پرش به محتوا

صبغة الله: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>Shadpoor
imported>Shadpoor
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''صِبْغَةَ اللَّه''' به معنای «رنگ خدا»،{{یادداشت|مترجمان فارسی همچون دهلوی، [[عبدالمحمد آیتی]]، [[عبدالحسین آیتی بافقی یزدی|عبدالحسین آیتی]]، پاینده، رهنما و [[مکارم شیرازی]]؛ مترجمان انگلیسی همچون پیکتال، داوود و دریابادی؛ مترجمان فرانسوی همچون ابوالقاسم فخری، حمیدالله، ژاک بِرِک و آندره شورقی.}} ترکیب [[قرآن|قرآنی]] به‌کار رفته در آیه ۱۳۸ [[سوره بقره]] است. گروهی{{یادداشت|مترجمان فارسی همچون بهبودی؛ مترجمان انگلیسی همچون جورج سیل، آربری و یوسف علی؛ مترجمان فرانسوی همچون کازیمیریسکی، حدیدی و کریستین بونو.}} آن را به معنای «تعمید خدا»{{یادداشت|نویسندگان مقاله «رنگ یا تعمید؟» با ریشه‌یابی صِبغ، معنای اصلی آن را «فرو بردن شیئی در مایعی» دانسته‌اند که از قدیم تاکنون کاربردهای متنوعی داشته است؛ از جمله: فرو بردن لب شتر در آب، فرو بردن پارچه در رنگ، فرو بردن لقمه نان در روغن، فرو بردن مسیحیان در آب (تعمید) و غیره. از این رو، به باور آنها، «تعمید خدا» ترجمه بهتری برای این واژه است.(خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۲۵)}} می‌دانند.<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۷-۱۹.</ref>
'''صِبْغَةَ اللَّه''' به معنای «رنگ خدا»،{{یادداشت|مترجمان فارسی همچون دهلوی، [[عبدالمحمد آیتی]]، [[عبدالحسین آیتی بافقی یزدی|عبدالحسین آیتی]]، پاینده، رهنما و [[مکارم شیرازی]]؛ مترجمان انگلیسی همچون پیکتال، داوود و دریابادی؛ مترجمان فرانسوی همچون ابوالقاسم فخری، حمیدالله، ژاک بِرِک و آندره شورقی.}} ترکیب [[قرآن|قرآنی]] به‌کار رفته در آیه ۱۳۸ [[سوره بقره]] است. گروهی{{یادداشت|مترجمان فارسی همچون بهبودی؛ مترجمان انگلیسی همچون جورج سیل، آربری و یوسف علی؛ مترجمان فرانسوی همچون کازیمیریسکی، حدیدی و کریستین بونو.}} آن را به معنای «تعمید خدا»{{یادداشت|نویسندگان مقاله «رنگ یا تعمید؟» با ریشه‌یابی صِبغ، معنای اصلی آن را «فرو بردن شیئی در مایعی» دانسته‌اند که از قدیم تاکنون کاربردهای متنوعی داشته است؛ از جمله: فرو بردن لب شتر در آب، فرو بردن پارچه در رنگ، فرو بردن لقمه نان در روغن، فرو بردن مسیحیان در آب (تعمید) و غیره. از این رو، به باور آنها، «تعمید خدا» ترجمه بهتری برای این واژه است.(خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۲۵)}} می‌دانند.<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۷-۱۹.</ref>


دربارهٔ مصداق صبغة الله در [[تفسیر قرآن|تفاسیر قرآن]]، دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است؛<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.</ref> از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین و آئین خدا یعنی [[اسلام]] دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفته‌اند دین حالتی در [[ایمان|مؤمن]] ایجاد می‌کند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر می‌کند، همان‌طور که رنگ ظاهر جسم را تغییر می‌دهد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را [[فطرت]] و خلقت خدا می‌دانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کرده‌اند که فطرت زیور انسان است، همان‌طور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۷۹۲؛ طوسی، التبیان، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ج۱، ص۱۹۳.</ref> گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کرده‌اند.<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش، ج۱، ص۳۸۱؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان، ج۱، ص۱۱۳.</ref>
دربارهٔ مصداق صبغة الله در [[تفسیر قرآن|تفاسیر قرآن]]، دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است؛<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.</ref> از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین و آئین خدا یعنی [[اسلام]] دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفته‌اند دین حالتی در [[ایمان|مؤمن]] ایجاد می‌کند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر می‌کند، همان‌طور که رنگ ظاهر جسم را تغییر می‌دهد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را [[فطرت]] و خلقت خدا می‌دانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کرده‌اند که فطرت زیور انسان است، همان‌طور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۴۵؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۹.</ref> گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کرده‌اند.<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش، ج۱، ص۳۸۱؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref>


در [[حدیث|روایات]] نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۴.</ref> گاهی آن را شناخت ولایت [[امام علی(ع)]]<ref>عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۹۲.</ref> و گاهی رنگ [[ولایت]] زدن به مؤمنان در میثاق{{یادداشت|پیمانی که در [[عالم ذر]] انجام شد.}}<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.</ref> دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref>
در [[حدیث|روایات]] نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۴.</ref> گاهی آن را شناخت ولایت [[امام علی(ع)]]<ref>عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۹۲.</ref> و گاهی رنگ [[ولایت]] زدن به مؤمنان در میثاق{{یادداشت|پیمانی که در [[عالم ذر]] انجام شد.}}<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.</ref> دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref>

نسخهٔ ‏۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۰

قطعه خوشنویسی از آیه ۱۳۸ سوره بقره که شامل ترکیب قرآنی صبغة الله است.

صِبْغَةَ اللَّه به معنای «رنگ خدا»،

ترکیب قرآنی به‌کار رفته در آیه ۱۳۸ سوره بقره است. گروهی

آن را به معنای «تعمید خدا»

می‌دانند.[۱]

دربارهٔ مصداق صبغة الله در تفاسیر قرآن، دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است؛[۲] از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین و آئین خدا یعنی اسلام دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفته‌اند دین حالتی در مؤمن ایجاد می‌کند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر می‌کند، همان‌طور که رنگ ظاهر جسم را تغییر می‌دهد.[۳] گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را فطرت و خلقت خدا می‌دانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کرده‌اند که فطرت زیور انسان است، همان‌طور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.[۴] گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کرده‌اند.[۵]

در روایات نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،[۶] گاهی آن را شناخت ولایت امام علی(ع)[۷] و گاهی رنگ ولایت زدن به مؤمنان در میثاق

[۸] دانسته‌اند.[۹]

در شأن نزول آیه «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً» و آیات سابق (یعنی آیات ۱۳۵–۱۳۸ سوره بقره) گفته شده که این آیات، دربارهٔ اختلاف یهودیان و مسیحیان است که هر یک فقط خودشان را حق می‌دانستند. خدا در این آیات اعلام می‌کند که مؤمن راستین، میان پیامبران فرقی نمی‌گذارد و به خدا، وحی و حقانیت همه پیامبران معتقد است و خود را به رنگ الهی (اسلام که همان تسلیم محض در برابر برنامه الهی از ابتدا تا انتها است) مزیّن می‌سازد؛ «و چه رنگی بهتر از رنگ الهی؟!»[۱۰]

در سال ۱۳۷۶ش فیلم «رنگ خدا» با درونمایه دینی، به کارگردانی مجید مجیدی در ایران تولید شد.[۱۱]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان، مشهد، بنیاد پژوهش های اسلامی، ۱۳۷۶ش.
  • بابایی، احمدعلی، برگزیده تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۲ش.
  • بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التاویل، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۱۸ق.
  • ثعالبی، عبدالرحمن بن محمد، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۱۸ق.
  • خاتمی، مصعومه - طباطبائی، سیدکاظم، «رنگ یا تعمید؟»، مجله پژوهش دینی، شماره ۱۲، زمستان ۱۳۸۴ش.
  • طباطبائی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.
  • طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفه، ۱۴۱۲ق.
  • طریحی، فخرالدین، تفسیر غریب القرآن، قم، [بی‌تا].
  • طوسی، محمد بن الحسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احياء التراث العربی، [بی‌تا].
  • عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر، قم، ۱۳۸۰ق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، ۱۳۸۸ش.
  • میبدی، ابوالفضل رشیدالدین، کشف الاسرار و عُدّة الابرار، تهران، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش.
  1. خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۷-۱۹.
  2. خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.
  3. ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.
  4. طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۴۵؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۹.
  5. میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش، ج۱، ص۳۸۱؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.
  6. کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۴.
  7. عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۹۲.
  8. کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.
  9. طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۳۱۵.
  10. بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۲۶–۱۲۷.
  11. فیلم رنگ خدا، سایت راسخون.