صبغة الله: تفاوت میان نسخهها
imported>Shadpoor جز ←منابع |
imported>Shadpoor جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''صِبْغَةَ اللَّه''' به معنای «رنگ خدا»،{{یادداشت|مترجمان فارسی همچون دهلوی، [[عبدالمحمد آیتی]]، [[عبدالحسین آیتی بافقی یزدی|عبدالحسین آیتی]]، پاینده، رهنما و [[مکارم شیرازی]]؛ مترجمان انگلیسی همچون پیکتال، داوود و دریابادی؛ مترجمان فرانسوی همچون ابوالقاسم فخری، حمیدالله، ژاک بِرِک و آندره شورقی.}} ترکیب [[قرآن|قرآنی]] بهکار رفته در آیه ۱۳۸ [[سوره بقره]] است. گروهی{{یادداشت|مترجمان فارسی همچون بهبودی؛ مترجمان انگلیسی همچون جورج سیل، آربری و یوسف علی؛ مترجمان فرانسوی همچون کازیمیریسکی، حدیدی و کریستین بونو.}} آن را به معنای «تعمید خدا»{{یادداشت|نویسندگان مقاله «رنگ یا تعمید؟» با ریشهیابی صِبغ، معنای اصلی آن را «فرو بردن شیئی در مایعی» دانستهاند که از قدیم تاکنون کاربردهای متنوعی داشته است؛ از جمله: فرو بردن لب شتر در آب، فرو بردن پارچه در رنگ، فرو بردن لقمه نان در روغن، فرو بردن مسیحیان در آب (تعمید) و غیره. از این رو، به باور آنها، «تعمید خدا» ترجمه بهتری برای این واژه است.(خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۲۵)}} میدانند.<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۷-۱۹.</ref> | '''صِبْغَةَ اللَّه''' به معنای «رنگ خدا»،{{یادداشت|مترجمان فارسی همچون دهلوی، [[عبدالمحمد آیتی]]، [[عبدالحسین آیتی بافقی یزدی|عبدالحسین آیتی]]، پاینده، رهنما و [[مکارم شیرازی]]؛ مترجمان انگلیسی همچون پیکتال، داوود و دریابادی؛ مترجمان فرانسوی همچون ابوالقاسم فخری، حمیدالله، ژاک بِرِک و آندره شورقی.}} ترکیب [[قرآن|قرآنی]] بهکار رفته در آیه ۱۳۸ [[سوره بقره]] است. گروهی{{یادداشت|مترجمان فارسی همچون بهبودی؛ مترجمان انگلیسی همچون جورج سیل، آربری و یوسف علی؛ مترجمان فرانسوی همچون کازیمیریسکی، حدیدی و کریستین بونو.}} آن را به معنای «تعمید خدا»{{یادداشت|نویسندگان مقاله «رنگ یا تعمید؟» با ریشهیابی صِبغ، معنای اصلی آن را «فرو بردن شیئی در مایعی» دانستهاند که از قدیم تاکنون کاربردهای متنوعی داشته است؛ از جمله: فرو بردن لب شتر در آب، فرو بردن پارچه در رنگ، فرو بردن لقمه نان در روغن، فرو بردن مسیحیان در آب (تعمید) و غیره. از این رو، به باور آنها، «تعمید خدا» ترجمه بهتری برای این واژه است.(خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۲۵)}} میدانند.<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۷-۱۹.</ref> | ||
دربارهٔ مصداق صبغة الله در [[تفسیر قرآن|تفاسیر قرآن]]، دیدگاههای مختلفی بیان شده است؛<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.</ref> از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین و آئین خدا یعنی [[اسلام]] دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفتهاند دین حالتی در [[ایمان|مؤمن]] ایجاد میکند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر میکند، همانطور که رنگ ظاهر جسم را تغییر میدهد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را [[فطرت]] و خلقت خدا میدانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کردهاند که فطرت زیور انسان است، همانطور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.<ref>طبری، جامع | دربارهٔ مصداق صبغة الله در [[تفسیر قرآن|تفاسیر قرآن]]، دیدگاههای مختلفی بیان شده است؛<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.</ref> از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین و آئین خدا یعنی [[اسلام]] دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفتهاند دین حالتی در [[ایمان|مؤمن]] ایجاد میکند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر میکند، همانطور که رنگ ظاهر جسم را تغییر میدهد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را [[فطرت]] و خلقت خدا میدانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کردهاند که فطرت زیور انسان است، همانطور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۴۵؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۹.</ref> گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کردهاند.<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش، ج۱، ص۳۸۱؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref> | ||
در [[حدیث|روایات]] نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۴.</ref> گاهی آن را شناخت ولایت [[امام علی(ع)]]<ref>عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۹۲.</ref> و گاهی رنگ [[ولایت]] زدن به مؤمنان در میثاق{{یادداشت|پیمانی که در [[عالم ذر]] انجام شد.}}<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.</ref> دانستهاند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> | در [[حدیث|روایات]] نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۴.</ref> گاهی آن را شناخت ولایت [[امام علی(ع)]]<ref>عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۹۲.</ref> و گاهی رنگ [[ولایت]] زدن به مؤمنان در میثاق{{یادداشت|پیمانی که در [[عالم ذر]] انجام شد.}}<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.</ref> دانستهاند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> |
نسخهٔ ۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۰
صِبْغَةَ اللَّه به معنای «رنگ خدا»،
ترکیب قرآنی بهکار رفته در آیه ۱۳۸ سوره بقره است. گروهی
آن را به معنای «تعمید خدا»
میدانند.[۱]
دربارهٔ مصداق صبغة الله در تفاسیر قرآن، دیدگاههای مختلفی بیان شده است؛[۲] از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین و آئین خدا یعنی اسلام دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفتهاند دین حالتی در مؤمن ایجاد میکند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر میکند، همانطور که رنگ ظاهر جسم را تغییر میدهد.[۳] گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را فطرت و خلقت خدا میدانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کردهاند که فطرت زیور انسان است، همانطور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.[۴] گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کردهاند.[۵]
در روایات نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،[۶] گاهی آن را شناخت ولایت امام علی(ع)[۷] و گاهی رنگ ولایت زدن به مؤمنان در میثاق
در شأن نزول آیه «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً» و آیات سابق (یعنی آیات ۱۳۵–۱۳۸ سوره بقره) گفته شده که این آیات، دربارهٔ اختلاف یهودیان و مسیحیان است که هر یک فقط خودشان را حق میدانستند. خدا در این آیات اعلام میکند که مؤمن راستین، میان پیامبران فرقی نمیگذارد و به خدا، وحی و حقانیت همه پیامبران معتقد است و خود را به رنگ الهی (اسلام که همان تسلیم محض در برابر برنامه الهی از ابتدا تا انتها است) مزیّن میسازد؛ «و چه رنگی بهتر از رنگ الهی؟!»[۱۰]
در سال ۱۳۷۶ش فیلم «رنگ خدا» با درونمایه دینی، به کارگردانی مجید مجیدی در ایران تولید شد.[۱۱]
پانویس
منابع
- ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان، مشهد، بنیاد پژوهش های اسلامی، ۱۳۷۶ش.
- بابایی، احمدعلی، برگزیده تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۲ش.
- بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التاویل، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۱۸ق.
- ثعالبی، عبدالرحمن بن محمد، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۱۸ق.
- خاتمی، مصعومه - طباطبائی، سیدکاظم، «رنگ یا تعمید؟»، مجله پژوهش دینی، شماره ۱۲، زمستان ۱۳۸۴ش.
- طباطبائی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.
- طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفه، ۱۴۱۲ق.
- طریحی، فخرالدین، تفسیر غریب القرآن، قم، [بیتا].
- طوسی، محمد بن الحسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احياء التراث العربی، [بیتا].
- عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر، قم، ۱۳۸۰ق.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، ۱۳۸۸ش.
- میبدی، ابوالفضل رشیدالدین، کشف الاسرار و عُدّة الابرار، تهران، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش.
- ↑ خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۷-۱۹.
- ↑ خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.
- ↑ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.
- ↑ طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۴۵؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۹.
- ↑ میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش، ج۱، ص۳۸۱؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۴.
- ↑ عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۹۲.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.
- ↑ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.
- ↑ بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۲۶–۱۲۷.
- ↑ فیلم رنگ خدا، سایت راسخون.