمر، هر رمضان یک افطاری دونفری مرا دعوت می‌کرد.»[۶]
با درگذشت آیت الله بروجردی و مطرح شدن مرجعیت امام خمینی و با توجه به اینکه نسخه‌های نامطلوب و حاوی اغلاط و اشتباه از رسالۀ امام خمینی در دست مردم بود، او شاگرد خود، مجتبی تهرانی را مأمور به جمع‌آوری فتاوا و تنظیم صحیح‌ترین نسخه از رسالۀ عملیه و مناسک حج خویش گرداند که در سال۱۳۴۳هـ‌ش به چاپ رسید و در دسترس مقّلدان قرار گرفت. بعد‌ها تهرانی به‌همراهی بعضی دیگر از شاگردان امام خمینی، کتابخانۀ او را در قم دایر کردند که سه‌سال بعد توسّط ساواک تعطیل شد.
در سال ۱۳۴۷ش به نجف رفت و در اقامت سه ساله، در مدرسۀ آیت‌الله بروجردی کفایه تدریس کرد و در درس امام خمینی شرکت کرد، در درس‌های خارج اصول سید ابوالقاسم خویی و سیدمحسن حکیم حاضر شد.[۷]
اساتید
درگذشت
آقا مجتبی تهرانی در ۱۳ دی سال ۱۳۹۱ش (۱۹ صفر ۱۴۳۴ق)[۹] بعد از گذراندن یک دورۀ طولانی بیماری درگذشت و در ۱۴ دی در حرم حضرت عبدالعظیم دفن شد. آیت الله خامنه‌ای بر پیکر او نماز خواند.[۱۰] به مناسبت درگذشت او، علما و مراجع تقلید و برخی از سیاسیون پیام‌های تسلیت صادر کرده و مجالس ترحیم در شهرهای مختلف برگزار شد.[۱۱]
آثار
تألیفات آقا مجتبی تهرانی عبارت است از:
فعالیت‌ها
پیش از تبعید آیت الله خمینی به ترکیه و نجف، منزلی را که مقابل مدرسه حجتیه، به عنوان وجوهات به وی واگذار شده بود به کتابخانه تبدیل کرده بود. نام این کتابخانه «کتابخانهٔ حضرت ولی عصر(عج)» بود که هم‌اکنون در محل آن درمانگاه خیریهٔ «عترت و قرآن» احداث شده است. حکومت پهلوی همزمان با بازداشت امام خمینی، به این کتابخانه نیز مراجعه کرده کتاب‌ها را تصرف کرد و درِ کتابخانه را مُهر و موم کرد. حاج آقا مجتبی تهرانی مسئولیت این کتابخانه را به عهده داشت. وی بعد از سکونت در تهران نیز مرجعیت آیت الله خمینی را ترویج می‌کرد و وجوهات شرعی مقلدین او را به نجف ارسال می‌کرد.[۱۳]
سکونت در تهران
در سال ۱۳۴۹شمسی به دستور امام و به سبب بیماری فرزندش به ایران آمده و در تهران ساکن شد و از سال ۱۳۵۱ش اقدام به اقامۀ نماز جماعت در مسجد جامع بازار و تشکیل جلسات اخلاق و تفسیر برای جوانان کرد که گاهی نیز این جلسات به‌دلیل ممانعت حکومت، تعطیل می‌شد.
او درس خارج خود را در سال ۱۳۵۷ شمسی در منزل خود و با حضور برخی از طلاب تهران آغاز کرد و در سال ۱۳۶۴ش این دروس را در مدرسه مروی ادامه داد. در درس خارج وی بیشتر طلّابی بودند که برای انجام کارهای اجرایی و اداری به تهران آمده بودند و از فضای علمی قم فاصله داشتند.[۱۴]
درس اخلاق
مردم‌داری و ارتباط با مردم و اخلاق‌مداری و دروس اخلاق او مورد توجه بود. یکی از شاگردانش می‌گوید «حاج آقا جلساتشان که تمام می‌شد، می‌نشستند پای منبر و جواب سؤالات را می‌دادند. گاهی اوقات می‌شد که تا ساعت یک نیمه شب سؤالات را جواب می‌دادند. جوان‌ها را رها نمی‌کردند.»[۱۵]
برادر حاج آقا مجتبی نیز گفته است «دو صد گفته چون نیم کردار نیست؛ وقتی کسی مباحث اخلاقی را تدریس می‌کند ولی کوچک‌ترین رفتاری مبنی بر اخلاقی بودن در او دیده نشود مطمئناً باعث گریز اطرافیانش خواهد شد، اما حاج آقا مجتبی استاد اخلاقی بود که اخلاقی بودن ایشان در عمل و رفتارشان کاملاً نمود داشت. موضوعی که ایشان در منبر خود مورد بحث قرار می‌دادند شاگردانش تبلور آن را در رفتارش مشاهده می‌کردند».
داماد آقا مجتبی در مورد درس اخلاق او می‌گوید: «مطالب به صورت کاملا دسته بندی مطرح می‌شد. تا جایی که من خبر دارم حدود ۲۸۰۰ نوار از ایشان به جای مانده است که در موضوعات اخلاقی مختلف به صورت موضوعی مطرح شده است. برای نمونه ایشان شش سال پیرامون دعا صحبت کرده‌اند.»[۱۶]
مشی سیاسی بعد از انقلاب
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، انتظار می‌رفت آیت الله تهرانی مسئولیتی بپذیرد؛ امّا بنا به گفتۀ خودش: «با دعا به درگاه خدای متعال و توسّل به حضرات معصومین» خود را از قبول مسؤولیت‌های اجرایی کنار کشید. به گفته فرزندش حسین تهرانی، به پدرش مسئولیت‌هایی مانند ریاست دیوان عالی، عضویت در شورای نگهبان و ثبت نام در انتخابات خبرگان قانون اساسی پیشنهاد شده بود اما پدرش نپذیرفته بود.[۱۷] حاج آقا مجتبی بر رویه عملی مسالمت‌آمیز، دوستانه و دلسوزانه خود در قبال نظام سیاسی کشور در عین اجتناب از سیاست‌ورزی فعالانه استوار بود. حضور آقامجتبی تهرانی در مراسم رونمایی از ضریح جدید امام رضا(ع) در زمستان ۱۳۷۹ش در کنار آیت‌الله خامنه‌ای، دیدار خصوصی با وی در پاییز سال ۱۳۸۸ش در منزل حاج آقا مجتبی تهرانی، پخش مستقیم جلسات اخلاقی او در شب‌های قدر از سیمای جمهوری اسلامی، سخنانی که وی در تأیید اجتهاد آیت‌الله خامنه‌ای در جلسات اخلاقی خود گفته است و اقامه نماز بر پیکر وی از سوی آیت‌الله خامنه‌ای، نشان‌دهنده ارتباط دوستانه وی با آیت‌الله خامنه‌ای بود.[۱۸]
پانویس
- ↑ ویژه‌نامه حاج آقا مجتبی تهرانی. ص۵۰.
- ↑ ویژه نامه حاج آقا مجتبی تهرانی، ۱۳۹۲، ص۱۷.
- ↑ ویژه‌نامه حاج آقا مجتبی تهرانی. ص۵۰.
- ↑ ویژه نامه حاج آقا مجتبی تهرانی، ۱۳۹۲، ص۱۸.
- ↑ ویژه نامه حاج آقا مجتبی تهرانی. ص۵۱.
- ↑ ویژه‌نامه حاج آقا مجتبی تهرانی. ص۵۰.
- ↑ ویژه نامه حاج آقا مجتبی تهرانی، ۱۳۹۲، ص۲۰.
- ↑ ویژه نامه حاج آقا مجتبی تهرانی، ۱۳۹۲، ص۱۷-۱۹.
- ↑ آیت‌الله مجتبی تهرانی دار فانی را وداع گفت، خبرگزاری فارس.
- ↑ اقامه نماز بر پیکر آیت‌الله تهرانی توسط رهبر انقلاب، خبرگزاری فارس.
- ↑ سایت اطلاع رسانی دفتر آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی.
- ↑ آثار مجتبی تهرانی، سایت پاتوق کتاب فردا.
- ↑ حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی در اسناد ساواک.
- ↑ پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی.
- ↑ ویژه نامه حاج آقا مجتبی تهرانی، ص۷۰.
- ↑ شماره ۶ فصلنامه شهر قانون (تابستان ۱۳۹۲).
- ↑ ویژه نامه حاج آقا مجتبی تهرانی، ص۸۸.
- ↑ مجله مهرنامه، شماره ۲۸، صفحه ۱۸، بهمن ۹۱.
منابع
- ویژه نامه حاج آقا مجتبی تهرانی.
- شماره ۶ فصلنامه شهر قانون (تابستان ۱۳۹۲).
- مجله مهرنامه، شماره ۲۸، صفحه ۱۸، بهمن ۹۱.
- حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی در اسناد ساواک.
- پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی.
- سایت پاتوق کتاب فردا.
- خبرگزاری فارس