سید ابوطالب مظفری

از ویکی شیعه
سیدابوطالب مظفری
اطلاعات
زمینه فعالیتشعر و ادب فارسی
ملیتافغانستان
محل زندگیمشهد
مذهبشیعه
کتاب‌هاسوگنامه بلخ
تحصیلاتحوزوی


سید ابوطالب مظفری (متولد ۱۳۴۴ش در شهر اُرُزگان خاص)، شاعر و فعال فرهنگی افغانستانیِ مقیم ایران است. او تحصیلات حوزوی دارد و به سرودن و نقد شعر، نوشتن مقاله، داوری ادبی می‌پردازد و مدیریت مؤسسه دُرّ دَری برعهده اوست.

محتوای بیشتر سروده‌های مظفری، مقاومت، رنج ستم و غم غربت است. او سروده‌هایی نیز در موضوعات دینی و مذهبی دارد. از او دو مجموعه شعر، چند کتاب درباره شعر و مقالات و مصاحبه‌های ادبی و اجتماعی منتشر شده است.

تولد و تحصیل

سیدابوطالب در ۱۳۴۴ش، شهر ارزگان خاص از ولایت ارزگان، مرکز افغانستان به دنیا آمد.[۱] در ۱۳۵۸ش با ورود سربازان شوروی سابق به افغانستان، با خانواده به پاکستان و سپس ایران کوچید و در سال ۱۳۶۱ش در مشهد[۲] تحصیلات حوزوی و ادبی را شروع کرد.[۳] اینک مظفری مقیم مشهد است.[۴]

فعالیت‌ها

مجلس بزرگداشت مظفری، تهران، تیر ۱۳۹۷ش.

ابوطالب سال ۱۳۶۷ش، در انجمن اسلامی شعرای مهاجر افغانستان عضو شد و سپس در ۱۳۶۹ش، به همراه محمدکاظم کاظمی و چند شاعر افغانستانی، انجمن شاعران انقلاب اسلامی افغانستان را در مشهد بنا نهاد و همچنین مدتی مسئولیت بخش شعر را در دفتر هنر و ادبیات انقلاب اسلامی افغانستان، زیرمجموعه حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی مشهد به دست گرفت.[۵] مظفری چندین جلسه هفتگی شعر و نقد برای اعضای تازه‌وارد انجمن شاعران انقلاب اسلامی افغانستان برگزار کرده است.[۶] مظفری در ۱۳۷۵ش به جرگه نویسندگان مرکز فرهنگی نویسندگان افغانستان درآمد و در ایجاد اولین فصلنامه این مرکز بنام دُرّ دَری، به عنوان سردبیر شرکت داشت.[۷] او پس از تأسیس مؤسسه در دری، مدیریت آن را به عهده گرفت.[۸]

کتاب «عقاب چه‌گونه می‌میرد» از مظفری در یازدهمین جشنواره شعر فجر در مشهد، جزء برگزیدگان بخش افغانستان شد.[۹] ابوطالب مظفری به همراه محمدکاظم کاظمی و سیدفضل‌الله قدسی، آثار ارسالی را به اولین کنگره شعر عاشورایی افغانستان در کابل با عنوان «همایش ادبی واژه‌های تشنه»، آذر/قوس ۱۳۹۲ش داوری کرد.[۱۰] مظفری دو بار به عنوان یکی از نمایندگان مهاجران افغانستانی مقیم ایران، در شورای سراسری افغانستان، لویی جرگه، شرکت داشته است.[۱۱] سازمان هنری اوج، در ۲۵ تیر ۱۳۹۷ش، برای ابوطالب مظفری، مجلس بزرگداشتی برگزار کرد.[۱۲]

آثار

آثار مظفری شامل سروده، کتاب، مقاله و مصاحبه در موضوعات مختلف از جمله عناوین دینی و مذهبی است.

سروده

و علی راهی آرامش دریا شده است
فاتح خیبرِ نفس است که مولا شده است‌
این کرامت نه به او، قوم به پیری داده است
خودْ پدر تیغ به او سهم دلیری داده است
پاسِ تیغی که شبِ خوف به خیبر زده است
شعله افروخته بر خرمن کافر زده است
پاس آن آهنِ تفتیده که در رزمِ شگفت
بر دو دستِ طلب نفسِ برادر زده است
یا که در نیمه شب‌های جهانِ نگران
سر به حلقوم زمین برده و پَرپَر زده است
کوفه دیده است خلیفه، گل و نان بر دستش
نیمه شب آمده انگشت به این در زده است
کودک از خواب، سرآسیمه دویده دَم در
تا ببیند چه کسی از شبِ او سرزده است
تا رسیده است کبوتر، چه سبک‌بار اما
دانه را ریخته، آرام ولی پَر زده است
فرقِ محراب، شِق از هیبتِ پیشانی اوست
کربلا عرصه یک صبحِ گل‌افشانی اوست
  • «سوگنامه ۳، در سوگ عبدالعلی مزاری»، (دبیرکل حزب وحدت اسلامی افغانستان که در اسفند ۱۳۷۳ش بدست طالبان شهید شد) نشریه پگاه حوزه، ش۲۸، آذر ۱۳۸۰ش.
  • «انتحار می‌کنم»، نشریه شعر، ش۷۳، آذر ۱۳۹۳ش.
  • «فصل درد؛ در رثای بزرگ بیدارگرِ اقالیم قبله، امام خمینی»، نشریه درسهایی از مکتب اسلام، سال ۳۷، ش۳، خرداد ۱۳۷۶ش.
  • «عقاب چگونه می‌میرد؟ (تقدیم به شهید مستری «نادر»، فرامرزِ دشت‌های فراه»)،[یادداشت ۱] نشریه شعر، ش۱۴، آبان ۱۳۷۳ش.
  • «دهان زخمِ جگر، بوسه از نمک برداشت» (سوگنامه ۲)(شعر معاصر افغانستان)، مجله شعر، ش۵، مرداد ۱۳۷۲ش.

کتاب

  • پایتخت پری‌ها، شعر معاصر افغانستان، تهران، انجمن شاعران ایران، ۱۳۹۳ش.
  • عقاب چگونه می‌میرد، مجموعه شعر، کابل، نشر تاک، ۱۳۹۰ش.[یادداشت ۲]
  • گزیده ادبیات معاصر، مجموعه شعر، تهران، کتاب نیستان، ۱۳۷۸ش.
  • سوگنامه بلخ، مجموعه شعر، تهران، انتشارات حوزه هنری (سوره مهر)، ۱۳۷۱ش.

مقاله

  • «سِحر، یا معجزه؟»، نشریه شعر، ش۵۵، فروردین ۱۳۸۶ش.
  • «از دامغان تا غزنین (جریان مثنوی‌سرایی در شعر مقاومت افغانستان)»، نشریه سوره‌اندیشه، ش۲۴، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۵ش.
  • «صورت از بی‌صورتی: نگرشی بر ساختار روائی مثنوی مولوی»، نشریه شعر، ش۳۳، پاییز ۱۳۸۲ش.
  • «شعر نهضت و شعر نظام (نگرشی به شعر انقلاب اسلامی ایران)»، نشریه شعر، ش ۳۴، زمستان ۱۳۸۲ش.
  • «خدا را محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش»، نشریه سراج، قم، مرکز فرهنگی نویسندگان افغانستان، ش ۱۶و۱۷، بهار و تابستان ۱۳۷۸ش.
  • «گویش هزارگی، شاخه‌ای از زبان پارسی»، نشریه شعر، ش۲۱، پاییز ۱۳۷۶ش.
  • «بومی سرایان معاصر»، نشریه شعر، ش۲۱، پاییز ۱۳۷۶ش.
  • «مخته، دمیدن در اجاق‌های خاموش»[یادداشت ۳]، نشریه شعر، ش۱۴، آبان ۱۳۷۳ش.

مصاحبه

  • «اسطوره‌سازی نیاز قبیله‌ام بود»، مصاحبه‌کننده:حسین حیدربیگی، فصلنامه ادبیات معاصر، سال دوم، ش ۸۹، خزان و زمستان ۱۳۹۶ش.
  • «حضور شاعران افغانستان در ایران، آینده شعر عاشورایی این سرزمین را تغییر می‌دهد.»، خبرگزاری تسنیم، نشر:۱۳آبان ۱۳۹۳ش.
  • «حضور شهید مزاری در مقاومت غرب کابل، نقطه عطف شعر و ادب پایداری»، خبرگزاری شفقنا، نشر:۹فروردین/حمل ۱۳۹۳ش.
  • «بیشتر با سبک خراسانی و عراقی پیوند دارم»، سایت سازمان تبلیغات اسلامی، نشر:۵بهمن ۱۳۹۲ش.
  • «کار فرهنگی، هیاهو نمی‌خواهد»، مصاحبه‌کننده: محمدسرور رجایی و نعمت‌الله سعیدی، مجله شعر، ش۷۰، پاییز ۱۳۹۲ش.
  • «مظفری: ادبیات اعتراض پایانی ندارد»، مصاحبه‌گر:ایوب آروین، سایت بی‌بی‌سی فارسی، نشر:۲۸اردیبهشت ۱۳۹۰ش.
  • «شاعری جستجوی حقیقت است»، مجله شعر، ش۱۴، آبان ۱۳۷۳ش.

پانویس

  1. خاوری، دانشنامه ادب فارسی، ج۳، ص۹۶۰و۹۶۲.
  2. مظفری، عقاب چگونه می‌میرد، ۱۳۹۰ش، ص۷.
  3. خاوری، دانشنامه ادب فارسی، ج۳، ص۹۶۰و۹۶۲.
  4. «پرونده اینترنتی: سید ابوطالب مظفری»، سایت انسان‌شناسی و فرهنگ.
  5. خاوری، دانشنامه ادب فارسی، ج۳، ص۹۶۰و۹۶۲.
  6. خاوری، دانشنامه ادب فارسی، ج۳، ص۹۶۰و۹۶۲.
  7. خاوری، دانشنامه ادب فارسی، ج۳، ص۹۶۰و۹۶۲.
  8. «مؤسسه «درّ دری» ارتباط خوبی بین شاعران ایران و افغانستان ایجاد کرده است»، خبرگزاری فارس.
  9. «معرفی برگزیدگان یازدهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر»، خبرگزاری مهر.
  10. «سیرابی با «واژه‌های تشنه»»، سایت خانه ادبیات افغانستان.
  11. «مصاحبه با سید ابوطالب مظفری»، سایت انجمن افغانها در سویدن، نشر:۲۹دسامبر ۲۰۱۳م.
  12. «گله‌هایی که در نکوداشت ابوطالب مظفری مطرح شد»، خبرگزاری ایسنا، نشر:۲۶تیر۱۳۹۷ش.
  13. «شعرخوانی سید ابوطالب مظفری»، سایت آیت‌الله خامنه‌ای.

یادداشت

  1. مستری، کلمه انگلیسی به معنای تعمیرکار است که در افغانستان بعنوان شغل و لقب رایج است.
  2. این کتاب در تهران، توسط نشر آمو در ۱۳۹۶ش چاپ شد.
  3. مُخته، یک اصطلاح قوم هزاره در افغانستان است به معنای مویه‌کردن حماسی

منابع