ساقی کوثر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ←منابع |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ساقی کوثر'''، از القاب [[علی بن ابی طالب(ع)]]، به معنای کسی که از [[حوض کوثر]] دیگران را سیراب می‌کند. | '''ساقی کوثر'''، از القاب [[علی بن ابی طالب(ع)]]، به معنای کسی که از [[حوض کوثر]] دیگران را سیراب می‌کند. | ||
ساقی کوثر، ترکیبی اضافی از ساقی و [[کوثر]] است. این ترکیب در [[قرآن]] نیامده است. ساقی به معنای | ساقی کوثر، ترکیبی اضافی از ساقی و [[کوثر]] است. این ترکیب در [[قرآن]] نیامده است. ساقی به معنای آب‌دهنده یا کسی است که به دیگری شراب یا آب دهد<ref>[http://www.vajehyab.com/amid/%D8%B3%D8%A7%D9%82%DB%8C فرهنگ لغت عمید، ذیل واژه «ساقی».]</ref><ref> [http://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D8%B3%D8%A7%D9%82%DB%8C دهخدا، لغت نامه ذیل واژه «ساقی».]</ref> در گذشته ساقی به کسی می‌گفتند که آب را در پیاله می‌ریخت و به دیگری می‌داد. [[کوثر]] نیز به معنای خیر کثیر است.<ref> نک: خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۹.</ref> | ||
برخی از مفسران واژه کوثر را در نخستین [[آیه]] [[سوره کوثر]]، همان [[حوض کوثر|حوض پیامبر(ص)]] | برخی از مفسران واژه کوثر را در نخستین [[آیه]] [[سوره کوثر]]، همان [[حوض کوثر|حوض پیامبر(ص)]] می‌دانند که آب آن از شیر سفیدتر و از عسل گواراتر است.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، سیوطی، ذیل کوثر، آیه۱</ref> بنابر روایات [[شیعه]] و [[اهل سنّت]]، امام علی (ع) ساقی این حوض است.<ref>نک: اخطب خوارزم، المناقب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۹۴؛ طبری، ذخائر العقبی، ۱۳۵۶ق، ج۱، ص۸۶</ref> | ||
در اشعار نیز بارها از حضرت علی (ع) | در اشعار نیز بارها از حضرت علی (ع) به‌عنوان ساقی کوثر یاد شده است.<ref> نک: دیوان اشعار ابن یمین، ص۳۹-۴۰؛ حافظ شیرازی، دیوان، ص۷۴۳؛ مولوی، کلیات شمس تبریزی، غزل ۳۲۱۳، ص۱۱۸۹؛ عطار نیشابوری، منطق الطیر، ص۲۶.</ref> | ||
{{شعر2 | {{شعر2 | ||
|مردی | |مردی ز کنندۀ در [[خیبر]] پرس| اسرار کرم ز خواجه [[قنبر]] پرس | ||
|گر طالب فیض به صدفی [[حافظ]]| سرچشمه آن ز ساقی کوثر پرس<ref>حافظ شیرازی، دیوان، ص۷۴۳.</ref> | |گر طالب فیض به صدفی [[حافظ]]| سرچشمه آن ز ساقی کوثر پرس<ref>حافظ شیرازی، دیوان، ص۷۴۳.</ref> | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{ستون-شروع|۲}} | {{ستون-شروع|۲}} | ||
* ابن یمین فریومدی، دیوان اشعار، تصحیح حسینعلی باستانی راد، بی‌جا، انتشارات کتابخانه سنائی، ۱۳۴۴ش. | * ابن یمین فریومدی، دیوان اشعار، تصحیح حسینعلی باستانی راد، بی‌جا، انتشارات کتابخانه سنائی، ۱۳۴۴ش. | ||
* | * خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، دوستان - ناهید، تهران، ۱۳۷۷ش. مدخل کوثر، ص۱۹۰۸-۱۹۰۹. | ||
* خوارزمی، موفق بن احمد اخطب، المناقب، چاپ مالک محمودی، قم، ۱۴۱۴ق. | |||
*دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی، باهتمام سید محمدرضا جلالی نائینی و نذیر احمد، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۱ش. | |||
* سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور، چاپ نجدت نجیب، بیروت ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م. | * سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور، چاپ نجدت نجیب، بیروت ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م. | ||
* طبری، احمدبن عبدالله، ذخائرالعقبی فی مناقب ذوی القربی، قاهره ۱۳۵۶، چاپ افست بیروت (بی‌تا.) | * طبری، احمدبن عبدالله، ذخائرالعقبی فی مناقب ذوی القربی، قاهره ۱۳۵۶، چاپ افست بیروت (بی‌تا.) | ||
* | * عطار نیشابوری، فریدالدین محمد، منطق الطیر (مقامات الطیور)، به اهتمام سید صادق گوهرین، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۶ش. | ||
*عمید، حسن، فرهنگ لغت عمید، سرپرست تألیف و ویرایش: فرهاد قربان‌زاده، ناشر: اَشجَع، چاپ نخست، ۱۳۸۹ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{امام علی (ع)}} | {{امام علی (ع)}} | ||
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۱۷
ساقی کوثر، از القاب علی بن ابی طالب(ع)، به معنای کسی که از حوض کوثر دیگران را سیراب می‌کند.
ساقی کوثر، ترکیبی اضافی از ساقی و کوثر است. این ترکیب در قرآن نیامده است. ساقی به معنای آب‌دهنده یا کسی است که به دیگری شراب یا آب دهد[۱][۲] در گذشته ساقی به کسی می‌گفتند که آب را در پیاله می‌ریخت و به دیگری می‌داد. کوثر نیز به معنای خیر کثیر است.[۳]
برخی از مفسران واژه کوثر را در نخستین آیه سوره کوثر، همان حوض پیامبر(ص) می‌دانند که آب آن از شیر سفیدتر و از عسل گواراتر است.[۴] بنابر روایات شیعه و اهل سنّت، امام علی (ع) ساقی این حوض است.[۵]
در اشعار نیز بارها از حضرت علی (ع) به‌عنوان ساقی کوثر یاد شده است.[۶] الگو:شعر2
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- ابن یمین فریومدی، دیوان اشعار، تصحیح حسینعلی باستانی راد، بی‌جا، انتشارات کتابخانه سنائی، ۱۳۴۴ش.
- خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، دوستان - ناهید، تهران، ۱۳۷۷ش. مدخل کوثر، ص۱۹۰۸-۱۹۰۹.
- خوارزمی، موفق بن احمد اخطب، المناقب، چاپ مالک محمودی، قم، ۱۴۱۴ق.
- دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی، باهتمام سید محمدرضا جلالی نائینی و نذیر احمد، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۱ش.
- سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور، چاپ نجدت نجیب، بیروت ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.
- طبری، احمدبن عبدالله، ذخائرالعقبی فی مناقب ذوی القربی، قاهره ۱۳۵۶، چاپ افست بیروت (بی‌تا.)
- عطار نیشابوری، فریدالدین محمد، منطق الطیر (مقامات الطیور)، به اهتمام سید صادق گوهرین، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۶ش.
- عمید، حسن، فرهنگ لغت عمید، سرپرست تألیف و ویرایش: فرهاد قربان‌زاده، ناشر: اَشجَع، چاپ نخست، ۱۳۸۹ش.
- ↑ فرهنگ لغت عمید، ذیل واژه «ساقی».
- ↑ دهخدا، لغت نامه ذیل واژه «ساقی».
- ↑ نک: خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۹.
- ↑ سیوطی، الدرالمنثور، سیوطی، ذیل کوثر، آیه۱
- ↑ نک: اخطب خوارزم، المناقب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۹۴؛ طبری، ذخائر العقبی، ۱۳۵۶ق، ج۱، ص۸۶
- ↑ نک: دیوان اشعار ابن یمین، ص۳۹-۴۰؛ حافظ شیرازی، دیوان، ص۷۴۳؛ مولوی، کلیات شمس تبریزی، غزل ۳۲۱۳، ص۱۱۸۹؛ عطار نیشابوری، منطق الطیر، ص۲۶.