شجره ممنوعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شجره ممنوعه''' یا '''درخت ممنوع''' درختی است که حضرت [[آدم]] و [[حوا]] زمانی که در [[بهشت آدم|بهشت]] ساکن شدند به فرمان خدا از خوردن میوه آن منع شدند، اما با وسوسه [[شیطان]]، آنان میوه درخت ممنوع را خوردند. به دلیل این نافرمانی، لباس‌های آدم و حوا از بدنشان افتاد و از بهشت اخراج شدند. داستان میوه ممنوعه  سه مرتبه در [[قرآن]] آمده و تورات نیز با روایتی متفاوت به این ماجرا پرداخته است. درباره ماهیت درخت ممنوع چند دیدگاه وجود دارد. برخی آن را [[حسد]] و دیگران علم معنا کرده‌اند.

خداوند پس از سکونت [[آدم]] و [[حوا]] در [[بهشت آدم|بهشت]] به آنان اجازه داد از میوه هر درختی که در باغ بود استفاده کنند و فقط آن‌دو را از نزدیک شدن به یک درخت معین منع کرد و از خطر وسوسه‌های [[شیطان]] آگاه نمود. خدا به آدم و حوا هشدار داد که اگر از میوه آن درخت بخورند به خودشان ستم کرده‌اند. آدم و حوا با وسوسه شیطان، میوه درخت ممنوع را استفاده کردند. شیطان برای وسوسه آدم و حوا به آنان گفته بود در صورتی که میوه درخت ممنوع را بخورند به [[فرشته]] تبدیل خواهند شد یا [[خلود|زندگی  بی‌پایان]] خواهند داشت. پس از خوردن میوه درخت ممنوع، بدن آنان برهنه و عورتشان آشکار شد و دستور خروج آنان از بهشت صادر گردید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش‌، ج۶، ص۱۱۴-۱۲۰.</ref>

قرآن در سوره‌های [[سوره بقره|بقره]] <small>(آیه ۳۵-۳۸)</small>، [[سوره اعراف|اعراف]] <small>(آیه ۱۹-۲۳)</small> و [[سوره طه|طه]] (<small>آیه ۱۲۰-۱۲۲)</small> به داستان درخت ممنوع پرداخته است اما نوع درخت را مشخص نکرده است. در این میان، در روایات اسلامی و منابع [[تفسیر قرآن|تفسیری]] دو برداشت از درخت ممنوع شده است: