احبار: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه احبار در قرآن دو مرتبه به همراه کلمه «رهبان»<ref>سوره توبه، آیات ۳۱ و ۳۴.</ref> به کار رفته است. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] از مفسران شیعه  احبار را به معنای عالمان و رهبان را به معنای عابدان دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۳۷.</ref> برخی دیگر از مفسران نیز احبار را به معنای علمای یهود و رهبان را به معنای عابدان مسیحی دانسته‌اند.<ref>شبر، تفسیر القرآن الكریم، ص۲۰۲.</ref> [[سیوطی]] مفسر اهل سنت هر دو کلمه را به معنای عالم دانسته و تنها احبار را علمای یهود و رهبان را علمای مسیحی معرفی است.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ج۳، ص۲۳۱.</ref>