ملا هادی سبزواری: تفاوت میان نسخه‌ها

=== وفات ===

| عنوان = از سروده‌های اسرار

|پادشاهی دُر یمینی داشت\\بهر [[انگشتر|انگشتری]] نگینی داشت

}}

«اسرار» تخلص شعری حاجی سبزواری است. سبزواری سه ساعت به غروب [[۲۸ ذی‌الحجه]] سال ۱۲۸۹ قمری<ref>[http://erfanvahekmat.com/دانشنامه/ملا_هادی_سبزواری ملاهادی سبزواری].</ref> در سن ۷۷ سالگی درگذشت. پیکر او پس از [[تشییع جنازه |تشییع]]، در بیرون دروازه [[سبزوار]] (<small>دروازه نیشابور</small>) که امروزه به فلکه زند معروف است، به خاک سپرده شد. ملامحمد کاظم ابن آخوند ملامحمدرضا سبزواری، از شاگردانش به رمز در تاریخ وفاتش چنین سروده است:

|«اسرار» چو از جهان بدر شد\\از فرش به عرش ناله برشد

تاریخ وفاتش ار بجویی\\گویم: «که نمرد، زنده‌تر شد»<ref>قریشی سبزواری، حاج ملاهادی سبزواری حکیم فرزانه، ۱۳۷۹ش، ص۹۲–۹۱.</ref>}}

==مجاهده علمی==

{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول =  

|عنوان = دلتنگی ملاهادی در کرمان برای مشهد

| پلکانی = ۱

نمونه‌ای از ابیات ساقی نامه مشهور سبزواری این است:

| قالب = ساقی نامه

| شاعر = سبزواری

در [[۲۸ آبان]] ۱۳۸۶ همایشی با عنوان، [[مولوی |مولانا]] و حکیم سبزواری، به همت دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم [[سبزوار]] برگزار شد. این همایش به مناسبت نام‌گذاری سال ۲۰۰۷میلادی به سال جهانی مولانا از سوی یونسکو، و پیوند حکیم سبزواری با او به عنوان یکی از شارحان [[مثنوی معنوی|مثنوی]] برگزار شد.<ref>فراخوان همایش مولانا و حکیم سبزواری، ص۱۱۲.</ref>

{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول =

| عنوان = از سروده‌های اسرار

|نشود هم به دَم صبح [[قیامت]] هشیار\\هرکه زد از کف ساقی ازل ساغر عشق