فاروق: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
===روایات شیعه=== | ===روایات شیعه=== | ||
برخی روایات شیعه اشاره دارند که پیامبر اسلام، علی (ع) را فاروق معرفی کرده است: | برخی روایات شیعه اشاره دارند که پیامبر اسلام، علی(ع) را فاروق معرفی کرده است: | ||
* «او (علی(ع)) فاروقی است که حق و باطل را جدا می‌کند».<ref>شیخ صدوق، الأمالی، ۱۴۰۰ق، ص۲۶.</ref> | * «او (علی(ع)) فاروقی است که حق و باطل را جدا می‌کند».<ref>شیخ صدوق، الأمالی، ۱۴۰۰ق، ص۲۶.</ref> | ||
* «یا علی، تو فاروق اعظم و [[صدیق اکبر]] هستی».<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۶.</ref> | * «یا علی، تو فاروق اعظم و [[صدیق اکبر]] هستی».<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۶.</ref> | ||
===روایات اهل سنت=== | ===روایات اهل سنت=== | ||
منابع اهل سنت نیز روایاتی را نقل کرده‌اند که در آنها امام علی (ع) فاروق نامیده شده است: | منابع اهل سنت نیز روایاتی را نقل کرده‌اند که در آنها امام علی(ع) فاروق نامیده شده است: | ||
* پیامبر اسلام | * همچنین ابن‌عبدالبر مورخ قرن چهارم اهل‌سنت از پیامبر اسلام نقل کرده که فرمودند: پس از من فتنه‌ای خواهد بود. در آن زمان از علی بن ابی‌طالب پیروی کنید... او صدیق اکبر و فاروق این امت است....<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۷۴۴.</ref> هرچند برخی از اهل سنت در راویان این احادیث تردید کرده و نقل آنها را نپذیرفته‌اند.<ref>برای نمونه رجوع کنید به: ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۷۴۴.</ref> | ||
* ابن‌عساکر مورخ قرن ششم اهل‌سنت در کتاب تاریخ مدینة دمشق نقل می‌کند که پیامبر اسلام خطاب به امام علی(ع) فرمودند: تو اولین فردی هستی که به من ایمان آوردی.... تو صدیق اکبر و فاروقی هستی که بین حق و باطل جدایی می‌افکنی.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۲.</ref> | |||
==عمر بن خطاب== | ==عمر بن خطاب== | ||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۰
فاروق از القاب امام علی(ع) به معنای جدا کننده حق از باطل است. براساس منابع شیعه، پیامبر اسلام(ص)، امام علی(ع) را فاروق نامیده است. برخی از اهل سنت، عمر بن خطاب را فاروق می‌دانند؛ اما در اینکه پیامبر او را فاروق نامید یا اهل کتاب، اختلاف دارند.
لقب امام علی(ع)
روایات مختلفی وجود دارد که براساس آنها، پیامبر اسلام صفت «فاروق» را برای امام علی(ع) استفاده کرده است.[۱] لغت‌دانان معانی مختلفی برای فاروق آورده‌اند.[۲] یکی از آنها، جداکننده حق از باطل است.[۳]
روایات شیعه
برخی روایات شیعه اشاره دارند که پیامبر اسلام، علی(ع) را فاروق معرفی کرده است:
- «او (علی(ع)) فاروقی است که حق و باطل را جدا می‌کند».[۴]
- «یا علی، تو فاروق اعظم و صدیق اکبر هستی».[۵]
روایات اهل سنت
منابع اهل سنت نیز روایاتی را نقل کرده‌اند که در آنها امام علی(ع) فاروق نامیده شده است:
- همچنین ابن‌عبدالبر مورخ قرن چهارم اهل‌سنت از پیامبر اسلام نقل کرده که فرمودند: پس از من فتنه‌ای خواهد بود. در آن زمان از علی بن ابی‌طالب پیروی کنید... او صدیق اکبر و فاروق این امت است....[۶] هرچند برخی از اهل سنت در راویان این احادیث تردید کرده و نقل آنها را نپذیرفته‌اند.[۷]
- ابن‌عساکر مورخ قرن ششم اهل‌سنت در کتاب تاریخ مدینة دمشق نقل می‌کند که پیامبر اسلام خطاب به امام علی(ع) فرمودند: تو اولین فردی هستی که به من ایمان آوردی.... تو صدیق اکبر و فاروقی هستی که بین حق و باطل جدایی می‌افکنی.[۸]
عمر بن خطاب
برخی از اهل سنت عمر بن خطاب را فاروق معرفی می‌کنند. با این حال در مورد منشأ این توصیف میان‌شان اختلاف وجود دارد:
- برخی منابع معتقدند پیامبر اسلام، عمر بن خطاب را به این وصف، توصیف کرده است.[۹]
- برخی منابع نیز معتقدند این توصیف را اهل کتاب به خلیفه دوم گفتند. مسلمانان نیز از آنان پیروی کرده و از آن توصیف استفاده کرده‌اند و پیامبر چنین چیزی را به عمر نفرموده است.[۱۰]
جستارهای وابسته
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق: علی محمد البجاوی، بیروت، دارالجیل، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
- ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق.
- ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.
- شیخ صدوق، الامالی، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق.
- شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، محقق و مصحح: مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، الأمالی، تحقیق: مؤسسة البعثة، قم، دار الثقافة للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۴۱۴ق.
- طبری، أبوجعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ طبری)، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
- مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش.
- ↑ برای نمونه رجوع کنید به شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۱۴۸.
- ↑ مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۰ش، ج۹، ص۶۹.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۳۰۳.
- ↑ شیخ صدوق، الأمالی، ۱۴۰۰ق، ص۲۶.
- ↑ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۶.
- ↑ ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۷۴۴.
- ↑ برای نمونه رجوع کنید به: ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۷۴۴.
- ↑ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۲.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۱۹۵.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۱۹۶.