سخن‌گفتن عیسی در گهواره
سخن‌گفتن عیسی در گهواره تکلم اعجازگونه عیسی(ع) در ایام شیرخوارگی برای رفع اتهام زنا از مادرش، حضرت مریم(س) و اعلام مقام نبوت در مقابل عالمان یهود بوده است.[۱] قرآن در سه آیه ۴۶ آل‌عمران، ۱۱۰ مائده و ۲۹ مریم به سخن‌گفتن عیسی در گهواره اشاره دارد.[۲] به گفته برخی پژوهشگران، بسیاری از مفسران مراد از مهد را دورانی که طفل بیشتر در آغوش مادر یا گهواره است دانسته‌اند.[۳] در مقابل، برخی مفسران چون محمدهادی معرفت در کتاب التمهید معتقدند مریم(س) چند سال بعد از ولادت عیسی به شهر بازگشت و منظور از مهد، سنین خردسالی عیسی است.[۴] همچنین سید احمدخان هندی اندیشمند مسلمان و مفسر قرآن، معتقد است تکلم عیسی در اوایل نوجوانی او بوده است نه دوران نوزادیش.[۵]
بنا بر آیه ۳۰ تا ۳۴ سوره مریم، عیسی در این سخنان، خود را بنده خدا، پیامبر الهی و دارای کتاب آسمانی و مایه برکت معرفی می‌کند. همچنین او بیان می‌کند فردی زورگو و تیره‌بخت نیست و از ناحیه الهی به نماز، زکات و محبت به مادرش توصیه شده است. طبق آیات قرآن این سخنان او با سه سلامی که به خود می‌دهد تمام می‌شود. سلام بر من روزی که متولد شدم، روزی که مرگم فرا خواهد رسید و روزی که در جهان دیگر دوباره زنده خواهم شد.[۶] برخی اندیشمندان شیعه این سخنان عیسی(ع) را دلیلی بر امکان وجود عقل و درایت لازم برای امامت در سنین خردسالی گرفته‌اند.[۷]
برخی مفسران این سخنان عیسی را معجزه او، عده‌ای ارهاص و برخی دیگر کرامتی از حضرت مریم(س) دانسته‌اند.[۸] محمدهادی معرفت، اصلِ تکلم را خالی از هرگونه وجه اعجازی دانسته است؛ چراکه معتقد است سخن گفتن عیسی(ع) در سنینی که غالباً کودکان سخن می‌گویند، رخ داد. به باور او نوع تکلم عیسی با آن وزانت و تعقل خاصی که در آن بود بر همگان ثابت کرد که تولد او معجزه‌وار و مادرش از تهمت زنا مبرا است.[۹] فخررازی در کتاب تفسیر کبیر معتقد است این واقعه صرفاً امری اعجازگونه است. او با تفاوت قائل شدن میان رخ‌دادن معجزه از پیامبر و واقع شدن امر اعجازگونه بر او، معتقد است اموری چون ولادت عیسی بدون پدر و تکلم عیسی در مهد با معجزاتی مانند زنده‌کردن مردگان که مستقلاً از عیسی(ع) صادر شده، متفاوت است.[۱۰]
پانویس
- ↑ صادقی تهرانی، «شرح سخنان عیسی مسیح در گهواره»، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله‌العظمی دکتر محمد صادقی تهرانی.
- ↑ قرآن کریم.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۵۲؛ منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیه‌السلام در مهد»، ص۲۰۹-۲۱۰.
- ↑ منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیه‌السلام در مهد»، ص۲۱۰.
- ↑ کاظمی، «نقدی بر اندیشه‌های سید احمدخان هندی پیرامون اعجاز»، ص۱۳۸.
- ↑ مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۳۰۷.
- ↑ سبحانی، «امامت در کودکی؟»، ص۴۶؛ امینی، «آیا کودک پنج ساله امام می‌شود؟»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله ابراهیم امینی.
- ↑ فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۵۳۴.
- ↑ منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیه‌السلام در مهد»، ص۲۱۲.
- ↑ فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۸۰.
منابع
- قرآن کریم.
- امینی، ابراهیم، «آیا کودک پنج ساله امام می‌شود؟»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله ابراهیم امینی، تاریخ بازدید: ۲۹خرداد۱۴۰۳ش.
- سبحانی، جعفر، «امامت در کودکی؟»، مجله درس‌هایی از مکتب اسلام، شماره ۶۴۰، شهریور ۱۳۹۳ش.
- شرح سخنان عیسی مسیح در گهواره، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله‌العظمی دکتر محمد صادقی تهرانی، تاریخ بازدید: ۲۹خرداد۱۴۰۳ش.
- فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، لبنان، دار إحیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.
- کاظمی، شهاب، «نقدی بر اندیشه‌های سید احمدخان هندی پیرامون اعجاز»، فصلنامه بینات، شماره ۲۶، سال هفتم، ۱۳۷۹ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۷۳ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش.
- منصوری، محمدهادی، شورگشتی، حمیده، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیه‌السلام در مهد»، فصلنامه مطالعات تفسیری، شماره ۴۴، زمستان ۱۳۹۹ش.